Αυτο το βιντεακι, ηταν απο τα αγαπημενα μου, οταν ημουν μικρη. Τοτε, που ο μπαμπας μου μου μαζευε ολα τα κλασικα του Ντισνεϊ και μου τα εγραφε σε κασσετες, για να τα βλεπω και να με διασκεδαζουν -κυριως στο φαγητο.
Μου φαινοταν περιεργο και ανεξηγητο, πώς αυτος ο πραος κατα τ΄ αλλα ανθρωπακος, μεταμορφωνεται σε τετοιο διαολο, οταν μπαινει στο αμαξι. Περιεργο, αλλα και ελκυστικο. Παρουσιαζε απο τοτε μεγαλο ενδιαφερον το "διχασμενο" της υποθεσης.
Και πριν βιαστεις να κατηγορησεις αυτο το συγκεκριμενο καρτουν, για το μαυρο χαλι που γινομαι τωρα που μεγαλωσα στο τιμονι, θα σου πω, οτι μαλλον το χω κληρονομησει απο τον μπαμπα μου. Και ο μπαμπας μου οταν οδηγαει, καπως ετσι γινεται, αλλα καθολου αδικαιολογητα με ολους αυτους τους κρετινους που κυκλοφορουν καθημερινα στους δρομους. Οποτε, μπορουμε να υποθεσουμε οτι κανεις δεν πηρε τιποτα απο κανεναν και απλως τα νευρα μας ως οδηγοι, εχουν γινει τοοοσο λεπτες κλωστουλες, που ΣΠΑΝΕ.
Θα σου πω καποια μικρα τεκτενομενα των δρομων και υστερα, μπορεις να αποκαλεσεις εμενα τρελη ή τους αλλους τελειωμενα ηλιθιους.
Υπαρχουν λοιπον οι οδηγοι, που πιανουν δεξά και πανε χα λα ρα. Οκ, δεν ειπε κανεις να τρεχεις σαν παρανοϊκος σ' αυτη τη λωριδα, ομως δεν σου λεει και κανενας ΚΟΚ να πηγαινεις με 10km/h. Του παιζεις του γελοιου φωτα, αλλα δεν καταλαβαινει Χριστο! Του κορναρεις, τιποτα. Πας να τον προσπερασεις και τον βλεπεις να κινειται κι εκεινος αργα - αργα, σχεδον αερικα, προς την μεσαια, διχως φλας, διχως τιποτα. Οταν εχεις φτασει στο σημειο να θες να περασεις απο πανω του, γιατι δεν του αξιζει ουτε να οδηγει, ουτε να ζει, το ενστικτο -και μονο αυτο- της αυτοσυντηρησης, τον παει παλι δεξια, αλλα ΠΑΝΤΑ ΑΡΓΑ. Περνας απο διπλα μανιασμενα και βλεπεις τα μουτρα του ηλιθιου, που ειναι τερμα ηλιθια και κραταει τσιγαρο, καφε, κινητο και ειναι στο τσακ να αρχισει να λυνει και σταυρολεξα. !@#$%^&
Υπαρχουν οι αλλοι, οι "γρηγοροι". Ή αλλιως, καγκουρες. Αυτοι που εχουν λανσαρει τα διαστημοπλοια στους δρομους. Αυτοι με τα μπλε φωτα απο κατω, απο πανω κι απο το πλάι. Αυτα τα φωτα που σε μαγνητιζουν να τα κοιτας σαν τις μυγες το φως. Εχουν μπουρι ΣΙΓΟΥΡΑ, ή ακομα και μπουρια, στο μεγεθος της σκουπας που καθαριζουν οι υπαλληλοι του δημου τα παρκα. Εχουν αεροτομες, οπου χωραει να μπουν και φιμε τζαμια -ισως κατα βαθος να ντρεπονται κι αυτοι οι ιδιοι για το καρναβαλι που κυκλοφορουν. Αυτοι οι "δαιμονες" της ασφαλτου, ειναι μη θελησουν να απογειωσουν το μπατ μομπιλ τους. Σε πλησιαζουν τοσο κοντα απο πισω, που σχεδον βλεπεις τις τσιμπλες στα ματια τους. Σου αναβοσβηνουν τα φωτα, εσενα, που πας ΚΑΝΟΝΙΚΑ, αλλα δεν τα βλεπεις, γιατι εχουν κολλησει πανω στα δικα σου φωτα. Σε βαζει ο διαολος τοτε και λες "οχι βρε πουστη, δεν θα περασεις" και αυτος εχει αρχισει ηδη τα τζαρτζαρισματα απο πισω. Εχει ολο το περιθωριο να σε προσπερασει απο οπου θελει, αλλα ΟΧΙ, θελει να σου δειξει τι μπορει να κανει το τσιρκο με τις ροδες που οδηγει. !@#$%^&
Ειναι οι παππουδες. Οι παππουδες και οι γιαγιαδες που ΥΠΕΡΛΑΤΡΕΥΩ κατα τα αλλα, αλλα εκει, κανουν του κεφαλιου τους. Εισαι στο φαναρι και ο μπροστινος, οταν αναψει το πρασινο ξεκιναει μεν, αλλα δεν παει μπροστα, ερχεται πισω σε σενα. Πατας κορνα για να προλαβεις το στενο τετ α τετ σας. Σταματαει. Αλλα δεν παει ουτε μπρος, ουτε πισω πια. Μενει ακινητος και προσπαθει να καταλαβει τι συμβαινει. Γιατι το μηχανημα δεν υπακουει. Ειναι πολυ πιθανο να φορανε ακουστικο βαρυκοϊας και οι δυο. Και ο παππους και το αμαξι. Εκει ειναι το λιθαλ γουιπον που συναντας μπροστα σου. Τα μικρα εγκεφαλικα αρχιζουν και εξαπλωνονται και σε σενα και στον πισω σου και στον παραπισω σου, που ολοι σας εχετε ρουφηξει τα απαυτα σας απο τον κινδυνο θανατο μπροστα. Τον προσπερνας, βλεπεις οτι ειναι παππους... Και δεν εχει !@#$%^& γιατι εκει και μονο εκει εισαι ψυχοπονιαρης οδηγος. Παιρνεις τηλεφωνο ομως τα παιδια, τα εγγονια του και ενα ταξι, για να παψει να βγαινει παγανια αυτος ο Χαροντας.
