Ακομα και ως λεξη η "γκρινια", ειναι απαραδεκτη και χαλια. Η γκρινια εχει πολλες μορφες. Ολες ειναι εξ ισου σπαστικες. Ανθρωπο που γκρινιαζει, μπορω να τον εκτελεσω. Μην γελιεσαι οταν σου λενε "δεν γκρινιαζω, απλως μιλαω". Οχι δεν μιλας, γκρινιαζεις. Και φυγε, για να μπορεις να γκρινιαξεις και αυριο. Για να μην σε ξεγελανε κι εσενα, θα σου πω καποια ειδη γκρινιας, για τα οποια μπορεις να τραβηξεις οπλο.
Επαναλαμβανομενη γκρινια. Ειναι αυτο που λεμε "σαν τη μυγα στο σκατο". Ερχεται ο γκρινιαρης και σου λεει το μακρυ του και το κοντο του. Εσυ ψιλιαζεσαι την διαθεση του και το παιζεις αδιαφορος. Ο αλλος ομως εχει πολυ πραμα μαζεμενο μεσα του και αν δεν σου βγαλει την ψυχη απ τα αυτια, δεν θα ηρεμησει. Συνεχιζει λοιπον. Το λεει, το ξαναλεει. Λες ΟΚ το καταλαβα. Τωρα κανε μας τη χαρη και σταματα, γιατι ο εγκεφαλος μου εχει αρχισει να αναπτυσσει θερμοκρασια βρασμου. Φυσικα και ο αλλος δεν σε πιστευει, που ειναι οι ατμοι? Και συνεχιζει. Μπιριμπιριμπιριμπιρι. Το ιδιο πραγμα κανει λουπ και ξαναρχεται σαν αρτιως εκπαιδευμενο μπουμερανκ. Καθε επιστροφη σου στριβει και νευρο.
Η επαναλαμβανομενη γκρινια συνηθως εχει 2 αποτελεσματα. Η εσενα φυτο, αφου σου χει καψει καθε κυτταρο, η τον αλλο νεκρο.
Υπουλη γκρινια. Νομιζω απ τις χειροτερες, αφου υποτιμαει και την νοημοσυνη σου. Ερχεται ο ορεξατος και αρχιζει να στο φερνει γυρω-γυρω και να το πηγαινει κλιμακωτα. Εσυ δεν εισαι βλακας φυσικα και εχεις καταλαβει τι μελλει γενεσθαι. Φτανει στο δια ταυτα με τα πολλα και αρχιζει να στο κανει λαστιχο. "Και γιατι ομως ετσι, και γιατι γιουβετσι". Ηρεμος ο ορεξατος, αλλα ορεξατος. Δεν το βαζει κατω. Κοβεις τον ενα λογο, ξεπετιεται ο αλλος, σαν ρομποτικη εξελιξη της Λερναιας Υδρας.
Η υπουλη γκρινια καταληγει με τον γκρινιαρη στο μνημα.
Μαφιοζικη γκρινια. Ο κακος γκρινιαρης, ξερει να στην φερει αλλιως. Ειναι μια γκρινια χωρις γκρινια. Μια κατα καποιο τροπο γκρινια με αντιποινα. Ειναι προσον του επαγγελματια γκρινιαρη, που εχει ξεπερασει τα προηγουμενα σταδια, γιατι βλεπει οτι δεν εχουν τα επιθυμητα αποτελεσματα. Αυτο που κανει αυτος ειναι τεχνη. Δεν σου γκρινιαζει, στο παιζει ολα μελι γαλα. Δεν τρεχει τιποτα. Ολα κουλ και ολα ωραια. Εσυ φυσικα παραξενευεσαι, γιατι αλλη αντιδραση περιμενες. Δεν σε χαλαει ομως που ολα κυλησαν ομαλα. Αμ δε. Στην φυλαει. Ειναι σαν μουγγη διαμαρτυρια. Στην εχει στημενη στη γωνια, να στη φερει εκει που δεν το περιμενεις. Θα σου κανει αυτο που τον πειραξε, ο αλητηριος. Και τοτε θα καταλαβεις, οτι τιποτα δεν περναει στο ντουκου γι αυτον τον δαιμονιο τυπά.
Η μαφιοζικη γκρινια καταληγει με τα εντερα σου καρφωμενα στην αυλοπορτα.
Προσεχε την επομενη φορα, να εισαι προετοιμασμενος και να τους φας, πριν σε φανε -με την γκρινια τους.
Σαλουτ!
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011
Οι ρεμπελοι πεθαινουν πρωτοι
Δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απ τη νωθροτητα. Σιχαινομαι τους τυπους που βαριουνται που ζουν. Τους μιζερους, που αφηνουν τον χρονο να περναει, τους χυμενους κουραμπιεδες (δεν μου φταινε σε τιποτα οι κουραμπιεδες, ισα-ισα ειναι νοστιμοι, απλως κολλανε στα δοντια). Σιχαινομαι αυτους που καθονται και περιμενουν να τους ερθουν ολα ουρανοκατεβατα. Ουρανοκατεβατες σκανε μονο οι κουτσουλιες κι αυτο δεν ειναι τυχη, μην παραμυθιαζεσαι. Η ζωη ειναι μικρη.
Το να βαζεις συνεχως καινουργιους στοχους, σημαινει οτι ζεις, ετσι μενεις ζωντανος και οχι κουφαρι που περιμενει την αποσυνθεση. Σταματα να καθεσαι, θα ανοιξεις. Φαινεται στη φατσα του αλλου η βαρεμαρα. Εχει το βλεμμα της μαστουρωμενης αγελαδας, που την εχει βγαλει ωρες στο κακαηλί και εχει νταλακιασει. Ξυπνα!
Ολη την ενεργεια που καταναλωνεις να βαριεσαι, γυρνα την τουμπα και καντην κατι χρησιμο. Καταναλωνει πολυ ενεργεια η βαρεμαρα. Δεν βαριεσαι να βαριεσαι? Εδω κουραζομαι εγω που σε βλεπω. Δεν σου λεω να πιασεις εκατο δουλειες προκειμενου να γεμισεις τον χρονο σου. Η δουλεια τις περισσοτερες φορες ειναι αγγαρεια (εκτος απο μερικους τυχερους που κανουν αυτο που γουσταρουν και μπραβο τους).
Ψαξε και βρες αυτο που σε γεμιζει. Μαθε καινουργια πραγματα. Ανοιξε τους ρημαδιασμενους σου οριζοντες. Οσο ζουμε, οφειλουμε να αξιοποιουμε τον χρονο που μας δινεται. Η ευεξια που νιωθεις οταν μαθαινεις κατι καινουργιο ειναι απεριγραπτη. Μην επαναπαυεσαι. Ποτε αυτα που εχεις ηδη μαθει δεν ειναι αρκετα.
Μεσα απο την αναζητηση, συμπληρωνεις ενα ακομα κομματι του εαυτου σου. Δεν εκτιμαει κανεις τους φλατ τυπους. Αν ησουν πηγαδι και σου ριχνα πετρα το σπλατς θα ακουγοταν πριν καν στην ριξω. Σκαψε πιο βαθια. Μην αποπροσανατολιζεσαι απο την σαθρη εποχη που ζουμε. Συνεχιζε να ψαχνεις και να εισαι ανησυχος.
Οταν βαζεις στοχους, σταματας να ασχολεισαι με τις καθημερινες βλακειες. Δεν αρρωσταινεις, δεν τρελαινεσαι με το παραμικρο. Εχεις πιο σοβαρα πραγματα να κανεις. Ασχολεισαι αποκλειστικα και μονο με τον εαυτο σου. Με την παρτη σου και μονο. Ασε τους αλλους να τραγουδανε. Εσυ, σηκω και χορεψε στο ρυθμο τον δικο σου!
Το να βαζεις συνεχως καινουργιους στοχους, σημαινει οτι ζεις, ετσι μενεις ζωντανος και οχι κουφαρι που περιμενει την αποσυνθεση. Σταματα να καθεσαι, θα ανοιξεις. Φαινεται στη φατσα του αλλου η βαρεμαρα. Εχει το βλεμμα της μαστουρωμενης αγελαδας, που την εχει βγαλει ωρες στο κακαηλί και εχει νταλακιασει. Ξυπνα!
Ολη την ενεργεια που καταναλωνεις να βαριεσαι, γυρνα την τουμπα και καντην κατι χρησιμο. Καταναλωνει πολυ ενεργεια η βαρεμαρα. Δεν βαριεσαι να βαριεσαι? Εδω κουραζομαι εγω που σε βλεπω. Δεν σου λεω να πιασεις εκατο δουλειες προκειμενου να γεμισεις τον χρονο σου. Η δουλεια τις περισσοτερες φορες ειναι αγγαρεια (εκτος απο μερικους τυχερους που κανουν αυτο που γουσταρουν και μπραβο τους).
Ψαξε και βρες αυτο που σε γεμιζει. Μαθε καινουργια πραγματα. Ανοιξε τους ρημαδιασμενους σου οριζοντες. Οσο ζουμε, οφειλουμε να αξιοποιουμε τον χρονο που μας δινεται. Η ευεξια που νιωθεις οταν μαθαινεις κατι καινουργιο ειναι απεριγραπτη. Μην επαναπαυεσαι. Ποτε αυτα που εχεις ηδη μαθει δεν ειναι αρκετα.
Μεσα απο την αναζητηση, συμπληρωνεις ενα ακομα κομματι του εαυτου σου. Δεν εκτιμαει κανεις τους φλατ τυπους. Αν ησουν πηγαδι και σου ριχνα πετρα το σπλατς θα ακουγοταν πριν καν στην ριξω. Σκαψε πιο βαθια. Μην αποπροσανατολιζεσαι απο την σαθρη εποχη που ζουμε. Συνεχιζε να ψαχνεις και να εισαι ανησυχος.
Οταν βαζεις στοχους, σταματας να ασχολεισαι με τις καθημερινες βλακειες. Δεν αρρωσταινεις, δεν τρελαινεσαι με το παραμικρο. Εχεις πιο σοβαρα πραγματα να κανεις. Ασχολεισαι αποκλειστικα και μονο με τον εαυτο σου. Με την παρτη σου και μονο. Ασε τους αλλους να τραγουδανε. Εσυ, σηκω και χορεψε στο ρυθμο τον δικο σου!
Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011
Τι ζουδιο εισαι?
Ζωδια. Κανεις δεν πιστευει σ αυτα αλλα ολοι παρακολουθουν τι παιζει με τα αστρα. Ολοι στα κλεφτα -η και στα φανερα- διαβαζουν τις τελευταιες σελιδες των περιοδικων και κοντοσκεκονται μπροστα στην τιβι οταν λεει το ζωδιο τους και οι πιο προχωρημενοι και στον ωροσκοπο τους, κανοντας ΣΣΣΣΤ σε οποιον ειναι διπλα και τους απασχολει εκεινη την "ιερη" στιγμη. Παντα ρωταμε τον αλλο "Εσυ, τι ζουδιο εισαι?" και απο κει παιρνουμε την πρωτη εικονα. Εγω λοιπον, ερχομαι να σου πω τη δικη μου γνωμη για το καθε ζωδιο.
Κριος. Εχει τα κερατα, αλλα συνηθως τα φοραει και στους αλλους για να ασορταρουν. Θελει να μονοπωλει το ενδιαφερον σε καθε παρεα. Μιλαει πολυ και το παιζει εξυπνος, πραγμα που τον κανει αρκετα ενοχλητικο σε πολλους και αντιπαθητικο ενιοτε. Αν το μυριστει οτι δεν τον πας, σε γραφει επιδεικτικα. Ποιος εισαι ΕΣΥ που δεν θα τον γουσταρεις? Παρτακιας σε μεγαλο βαθμο και μην διανοηθεις να κανονισεις ραντεβου μαζι του, δεν θα ρθει, ειναι σαν να μην του το πες ποτε. Σε χει κοινως χεσμενο.
Ταυρος. Δεν εχω γνωρισει πολλους να σου πω την αληθεια, γιατι κατι με απωθει απελπιστικα απο τους ταυρους. Πολυ βαρεις και ασηκωτοι. Εχουν μεγαλο θεματακι με τα λεφτα. Τα θελουν και τα κανουν μασουρι μεσα στο βρακι τους, μην τα χασουν. Αλλο μεγαλο θεμα που εχουν ειναι με το φαϊ. Δωστους να φανε και φυγε, δεν θελουν κατι αλλο. Μπορουν να τρωνε με τις ωρες. Αντιπαθητικοι λιγο θα λεγα, -λιγο γιατι μπορει και συ να σε ταυρος και να μισησεις, αλλιως θα λεγα πολυ. Ε, αυτα και πολλα τους ειναι.
Διδυμοι. Μπορω να γραφω ωρες γι αυτο το αξιολογο ζωδιο. Ειμαστε οι καλυτεροι νομιζω. Το κεφι και η ψυχη της παρεας. Κοινωνικοι, ευδιαθετοι, εξυπνοι, τι να πρωτοπω. Βεβαια, αν μπλεξεις με μας, δεν θα την βγαλεις καθαρη. Δεν θα καταλαβεις ποτε τον χαρακτηρα μας. Δεν ειμαστε διπροσωποι, καμια σχεση. Αυτα τα λενε οι βλακες που δεν μας εχουν καταλαβει μια. Απλως εχουμε πολλες πλευρες, που αποτελουν εναν συναρπαστικο χαρακτηρα. Ο διδυμος δεν ειναι πιστος, οταν εισαι βλακας και δεν μπορεις να τον χειριστεις σωστα και εξυπνα. Αν εισαι βλακας βασικα, μην μπεις καν στον κοπο να μας μιλησεις. Η εξυπναδα του αλλου ειναι το Α και το Ω για μας. Αρνητικο ειναι η κυκλοθυμια που μας δερνει αλυπητα. Αν την παλεψεις με αυτο, θα περασεις τελεια, γιατι ειμαστε πολυ φαν! (σσ. Ο αντρας διδυμος οτι και να κανεις και τουμπες και τριπλες πιρουετες, θα στο φορεσει το κερατο και ψαξε βρες απλως, πως να το στολιζεις τα χριστουγεννα.)
Καρκινος. Ανιαροι βασικα. Ουτε κρυο ουτε ζεστη. Χλιαρες καταστασεις. Ευαισθητοι και κλαψιαρηδες. Δεν μπορω να καταλαβω. Κανουν χαζοζουζουνιες εχω την εντυπωση, που εμενα μου φερνουν ταση προς εμετο. Νταξ ολοι ευαισθητοι ειναι, αλλα εσεις το χετε χεσει. Βγαζετε τον καρκινο στους αλλους με την γκρινια. Ωχου φτανει. Δεν ξερω αλλα για σας. Καλοι ειστε μωρε, μη βαλετε και τα κλαματα.
Λεων. Γαμω τα ατομα. Εξυπνοι, συναρπαστικοι, με χιουμορ. Σας λατρευω! Μπορει να θελετε να ειστε το επικεντρο και καλα ο βασιλιας της ζουγκλας κι ετσι κι αλλιως και δεν ξερω πως, αλλα καλα κανετε. Απολαμβανω καθε στιγμη μαζι σας! Εχει προσωπικοτητα ο λεων και μ αρεσει. Ειναι τρελος κι αλλοπαρμενος και μου ταιριαζει γαντι. Θαμπς απ φορ γιου μαι ΛΑΪΟΝ!
Παρθενος. Το φρικουλο της ισορροπιας και της λογικης. Συνηθως οι παρθενοι μυριζουν ωραια. (Συνηθως, γιατι εχω γνωρισει και εξαιρεσεις.) Πατανε ποοολυ γερα στη γη. Ειναι λιγο μουροχαβλοι αλλα ειναι εξυπνοι οποτε χαλαλι τους. Ψαγμενα ατομα και τα θαυμαζω γι αυτο. Για να σε κανουν ταιρι τους θα σου βγαλουν την Παναγια αναποδα. Θα σε ξεψειρισουν μεχρι αηδιας, μεχρι να δουν σιγουρα οτι ανταποκρινεσαι στα στανταρτς τους. Επισης ειναι αποτομοι τυποι. Δεν θα σου πουν με τακτ κατι. Θα στο φερουν στα μουτρα και θα σε αφησουν μαλακα. Ειναι και αρκετα διπλωματικοι με αυτα που θελουν να πετυχουν. Τους φοβαμαι λιγο, να σου πω την αληθεια. Πολλη λογικη ρε παιδια, χαλαρωστε λιγο να ουμ.
Ζυγος. Μουρλοι οι ζυγοι. Αυτο το ζωδιο μπορει να με στειλει στα δεντρα. Οτι του φανει του λωλοστεφανη! Προσπαθεις να μιλησεις μαζι του και σου πεταει χιλια δυο ασχετα παραλληλα. Δεν στηνει κωλο κατω για να κουβεντιασει ενα θεμα. Μιλαει παααρα πολυ. Σε σημειο που σε πιανει πονοκεφαλος και θες να βγαλεις το κεφαλι σου και να του το πεταξεις. Αυτο το πραμα που λενε οτι τα ζυγιζει, ειναι μαυρη απελπισια. Η αναποφασιστικοτητα του σκοτωνει ολοκληρη στρατια! Ειναι σκετη τρελα. Ειναι κι αυτοι φαν ομως. Επισης, ο ζυγος δεν θα σε κερατωσει στην πραξη, αλλα μεσα στο μυαλο του μπορει να κανει οργια. Παλιοανωμαλοι ζυγοι σας αγαπω.
Σκορπιος. Τερμα καχυποπτα ατομα. Δυστροποι και δυσκοιλιοι. Πρεπει να τους αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας πρωτα και μετα να σε κανουν παρεα. Αν τους την κανεις μια, δεν το ξεχνανε ποτε. Παντα θα βγαινει η ξυνιλα στη φατσα τους. Δεν ξερω, ολη αυτη η σχιζοφρενεια που ζουν, μου προκαλει ενα καποιο ενδιαφερον. Επισης, ειναι αυτοκαταστροφικοι μεχρι εκει που δεν παιρνει. Μπορει να αυτοπυρποληθουν επειδη ξυπνησαν στραβα και εχουν τα νευρα τους. Πολλα νευρα. Αμαν πια! Παρτε κανα ηρεμιστικο να στρωσετε.
Τοξοτες. Ωραιο ζωδιο. Εχει την τρελα του. Θα το φας το κερατο κι απο δαυτους αν δεν συμμεριστεις αυτην την τρελα που τους δερνει. Πνιγονται και θελουν τον χωρο τους. Εχουν απιστευτες αντοχες αυτοι οι ανθρωποι και τους παραδεχομαι. Επισης ειναι μεγαλοι σεξουαλες και ερωτυλοι, δεν τους σταματαει τιποτα. Σχεδον ο,τι κινειται εκτελειται. Δεν θα περασει απαρατηρητος ενας τοξοτης, ειναι το μονο σιγουρο. Αυτα, δεν εχω αλλα γι αυτους.
Αιγοκερως. Μουροχαβλοιοιοι. Αυτοι δεν μιλανε καθολου. Τον μουγκοθοδωρο τον εχουν σιγουρα διδυμο αδερφο. Δεν τους βγαζεις λεξη. Βαριεμαι πολυ. Ειδικα οι αντρες ειναι χεσε μεσα κι εξω και παραδιπλα. Αχρωμοι, αοσμοι και γενικα α.
Υδροχοος. Αερα πατερα. Ειναι λιγο αλλου καποιοι, καποιοι αλλοι εντελως συνειδητοποιημενοι. Τους αγαπω κι αυτους πολυ, τους διασκεδαζω και τους βρισκω πολυ προχω. Ειναι πολυ καλα ατομα. Εχουν σωστες δοσεις ευαισθησιας, χιουμορ και κανουν πολυ καλη παρεα. Τους συνιστω ανεπιφυλαχτα!
Ιχθεις. Μπλιαξ. Αλλοι νεροβραστοι αυτοι. Δεν ξερω σχεδον κανεναν πολυ καλα. Ισως επειδη δεν τους γουσταρω. Σορυ ψαρια, αλλα η μονη σχεση που εχω μαζι σας ειναι στον φουρνο και στο τηγανι. Καλη μου ορεξη.
(Μην το παρεις στραβα αν εθαψα το ζωδιο σου, υπαρχουν κι αλλοι πλανητες που μπορει να σου δωσουν μια σανιδα σωτηριας.)
Κριος. Εχει τα κερατα, αλλα συνηθως τα φοραει και στους αλλους για να ασορταρουν. Θελει να μονοπωλει το ενδιαφερον σε καθε παρεα. Μιλαει πολυ και το παιζει εξυπνος, πραγμα που τον κανει αρκετα ενοχλητικο σε πολλους και αντιπαθητικο ενιοτε. Αν το μυριστει οτι δεν τον πας, σε γραφει επιδεικτικα. Ποιος εισαι ΕΣΥ που δεν θα τον γουσταρεις? Παρτακιας σε μεγαλο βαθμο και μην διανοηθεις να κανονισεις ραντεβου μαζι του, δεν θα ρθει, ειναι σαν να μην του το πες ποτε. Σε χει κοινως χεσμενο.
Ταυρος. Δεν εχω γνωρισει πολλους να σου πω την αληθεια, γιατι κατι με απωθει απελπιστικα απο τους ταυρους. Πολυ βαρεις και ασηκωτοι. Εχουν μεγαλο θεματακι με τα λεφτα. Τα θελουν και τα κανουν μασουρι μεσα στο βρακι τους, μην τα χασουν. Αλλο μεγαλο θεμα που εχουν ειναι με το φαϊ. Δωστους να φανε και φυγε, δεν θελουν κατι αλλο. Μπορουν να τρωνε με τις ωρες. Αντιπαθητικοι λιγο θα λεγα, -λιγο γιατι μπορει και συ να σε ταυρος και να μισησεις, αλλιως θα λεγα πολυ. Ε, αυτα και πολλα τους ειναι.
