Mirror mirror on the wall...

Η ομορφια ειναι ενα θεμα, που εχει παρει περιεργες διαστασεις, στους χαλεπους κατα τ΄αλλα καιρους που ζουμε. Το νιστερι δουλευει πιο πολυ απ το πιρουνι. Εχουν μπει ολοι σε ενα περιεργο τριπακι  να βαζουν χειλη, να βαζουν στηθη, να βγαζουν στηθη, να βαζουν μυτες, να βγαζουν μυτες, να ανεβοκατεβαζουν κωλους. Του κωλου ιστοριες δηλαδη. Με το μπαρντον. Υπαρχει το προτυπο της αρτιοτητας. Το αρτιο, αψεγαδιαστο προσωπο και σωμα. Αυτο που εξαλειφει καθε στοιχειο διαφορετικοτητας και μας κανει ολους ιδιους. Με γαλλικες μυτες, στηθη DD και κωλους που κοιτανε τον Θεο.

Ολοι μπαινουν στον πειρασμο, κατα καιρους, να βρουν ΚΑΤΙ που θα αλλαζαν. Μπουρδες. Οπως σου μπαινει στο μυαλο βγαλτο. Αν μπεις στον χωρο αυτο, θα βγεις καπως σαν την Ντονατελλα Βερσατσε. Και αυτο δεν το λεω για καλο. Εκτος κι αν θες να πρωταγωνιστεις στα γευματα των πιτσιρικιων, για να τρωνε τη ρημαδα τη φακη.

 Μπορεις να σταματησεις να διαβαζεις, ΜΟΝΟ  αν μοιαζεις καπως ετσι...
  ...τότε, εχεις καθε δικαιωμα να παρεις τον πλαστικο χειρουργο και να κοιμαστε αγκαλια, ή να κυριευσεις τον κοσμο ως ενας σωστος, με τα ολα του διαολας.

 Αν λοιπον δεν ανηκεις στην παραπανω κατηγορια, ακου τι κανει εναν ανθρωπο πραγματικα ομορφο. Το μεσα σου, καθρεφτιζεται στο εξω σου -και οχι με το ινσάιντ ουτ που απεικονιζεται στο παραπανω πλασμα.  Αν μεσα σου εισαι "πλουσιος", εισαι ενας πανεμορφος ανθρωπος.

Η εξυπναδα ειναι το Α και το Ω -για μενα παντα-, στο να κανει εναν ανθρωπο ελκυστικο. Η εξυπναδα και η σπιρταδα. Ο εξυπνος ανθρωπος λαμπει απο χιλιομετρα. Η εξυπναδα δεν μετραει πτυχια και σπουδες. Εχει να κανει με τις στροφες που παιρνει το μυαλο. Με το ποσο ανοιχτο ειναι ενα μυαλο, με το ποσο βαθια μπορεις να κολυμπησεις στο μυαλο του αλλου. Δεν υπαρχει τιποτα πιο συναρπαστικο, απ το να ανακαλυπτεις συνεχως καινουργιες πτυχες καποιου. Να μιλαει και να το βουλωνεις, γιατι θες να μαθεις πολλα περισσοτερα, απο αυτα που ηδη ξερεις. Ο εξυπνος παιρνει τους περισσοτερους ποντους. Ο ηλιθιος παιρνει ασσο και πεθαινει, ακομα κι αν τα χαρακτηριστικα του αγγιζουν την τελειοτητα -οπως λεει και ο πανελληνιος (σ)Τοκος.

Το χιουμορ ερχεται στην συνεχεια. Αν εισαι πανεξυπνος, εχεις και ωραιο χιουμορ. Ανθρωπος χωρις χιουμορ, ειναι κατι σαν το σπιτι διχως Γιαννη και προκοπη δεν κανει. Το χιουμορ δινει πολλους ποντους. Το "κακο" (ιβολ)  χιουμορ δινει περισσοτερους. Παρ ολα αυτα, ο καθενας εχει τη δικη του αισθηση του χιουμορ, οποτε περι ορεξεως, κολοκυθοπιτα.

Η εντονη προσωπικοτητα. Οταν λεω προσωπικοτητα, σαφως συγκαταλεγονται και τα παραπανω που ανεφερα, ομως δεν ειναι μονο αυτα. Ειναι αυτο που εκπεμπεις. Ειναι το ποσο γερα και καλα πατας στα ποδια σου, ποσο ακαβαλητος και ποσο ακομπλεξαριστος εισαι. Ειναι η αυτοπεποιθηση που εχεις, γιατι σε αγαπας και εισαι ευχαριστημενος με αυτο που εισαι, που εσυ ο ιδιος εχτισες να εισαι. Σε κανει γαματο ανθρωπο, το να μην εχεις χαζα απωθημενα. Το να εχεις καταφερει αυτα που ηθελες και αγαπας ακομα και τις αποτυχιες σου. Προσωπικοτητα ειναι και η αυρα σου. Η διαθεση σου.

Η διαθεση σου. Αυτο ειναι το επομενο. Οταν εισαι καλος και χαρουμενος ανθρωπος, εισαι και ομορφος. Καλος, δεν εννοω μαλακας, εννοω καλοσυνατος. Η καλοσυνη ζωγραφιζεται στο προσωπο. Το να εχεις ενα χαμογελο που μιλαει και λεει τα ωραιοτερα πραγματα, που μπορουν να ειπωθουν, χωρις να πεις λεξη. Ωραιο σε κανουν τοσα πολλα. Η ενεργεια σου, ολο σου το ειναι, ολες οι μοναδικες πλευρες σου, τα καλα σου, τα κακα σου, ολα αυτα που εχεις δεμενα μεσα σου με αγαπη.

Η εξωτερικη εμφανιση, ειναι απλως το περιτυλιγμα, που θα σε κανει ελκυστικο στα πρωτα λεπτα και μετα δινει την πασα σε ολα τα υπολοιπα. Αυτα πρεπει να κοψεις και να ραψεις αναλογα. Ασε τα αυτια σου ησυχα...