Pandoras Box

Ενα πιθαρι. Σκοτεινο και μαυρο που οσο πιο πολυ βυθιζεσαι τοσο καταλαβαινεις οτι δεν θα συναντησεις τελος. Οσο βυθιζεσαι τοσο στροβιλιζεσαι και χανεσαι. Ολα αλλαζουν εκει μεσα. Ολα αποκτουν αλλες διαστασεις, υπερφυσικες  δυναμεις. Σε ελεγχουν σε καθοδηγουν σε κανουν ερμαιο του εαυτου σου. Συνεχιζεις να χανεσαι, να αποδυναμωνεσαι. Φοβασαι και δεν μπορεις να αντιδρασεις. Φοβασαι περισσοτερο και στροβιλιζεσαι. Δεν μπορεις να πιαστεις απο πουθενα. Βυθιζεσαι και δεν ξερεις που πας δεν ξερεις τι σε οδηγησε εκει μεσα. Ολα ειναι ασχημα, βρωμικα, ανουσια, μιζερα, τρομακτικα. Με τις αισθησεις σου εξασθενημενες προσπαθεις να βρεις μια ακτινα φωτος. Δεν βλεπεις. Χρειαζεσαι καποιον να σε τραβηξει πισω. Κανεις.  Πως βρεθηκες εκει? Πρεπει να βρεις λυση μονος σου. Βυθιζεσαι. Ολα διαστρεβλωνονται ακομα περισσοτερο. Τρομαζεις. Σκεφτεσαι. Προσπαθεις να σκεφτεις. Πως βρεθηκες εκει? Συνεχιζεις να ταξιδευεις στο σκοταδι...
Δεν μπορεις να αφεθεις αλλο. Αντιδρας. Δεν αξιζει να εισαι εκει. Βγες. Ξαφνικα αρχιζεις να γυρνας πισω. Ολα χανονται στον πατο και εσυ ανεβαινεις. Νιωθεις οτι λυτρωνεσαι. Δεν νιωθεις βαρος. Εισαι πολυ ελαφρυς νιωθεις σαν να πετας. Τα χεις καταφερει. Ανεβαινεις. Το σκοταδι χανεται, δεν φοβασαι πια. Ελπιζεις και βλεπεις το φως να σε πλησιαζει. Νιωθεις τη ζεστασια του. Τεντωνεις τα χερια σου για να το αγγιξεις. Σε πλημμυριζει το φως. Νιωθεις ξανα. Εχεις ανακτησει τις δυναμεις σου. Τα καταφερες και βγηκες. Κοιτας πισω και δεν σε τρομαζει. Βγηκες ζωντανος. Τωρα πια καταλαβαινεις. Ξερεις και δεν θα το ανοιξεις παλι. Ποτε ξανα.