Διδυμοι. Μπορω να γραφω ωρες γι αυτο το αξιολογο ζωδιο. Ειμαστε οι καλυτεροι νομιζω. Το κεφι και η ψυχη της παρεας. Κοινωνικοι, ευδιαθετοι, εξυπνοι, τι να πρωτοπω. Βεβαια, αν μπλεξεις με μας, δεν θα την βγαλεις καθαρη. Δεν θα καταλαβεις ποτε τον χαρακτηρα μας. Δεν ειμαστε διπροσωποι, καμια σχεση. Αυτα τα λενε οι βλακες που δεν μας εχουν καταλαβει μια. Απλως εχουμε πολλες πλευρες, που αποτελουν εναν συναρπαστικο χαρακτηρα. Ο διδυμος δεν ειναι πιστος, οταν εισαι βλακας και δεν μπορεις να τον χειριστεις σωστα και εξυπνα. Αν εισαι βλακας βασικα, μην μπεις καν στον κοπο να μας μιλησεις. Η εξυπναδα του αλλου ειναι το Α και το Ω για μας. Αρνητικο ειναι η κυκλοθυμια που μας δερνει αλυπητα. Αν την παλεψεις με αυτο, θα περασεις τελεια, γιατι ειμαστε πολυ φαν! (σσ. Ο αντρας διδυμος οτι και να κανεις και τουμπες και τριπλες πιρουετες, θα στο φορεσει το κερατο και ψαξε βρες απλως, πως να το στολιζεις τα χριστουγεννα.)
Καρκινος. Ανιαροι βασικα. Ουτε κρυο ουτε ζεστη. Χλιαρες καταστασεις. Ευαισθητοι και κλαψιαρηδες. Δεν μπορω να καταλαβω. Κανουν χαζοζουζουνιες εχω την εντυπωση, που εμενα μου φερνουν ταση προς εμετο. Νταξ ολοι ευαισθητοι ειναι, αλλα εσεις το χετε χεσει. Βγαζετε τον καρκινο στους αλλους με την γκρινια. Ωχου φτανει. Δεν ξερω αλλα για σας. Καλοι ειστε μωρε, μη βαλετε και τα κλαματα.
Λεων. Γαμω τα ατομα. Εξυπνοι, συναρπαστικοι, με χιουμορ. Σας λατρευω! Μπορει να θελετε να ειστε το επικεντρο και καλα ο βασιλιας της ζουγκλας κι ετσι κι αλλιως και δεν ξερω πως, αλλα καλα κανετε. Απολαμβανω καθε στιγμη μαζι σας! Εχει προσωπικοτητα ο λεων και μ αρεσει. Ειναι τρελος κι αλλοπαρμενος και μου ταιριαζει γαντι. Θαμπς απ φορ γιου μαι ΛΑΪΟΝ!
Παρθενος. Το φρικουλο της ισορροπιας και της λογικης. Συνηθως οι παρθενοι μυριζουν ωραια. (Συνηθως, γιατι εχω γνωρισει και εξαιρεσεις.) Πατανε ποοολυ γερα στη γη. Ειναι λιγο μουροχαβλοι αλλα ειναι εξυπνοι οποτε χαλαλι τους. Ψαγμενα ατομα και τα θαυμαζω γι αυτο. Για να σε κανουν ταιρι τους θα σου βγαλουν την Παναγια αναποδα. Θα σε ξεψειρισουν μεχρι αηδιας, μεχρι να δουν σιγουρα οτι ανταποκρινεσαι στα στανταρτς τους. Επισης ειναι αποτομοι τυποι. Δεν θα σου πουν με τακτ κατι. Θα στο φερουν στα μουτρα και θα σε αφησουν μαλακα. Ειναι και αρκετα διπλωματικοι με αυτα που θελουν να πετυχουν. Τους φοβαμαι λιγο, να σου πω την αληθεια. Πολλη λογικη ρε παιδια, χαλαρωστε λιγο να ουμ.
Ζυγος. Μουρλοι οι ζυγοι. Αυτο το ζωδιο μπορει να με στειλει στα δεντρα. Οτι του φανει του λωλοστεφανη! Προσπαθεις να μιλησεις μαζι του και σου πεταει χιλια δυο ασχετα παραλληλα. Δεν στηνει κωλο κατω για να κουβεντιασει ενα θεμα. Μιλαει παααρα πολυ. Σε σημειο που σε πιανει πονοκεφαλος και θες να βγαλεις το κεφαλι σου και να του το πεταξεις. Αυτο το πραμα που λενε οτι τα ζυγιζει, ειναι μαυρη απελπισια. Η αναποφασιστικοτητα του σκοτωνει ολοκληρη στρατια! Ειναι σκετη τρελα. Ειναι κι αυτοι φαν ομως. Επισης, ο ζυγος δεν θα σε κερατωσει στην πραξη, αλλα μεσα στο μυαλο του μπορει να κανει οργια. Παλιοανωμαλοι ζυγοι σας αγαπω.
Σκορπιος. Τερμα καχυποπτα ατομα. Δυστροποι και δυσκοιλιοι. Πρεπει να τους αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας πρωτα και μετα να σε κανουν παρεα. Αν τους την κανεις μια, δεν το ξεχνανε ποτε. Παντα θα βγαινει η ξυνιλα στη φατσα τους. Δεν ξερω, ολη αυτη η σχιζοφρενεια που ζουν, μου προκαλει ενα καποιο ενδιαφερον. Επισης, ειναι αυτοκαταστροφικοι μεχρι εκει που δεν παιρνει. Μπορει να αυτοπυρποληθουν επειδη ξυπνησαν στραβα και εχουν τα νευρα τους. Πολλα νευρα. Αμαν πια! Παρτε κανα ηρεμιστικο να στρωσετε.