Ειναι οι γκαβοι των σηματων. Αυτα τα απολειφαδια, που δεν τηρουν σημα για σημα και πονανε τα χερια σου απο τις μουτζες που ριχνεις και χτυπας τζαμια και ταμπλω. Αυτα τα αποβρασματα, που παραβιαζουν ενα στοπ ΝΑ και οταν τους βρισεις, σου ζητανε τον λογο. Και μετα? Σου ζητανε τον λογο οι συγγενεις που τον σκοτωσες. !@#$%^&
ΚΑΠΟΙΑ "Ν". Το τονιζω το ΚΑΠΟΙΑ. Τα "Ν" τα σεβομαι. Τα σεβομαι οταν το "Ν" ειναι ΝΕΟΣ οδηγος. Οχι οταν ειναι υπο την επηρεια ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ οδηγος. Εχω συναντησει "Ν" που πανε οπως πανε, τηρουν ολα τα σηματα, πανε αργα, αλλα δεν ενοχλουν κανεναν. Εχω συναντησει ομως και "Ν" που μαλλον εχουν παρει βαρβιτουρικα με σφηνακια γουισκεϊ και χαραζουν οχταρια στην ασφαλτο, χωρις φλας και χωρις ελεος. Αυτα τα "Ν" που η επομενη τους κινηση ειναι ενα αινιγμα, ενα μυστηριο. Που μπορει και να πεταξουν. Παρατηρημενα, παντα διπλα στα επικινδυνα "Ν" ειναι μια ακομα πιο επικινδυνη "Ν" μάνα, που δινει οδηγιες, μαλλον για το πώς θα στειλουν μαζι, ολους τους υπολοιπους οδηγους στα δεντρα. !@#$%^&
Τελος, ειναι και τα ΤΖΙΠ. Τα τζιπ, που κρυβουν μια νεοπλουτη κυρατσα που νομιζει οτι εχει μπει σε τανκ και παταει οτι κινειται ή του κομπλεξικου "μικρομοριακου" αντρα της, που εχει το τζιπ για επεκταση αυτου που του λειπει. Και παλι τονιζω, αναφερομαι σε αυτες τις δυο κατηγοριες κατοχων τζιπ -γιατι υπαρχουν και οι νορμαλ. Ειναι αυτοι, που κανουν οοοο,τι θελουν. Που ειτε ειναι σπιτι αραχτοι στον καναπε και ξυνονται βλεποντας τολμη και γοητεια, ειτε ειναι στο αμαξι και οδηγουν, εχουν την ιδια σκατοφατσα και τα ιδια αντανακλαστικα και προσοχη. Αυτοι, ειναι τυποι που δεν υπολογιζουν τιποτα. Ειχαν λεφτα και πηραν το τζιπ (με γεια τους, με χαρα τους), και κανουν λες και αγορασαν μαζι δρομους και πεζοδρομια. Αυτους θα τους συναντησεις παντα παρκαρισμενους σε διαβασεις πεζων και σε θεσεις αναπηρων. Ειναι οι εξυπνοι, που βρηκαν μια τοσο καλη θεση, ενω ολοι εμεις, οι υπολοιποι μαλακες, προσπερασαμε και παρκαραμε σχεδον σπιτι μας. !@#$%^&
Μετα απο αυτα τα λιγα, για να μην σε κουρασω και πολυ, γιατι εχει κι αλλα, βγαλε τα συμπερασματα σου για το "καθως πρεπει" προφιλ, που διατηρω ως οδηγος. Και βαλε καλα στο κεφαλι σου, οτι ποτε δεν πρεπει να υποτιμας μια μικροσωμη γυναικα οδηγο, γιατι τα νευρα την κανουν Ηulk.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου