Επειδη στα εχω πει πολλες φορες και ηδη "φοβαμαι" θα με εχεις χαρακτηρισει,ερχομαι να σου τα πω αλλη μια, αφου δεν εχω να χασω και τιποτα. Θα με ξανα-πεις περιεργη λοιπον, αλλα τι να κανω, αφου εχω αρκετες παραξενιες που μπορουν να με οδηγησουν στην τρελα. Καμια φορα που καθομαι και τις σκεφτομαι μονη μου, συνειδητοποιω οτι ενα τσακ ακομα, με κανει ανετα γεροντοκορη, αλλα μην χαιρεσαι, ουτε γρια ειμαι, ουτε μονη μου. Αρκετα, παμε στο παρασυνθημα.
Κανεις πολλα πραγματα που σε βγαζουν φαουλ απεναντι μου, και νεκρο διπλα μου.
Αρχικα, μπορει να ειμαι μουρλη, αλλα ειμαι ησυχη και ακινητη -οταν πρεπει- μουρλη. Αθορυβη, σχεδον διασωληνωμενη. Και το ιδιο περιμενω κι απο σενα. Οταν καθεσαι διπλα μου σε καναπε ή κρεβατι και ηρεμουμε ή βλεπουμε ταινια και σε νιωθω διπλα μου σαν σκουληκι που κουνιεται λες και σκαβει τη μαυρη γη για να κανει φωλια ή να γεννησει τα μωροσκουληκα, θελω να σε πεταξω απο κατω και να σε σκαλωσω κατω απ το κρεβατι (ή καναπε, γουατεβερ, μην κολλαμε εκει) σατανα. Δεν μπορω να καταλαβω τι σκατα τριβεις τα ποδια σου μια ωρα μεταξυ τους. Αν κρυωνεις, βαλε καλτσες. Αν σε τρωνε, ξυστα και μαρμαρωσε. Αν σε τρωνε κι αλλο, πηγαινε στον γιατρο, εχεις μυκητες. Καθομαι και θελω να ηρεμησω. Σταματα να κουνας τα μελη του σωματος σου τελος παντων. Χερια ποδια στην αυλη, ολα καθονται στη γη. Μη μου παιζεις ντραμς με τα ακρα σου στο στρωμα και τις σουστες μου, γιατι θα γινουν τα "πρωην" ακρα σου.
Θα μεινω στο κρεβατι και στην ταινια που προσπαθουμε να δουμε. Ακου, αυτο που παιζει τωρα στο χαζοκουτι, δεν το βαλαμε για πλακα. Ειναι για να το δουμε και να το φχαριστηθουμε. Ναι, αλλα με σενα διπλα μου, μονο αυτο δεν κανουμε. Αφου καταφερεις να ακινητοποιηθεις σε βαθμο που με ικανοποιει, αρχιζεις τη λογοδιαρροια. Ποσο δυσκολο σου ειναι να βγαλεις τον σκασμο? Βλεπουμε τωρα. Δεν με νοιαζει μια τι εκανες στη μερα σου, δεν με νοιαζει τι σκεφτηκες, δεν με νοιαζει τι εφαγες. Δεν με νοιαζει τιποτα. Θελω να δω και μη μου λες ασχετα, γιατι χανεις την υποθεση και μετα θα με ρωτας γιατι ο κυριος με τους μεγαλους κυνοδοντες δεν εχει παει σε ορθοδοντικο. Οποτε μοκο και βλεπε.
Φευγω απ την χαλαρωση και παω στην κουβεντα. Οταν σου μιλαω και μου μιλας, θελω αντιδρασεις, θελω να βλεπω οτι καταλαβαινομαστε και οτι αυτα που λεω, δεν τα ξερναω χωρις νοημα, αλλα τα απορροφα ο εγκεφαλος σου. Μη με κοιτας λοιπον σα χαμενος. Μην κρεμας το στομα σαν ηλιθιο και μη μενεις ανεκφραστος με κενο βλεμμα. Θα σε κουτουλησω. Μιλαμε τωρα. Οταν δεν απαντας, θελω να κανω την ηχω της τελευταιας λεξης μου απο αμηχανια και απο νευρα μπας και ξυπνησεις.
Μενω στην κουβεντα. Μη με ειρωνευσαι σπαζοκλαμπανια. Οχι εμενα. Μη πετας μια μαλακια με χαμηλωμενο βολιουμ, σχεδον πνιχτα για να μου την πεις δηθεν. Αν θες κατι, αν διαφωνεις, αν θες να εκφρασεις μια αποψη και φοβασαι να την πεις, απλα σωπασε. Μην ειρωνευσαι λοιπον και κοψε τις εξυπναδες, αν δεν θες να σε βρουν σε κανα χαντακι.
Φευγω απο ολα και παω στους δηθεν. Σας σιχαινομαι, σχεδον αναγουλιαζω, ειδικα με τις δηθεν εκφρασεις αγωνιας σας. Οταν θες να δειξεις οτι κατι σε αναστατωνει και κανεις αυτο το δηθεν ξαφνικο ανασηκωμα του κωλου απ το καθισμα, μου τη δινεις ασχημα. Αυτο ομως. Πολυ συγκεκριμενα. Εισαι εμετικος ρε παιδι μου το ξερεις? Μην το κανεις. Καλυτερα φωναξε "Α!", "αϊ μάμι","παπι τσουλο", "ωσανα", δεν με νοιαζει τι αλλο θα κανεις. Μονο μην ανασηκωνεσαι ετσι βρε μπαταλε, γιατι πραγματικα τριζουν τα κοκκαλα μου απο τωρα με τα μουτρα σου.
Ο ανθρωπος ακουγεται οταν βηχει, οταν φταρνιζεται, οταν ρευεται και οταν περδεται. Εσυ ομως, πως τα καταφερνεις και ακουγεσαι και οταν χασμουριεσαι, δεν εχω ιδεα. Κλεινεις με "ααααγγγγχχχχχ". Γιατι?! Γιατι?! Μπορει να το συνοδευεις και με ενα "Ωωω Παναγια μου". Ε εισαι μεγαλος σαχλαμαρας και ενοχλητικος μιλαμε!
Θα κλεισω με την τσιριδα. Οταν μιλας, μην τσιριζεις. Αν ειναι η φωνη σου τσιριχτη, δεν με απασχολει, κριμα που δεν βγηκες μουγκος. Καλυτερα μη μου μιλας καθολου. Οταν σε ακουω να μιλας με αυτο που αλιχτανε τα σκυλια και βγαινουν οι λυκανθρωποι τρυπανε τα αγγεια του εγκεφαλου μου, σπανε οι φλεβες μου, πεφτουν τα δοντια μου, εξοφθαλμουν τα αμυγδαλωτα μου ματια και βραζει το σαλιο μου απ τα νευρα.
Δι εντ.-