Τοξοτες. Ωραιο ζωδιο. Εχει την τρελα του. Θα το φας το κερατο κι απο δαυτους αν δεν συμμεριστεις αυτην την τρελα που τους δερνει. Πνιγονται και θελουν τον χωρο τους. Εχουν απιστευτες αντοχες αυτοι οι ανθρωποι και τους παραδεχομαι. Επισης ειναι μεγαλοι σεξουαλες και ερωτυλοι, δεν τους σταματαει τιποτα. Σχεδον ο,τι κινειται εκτελειται. Δεν θα περασει απαρατηρητος ενας τοξοτης, ειναι το μονο σιγουρο. Αυτα, δεν εχω αλλα γι αυτους.
Αιγοκερως. Μουροχαβλοιοιοι. Αυτοι δεν μιλανε καθολου. Τον μουγκοθοδωρο τον εχουν σιγουρα διδυμο αδερφο. Δεν τους βγαζεις λεξη. Βαριεμαι πολυ. Ειδικα οι αντρες ειναι χεσε μεσα κι εξω και παραδιπλα. Αχρωμοι, αοσμοι και γενικα α.
Υδροχοος. Αερα πατερα. Ειναι λιγο αλλου καποιοι, καποιοι αλλοι εντελως συνειδητοποιημενοι. Τους αγαπω κι αυτους πολυ, τους διασκεδαζω και τους βρισκω πολυ προχω. Ειναι πολυ καλα ατομα. Εχουν σωστες δοσεις ευαισθησιας, χιουμορ και κανουν πολυ καλη παρεα. Τους συνιστω ανεπιφυλαχτα!
Ιχθεις. Μπλιαξ. Αλλοι νεροβραστοι αυτοι. Δεν ξερω σχεδον κανεναν πολυ καλα. Ισως επειδη δεν τους γουσταρω. Σορυ ψαρια, αλλα η μονη σχεση που εχω μαζι σας ειναι στον φουρνο και στο τηγανι. Καλη μου ορεξη.
(Μην το παρεις στραβα αν εθαψα το ζωδιο σου, υπαρχουν κι αλλοι πλανητες που μπορει να σου δωσουν μια σανιδα σωτηριας.)
Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011
Τελειωνουν και στα μουτρα σου
Ολα τα ωραια τελειωνουν. Το λενε και το ξαναλενε. Σου τυχαινει μια αναποδη και ερχεται ο καθε αποτυχιας να σου πει "εμ ολα τα ωραια καποια στιγμη τελειωνουν!" Τι λε, ρε, σοβαρα?? Μεγαλη κουβεντα ειπες! Ηθελα να ξερα ποιος το ΄πε πρωτη φορα και ακομη χειροτερα, ποιος τρελαθηκε τοσο πολυ που το ακουσε και αρχισε να το διατυμπανιζει και να το αναπαραγει, για να φτασει πλεον και στα αυτια μας. Μεγιστη παπατζα. Δηλαδη δεν καταλαβα, τα ασχημα δεν τελειωνουν καποτε? Σε ταλανιζουν για μια ζωη? Τι βλακειες. Εγω παλι, μπορει να γουσταρω τα ωραια μου να κρατανε για παντα. Ποιος θα μου βαλει πλαφον στην ευτυχια? Ποιος θα ερθει να μου παρει πισω ολα αυτα που εμενα με κανουν να φχαριστιεμαι συνεχεια?
Ολα τα ωραια τελειωνουν για τους βλακες και τους κολλημενους. Για αυτους που βαζουν την ευτυχια μεσα σε παλια, σκισμενα, βρωμικα χαρτοκουτια και τα εχουν εξ αρχης για φουντο. Για ολους αυτους που ψαχνουν τα "ωραια" λες και ψαχνουν το σπανιο λουλουδι της ερημου μεσα στα σκ*τα καποιας μπλε πουα καμηλας.
Ολα τα ωραια διαρκουν, οσο τα αναζητας και τα βλεπεις εσυ ωραια. Δεν τελειωνουν, δεν αρχιζουν, δεν κανουν παυσεις για να πας τουαλετα. Μενουν γυρω σου και ζητουν απλως να ασχοληθεις μαζι τους. Οταν μου χρησιμοποιεις λοιπον το "ολα τα ωραια τελειωνουν", εισαι εξ αρχης ξοφλημενος και αξιος της μοιρας σου και ουτε τα προζακ σου δεν ειναι ικανα να σε βγαλουν απο τη μουρτζουφλια σου κακοχρονοναχεις.
Νεξτ!
Ολα τα ωραια τελειωνουν για τους βλακες και τους κολλημενους. Για αυτους που βαζουν την ευτυχια μεσα σε παλια, σκισμενα, βρωμικα χαρτοκουτια και τα εχουν εξ αρχης για φουντο. Για ολους αυτους που ψαχνουν τα "ωραια" λες και ψαχνουν το σπανιο λουλουδι της ερημου μεσα στα σκ*τα καποιας μπλε πουα καμηλας.
Ολα τα ωραια διαρκουν, οσο τα αναζητας και τα βλεπεις εσυ ωραια. Δεν τελειωνουν, δεν αρχιζουν, δεν κανουν παυσεις για να πας τουαλετα. Μενουν γυρω σου και ζητουν απλως να ασχοληθεις μαζι τους. Οταν μου χρησιμοποιεις λοιπον το "ολα τα ωραια τελειωνουν", εισαι εξ αρχης ξοφλημενος και αξιος της μοιρας σου και ουτε τα προζακ σου δεν ειναι ικανα να σε βγαλουν απο τη μουρτζουφλια σου κακοχρονοναχεις.
