Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Το ντομινο της τρελας

Ειναι ενα ωραιο συννεφιασμενο απογευμα, που εισαι ελαφρως συναχωμενος και αποφασιζεις να ηρεμησεις και να χουχουλιασεις σπιτι σου. Πας με τη ρομπα και τις χνουδωτες σου παντοφλες -σερνοντας τες- να φτιαξεις το χαλαρωτικο σου -νοου στρες- τσαι και να το απολαυσεις διπλα στο τζακι, παρεα με το βιβλιο σου. Ο ηχος του νερου που βραζει και το τσακ τσακ του ξυλου που σιγοκαιει στο τζακι σε χαλαρωνουν περισσοτερο. Βαζεις το τσαι στην αγαπημενη σου κουπα, βουτας μια μεγαλη μαξιλαρα και στρογγυλοκαθεσαι μπροστα στη φωτια. Η ζεν ατμοσφαιρα που τοσο ωραια εφτιαξες με μερακι ομως, δεν κραταει για πολυ.

Πρωτος σκαει ο σκυλος σου. Ξυπνησε απο τα κλαπατσιμπαλα στην κουζινα και την εχει καταβρει για παιχνιδι. Σου ερχεται λοιπον τρεχοντας με το αγαπημενο του παιχνιδι στο στομα -αυτο που κανει το εκνευριστικο ζικι-ζικι- και το φτυνει μπροστα σου για φετς. Οχι τωρα, του λες σοβαρος. Το ξαναπιανει στο στομα του και το πιεζει μπας και καταλαβεις. Οχι λεμε, μετα. Του ξαναλες. Αρχιζει και γαυγιζει επιμονα. Το πετας το ρημαδοπαιχνιδο μεχρι το τελος του δωματιου, λες και θα κανει καμια ωρα να γυρισει πισω, αλλα παλι τα ιδια.

Με το γαυγισμα, ξυπναει κι αλλο μελος της φαμιλιας. Ορεξατη απ τον υπνο η μητερα, εχει ορεξη για κουβεντα. Φτιαχνω καφε κι ερχομαι να κατσουμε μαζι, σου λεει. Μπα μωρε, προτιμω να μεινω εδω στη μουγκα, λες. Παρε και τον σκυλο, σημειωνεις. Λαμβανει το μηνυμα και συνεχιζεις το βιβλιο σου.

Χτυπαει το τηλεφωνο σου. Μαλακια. Δεν σκεφτηκες να το κλεισεις. Το σηκωνεις βιαστικα, ανακοινωνεις τη διαθεση σου και το κλεινεις.

Χτυπαει του σπιτιου. Μεγαλυτερη μαλακια. Το σηκωνει παντα καποιος αλλος και πιανει την παρλα. Εχεις ηδη αρχισει να παθαινεις την φρικαρα σου.

Ξυπναει κι ο τριτος της οικογενειας. Σε ρωταει τι κανεις. Απαντας. Η μαμα ακομα στο τηλεφωνο. Ο σκυλος ξαναχαιρεται που ειναι κι αλλος στο ποδι, λες και τον βλεπει για πρωτη φορα κι αρχιζει τα κολπα ξανα-μανά.

Το κλουβι με τις τρελες, μπροστα στην αναμπουμπουλα που ζεις, ειναι το κλουβι με τις μουγκες περδικες.

Ανοιγουν τηλεορασεις, ραδιοφωνα, ιντερνετικα ραδιοφωνα που παιζουν τον ιδιο σταθμο με το αλλο, αλλα με διαφορα φασης. Ακους τον Παριο απ΄τον ριαλ εφεμ στερεοφωνικα. (Δεν μπορω να ακουσω αλλο Παριο, αν με ακουτε απ΄ τον σταθμο, ΒΓΑΛΤΕ τον επιτελους!) Τρελα. Ολοι μιλανε και γαυγιζουν. Θες να βαλεις το κεφαλι μες στο τζακι να γινει θρακα. Το τσαι σου εχει παγωσει και η πιεση σου εχει παρει φωτια.

Οι οικογενειακοι θορυβοι που συνηθως απολαμβανεις και σε διασκεδαζουν, αυτη τη στιγμη εχουν βαλει το κεφαλι σου στην μεγγενη και στο συνθλιβουν σαν καρυδοτσουφλο. Το νοου στρες τσαι σου εχει αποκτησει κι αυτο στρες και σου ζηταει βαλεριανα.

Για να μην παρεις λοιπον τα βουνα, παιρνεις μια βαθια ανασα, παιρνεις και τα συνεργα της πρωην ηρεμης παρεας σου και το παιρνεις αποφαση οτι το χαλαρωτικο σου απογευμα αναβαλλεται λογω εκτακτης "οικογενειακης θαλπωρης".

Καλο σου βραδυ αγαπουλα.

ΣΣ. Αφιερωμενο εξαιρετικα στους δικους μου "αθορυβους".

4 σχόλια:

  1. Αγαπούλα, το μήνυμα ελήφθη......., αλλά χωρίς over.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαχαχα νομιζεις δεν το ξερω?! Σιγα μην over :P
    Φιλακια αγαπουλα! xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διαλέγετε λάθος ροφήματα αγαπητή , βελτιώστε το τσάι με κάτι αλκοολούχο > 40 % Vol. ή ρίχτε υπνοστεντόν , βάλιουμ , αρνταν στους καφέδες των τρελών του κλουβιού . Επίσης ο σκύλος αν η εξίσωσή μου είναι σωστη , έχει κατάλληλο μέγεθος για να ροδίσει αργά αργά στο τζάκι , έχουμε και κρίση , σκέψου το .
    Το κινητό πάααντα μα πάααααντα στο αθόρυβο , άντε δόνηση και το κεφαλάκι με τις λίγες κι απλές αυτές συμβουλές διατηρεί το peace of mind κι όχι το piece of mind .
    Θορυβώδεις καλησπέρες και αθόρυβα φιλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α χα χα χα και χα
    Ποσο σε καταλαβαινω ...
    Αλλα δεν μπορω να κανω τπτ ;)
    και μια ιδεα μολις μου εσκασε στο ξανθο κεφαλι ...
    Λ ο β ο τ ο μ η ! ! !
    σε ολους χαχα
    φιλια στα μουτρα Ελιακι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή