My lovely M

Περασε ενας χρονος. Ποσο γρηγορα περασε αυτος ο χρονος. Οι μερες ομως περνουσαν αργα και βασανιστικα. Καθε μερα εκρυβε εναν δικο της πονο. Διαφορετικο απ της προηγουμενης. Ειναι μεγαλη απωλεια. Χανεις τον καλυτερο σου φιλο. Την συντροφια σου. Το μοναδικο πλασμα που σε κοιταει στα ματια και εισαι γι αυτο το παντα. Που σου δινει μονο αγαπη. Που το μονο που θελει ειναι η συντροφια σου. Δεν απαιτει, μονο απολαμβανει ο,τι του δωσεις. 10 χρονια συντροφιας δεν ειναι λιγα. Χασαμε το φιλαρακι μας. "Κορη" μας την ελεγαν οι γονεις μου. Εγω "αδερφη" μου. Και ξαφνικα χαθηκε. Πως να αντεξεις τοσο πονο? Γυρνας σε ενα σπιτι διχως ζωη. Σαν να χανει την αυρα του. Μαραζωνει. Υπηρχε τοση ενεργεια. Μας στοιχισε πολυ. Μας λειπει ακομα. Θα την  αγαπαμε για παντα. Ζει μεσα μας και θα ζει για παντα...
My lovely M Rest In Peace...
xxx