Νεξτ!
Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011
Φωτια στους καψουρονταλκαδοβλακες
Με αφορμη μια συζητηση που ακουσα στην τιβι, θελω να αναφερθω σε ολους αυτους, που δεν κρατιουνται να πεσουν σε μαυρη καταθλιψη, στα πατωματα και ενιοτε και στα βαρια ναρκωτικα, για τα ματια ενος γκομενου η γκομενας αντιστοιχα.
Συνηθως, ο βαρυς, ο απαλευτος πονος που νιωθουν ολοι οι καψουρηδες ειναι οταν φανε την απορριψαρα. Οχι μετα απο χωρισμο, αλλα πριν καν ολο αυτο γινει σχεση και οδηγηθεις εκει. Δεν σε δενει τιποτα με τον αλλον, εκτος απο τον καφε η το ποτο που ρημαδοηπιατε, αλλα εσυ φυσικα δεν χανεις ευκαιρια να το παρεις πολυ κατακαρδα και αποφασιζεις να πεσεις στα πατωματα του κατω κοσμου γι αυτο. Παιρνεις λοιπον σβαρνα τα μπουζουκια και αρχιζεις να πινεις τα ουισκια το ΄να μετα τ΄αλλο, να ακους νταλκαδοτραγουδα πρωι, μεσημερι, βραδυ, να κλαις, να μιλας σε ολους για την ηττα που εφαγες μεχρι να σε σιχαθουν και οι πετρες!
Ε λοιπον, εγω αυτο δεν το καταλαβαινω. Τι σοι μοδα ειναι αυτη να γινεσαι κομματια καθε τρεις και λιγο? Για ποιον λογο, το να καταρρακωνεσαι και να παθαινεις τετοιες εμμονες με ατομα ειναι αξιο της προσοχης των αλλων? Γιατι ολοι το κολλανε στο μετωπο τους οτι "γουσταρω να πεφτω στα πατωματα και να τα δινω ολα για τον ερωτα"? Μπαστα λιγο!
Το να γινεσαι σκουληκι -και πολυ σου ειναι το σκουληκι- που πας απεγνωσμενα καθε φορα κατω απο παπουτσια των χριστιανων και παρακαλας να σε πατησουν και να σε κανουν λιωμα, ειναι τουλαχιστον δειγμα υποκουλτουρας και πρωτογονισμου με την πιο ταπεινη και απαξιωτικη εννοια του. Ολο αυτο, μου κανει μια εμετικη μοδα, οπως η στροφη στα λαϊκα του ΄60, που ξαφνικα ολοι την ειδαν πονος και μεθυσια και εδιναν ρολο στη διασκεδαση μεσα απο ολο αυτο. Δεν κρινω την εποχη σαφως, γιατι κοινωνικοπολιτικα δρωμενα οδηγησαν σε ολο αυτο το υπερβολικο, στον υπερμετρο ζηλο για να γινει ολο αυτο το νταβαντουρι. Ομως τωρα οι εποχες αλλαξαν. Το να γυρναμε παλι στο κλιμα εκεινο με αφορμη τον πονο της απορριψης ειναι απλως δικαιολογιες. Μεσα απο τον "πονο" -που δεν λεω, θα τον νιωσεις, αλλα οχι με τη δικη σου συχνοτητα- προσπαθεις να πεφτεις σε μια λουμπα που για καποιο λογο λειτουργει καθησυχαστικα στο να μην προσπαθεις για πολλα πραγματα. Θεωρεις οτι μπορεις να αφησεις υποχρεωσεις και πρεπει πισω σου, γιατι τωρα πονας. Ισως φταινε παλι οι καιροι και η πιεση που νιωθουμε καθημερινα, ομως καπου ελεος.
Ο ανθρωπος εχει πολλες δυνατοτητες. Μπορει να κανει πραματα και θαματα και συ καθεσαι και γινεσαι χωμα, γινεσαι το ρεζιλικι του ανθρωπινου ειδους, για εναν αλλον που σε εχει και χεσμενο στην τελικη. Το να κρατας την αξιοπρεπεια σου και σε τετοια θεματα και να μην φτανεις στο σημειο να σιχαθεις τον εαυτο σου για να το παρεις αλλιως, ειναι μεγαλη μαγκια.
Θα τα βαλω και με τα λαικοτραγουδα τωρα, γιατι φερουν μεγαλο μεριδιο ευθυνης. Εδω καλα εισαι, και πας και σε ριχνουν. Θες να γυρισεις σπιτι και να πιασεις στα χαστουκια τον αλλον γιατι μεσα απο ενα τραγουδι μαθαινεις με ποσους διαφορετικους τροπους μπορει να σε βλαψει το αρχ*δι. Ειναι ολη αυτη η κουλτουρα του πονου και κεφιου, του ατελειωτου νταχτιρντι που ξεβραζει εκδικηση για τον φταιχτη. Ολο αυτο το πραμα λοιπον πιστευω οτι σε επηρεαζει πολυ. Εχεις δει κανεναν να σπαει πιατα και να τρωει γαρυφαλλα με κλασσικη μουσικη πχ? (Δεν το παιζω ποιοτητα και δηθεν, αλλα αληθεια δεν ειναι?)
Παρτο αλλιως λοιπον, γιατι πολυ με αηδιαζει ολο αυτο που συμβαινει. Εκτος απο τους φονους εν βρασμω, τα κοπανηματα στους τοιχους, στα πατωματα και στις ψευδοροφες υπαρχει και η επιλογη της αυτοσυγκρατησης και του αυτοελεγχου. Η λογικη και η ψυχραιμια. Δεν κανει κακο που και που να φλερταρεις και μ αυτα. Ασε τα καψουροτραγουδα λιγο στην ακρη να στανιαρεις, ασε και τα ξυδια και πιες νερο να στρωσεις και δερμα.
Συνηθως, ο βαρυς, ο απαλευτος πονος που νιωθουν ολοι οι καψουρηδες ειναι οταν φανε την απορριψαρα. Οχι μετα απο χωρισμο, αλλα πριν καν ολο αυτο γινει σχεση και οδηγηθεις εκει. Δεν σε δενει τιποτα με τον αλλον, εκτος απο τον καφε η το ποτο που ρημαδοηπιατε, αλλα εσυ φυσικα δεν χανεις ευκαιρια να το παρεις πολυ κατακαρδα και αποφασιζεις να πεσεις στα πατωματα του κατω κοσμου γι αυτο. Παιρνεις λοιπον σβαρνα τα μπουζουκια και αρχιζεις να πινεις τα ουισκια το ΄να μετα τ΄αλλο, να ακους νταλκαδοτραγουδα πρωι, μεσημερι, βραδυ, να κλαις, να μιλας σε ολους για την ηττα που εφαγες μεχρι να σε σιχαθουν και οι πετρες!
Ε λοιπον, εγω αυτο δεν το καταλαβαινω. Τι σοι μοδα ειναι αυτη να γινεσαι κομματια καθε τρεις και λιγο? Για ποιον λογο, το να καταρρακωνεσαι και να παθαινεις τετοιες εμμονες με ατομα ειναι αξιο της προσοχης των αλλων? Γιατι ολοι το κολλανε στο μετωπο τους οτι "γουσταρω να πεφτω στα πατωματα και να τα δινω ολα για τον ερωτα"? Μπαστα λιγο!
Το να γινεσαι σκουληκι -και πολυ σου ειναι το σκουληκι- που πας απεγνωσμενα καθε φορα κατω απο παπουτσια των χριστιανων και παρακαλας να σε πατησουν και να σε κανουν λιωμα, ειναι τουλαχιστον δειγμα υποκουλτουρας και πρωτογονισμου με την πιο ταπεινη και απαξιωτικη εννοια του. Ολο αυτο, μου κανει μια εμετικη μοδα, οπως η στροφη στα λαϊκα του ΄60, που ξαφνικα ολοι την ειδαν πονος και μεθυσια και εδιναν ρολο στη διασκεδαση μεσα απο ολο αυτο. Δεν κρινω την εποχη σαφως, γιατι κοινωνικοπολιτικα δρωμενα οδηγησαν σε ολο αυτο το υπερβολικο, στον υπερμετρο ζηλο για να γινει ολο αυτο το νταβαντουρι. Ομως τωρα οι εποχες αλλαξαν. Το να γυρναμε παλι στο κλιμα εκεινο με αφορμη τον πονο της απορριψης ειναι απλως δικαιολογιες. Μεσα απο τον "πονο" -που δεν λεω, θα τον νιωσεις, αλλα οχι με τη δικη σου συχνοτητα- προσπαθεις να πεφτεις σε μια λουμπα που για καποιο λογο λειτουργει καθησυχαστικα στο να μην προσπαθεις για πολλα πραγματα. Θεωρεις οτι μπορεις να αφησεις υποχρεωσεις και πρεπει πισω σου, γιατι τωρα πονας. Ισως φταινε παλι οι καιροι και η πιεση που νιωθουμε καθημερινα, ομως καπου ελεος.
Ο ανθρωπος εχει πολλες δυνατοτητες. Μπορει να κανει πραματα και θαματα και συ καθεσαι και γινεσαι χωμα, γινεσαι το ρεζιλικι του ανθρωπινου ειδους, για εναν αλλον που σε εχει και χεσμενο στην τελικη. Το να κρατας την αξιοπρεπεια σου και σε τετοια θεματα και να μην φτανεις στο σημειο να σιχαθεις τον εαυτο σου για να το παρεις αλλιως, ειναι μεγαλη μαγκια.
Θα τα βαλω και με τα λαικοτραγουδα τωρα, γιατι φερουν μεγαλο μεριδιο ευθυνης. Εδω καλα εισαι, και πας και σε ριχνουν. Θες να γυρισεις σπιτι και να πιασεις στα χαστουκια τον αλλον γιατι μεσα απο ενα τραγουδι μαθαινεις με ποσους διαφορετικους τροπους μπορει να σε βλαψει το αρχ*δι. Ειναι ολη αυτη η κουλτουρα του πονου και κεφιου, του ατελειωτου νταχτιρντι που ξεβραζει εκδικηση για τον φταιχτη. Ολο αυτο το πραμα λοιπον πιστευω οτι σε επηρεαζει πολυ. Εχεις δει κανεναν να σπαει πιατα και να τρωει γαρυφαλλα με κλασσικη μουσικη πχ? (Δεν το παιζω ποιοτητα και δηθεν, αλλα αληθεια δεν ειναι?)
Παρτο αλλιως λοιπον, γιατι πολυ με αηδιαζει ολο αυτο που συμβαινει. Εκτος απο τους φονους εν βρασμω, τα κοπανηματα στους τοιχους, στα πατωματα και στις ψευδοροφες υπαρχει και η επιλογη της αυτοσυγκρατησης και του αυτοελεγχου. Η λογικη και η ψυχραιμια. Δεν κανει κακο που και που να φλερταρεις και μ αυτα. Ασε τα καψουροτραγουδα λιγο στην ακρη να στανιαρεις, ασε και τα ξυδια και πιες νερο να στρωσεις και δερμα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)