Τσιγαρόκομπλες

(Το παρακατω απευθυνεται σε καπνιστες αποκλειστικα. Οι υπολοιποι, μπορειτε απλως να το αφησετε στην ακρη. Ευχαριστω).

Οι καπνιστες θα καταλαβουν ακριβως για τι πραγμα θα μιλησω. Μια απο τις αγαπημενες κομπλες του κομπλα-καπνιστη εχει να κανει με το τσιγαρο. Ειναι το "εργαλειο" που μεσω αυτου το παιζεις πιο κουλ και αραχτος και δεν τρεχει καστανο ρε παιδι μου. Εισαι οξω λοιπον και προκειται να καπνισεις για να τους πλημμυρισεις ολους με την ανετιλα σου και γιατι καπως πρεπει να απασχολεις τα χερια σου, ομως...

Βουτας τσιγαρο απο την γεματη πακετουμπα σου, το πιανεις με στυλ, ψιχαλιζεις ματια, σμιγεις φρυδια, το τοποθετεις στα χειλη σου με εναν αξεπεραστο τροπο και μολις το αναβεις, φωτιζεις ολον τον χωρο με την φλεγομενη βατο που μολις δημιουργησες. Αναποδα το κρατανε το τσιγαρο ρε αμπαλή! Δεν αναβεις το φιλτρο, τον καπνο αναβεις. Εχεις εισπνευσει 10κιλα καρκινο και ολοι γυρω σου τρεχουν να σωθουν απο το πυροτεχνημα που κρατας ακομα στο στομα σου. Νταξ! Ρεζιλευτηκες. Τωρα μπορεις να το πεταξεις και να κανεις καινουργια αποπειρα.

Βουτας τσιγαρο, γιατι το παντελονι σου δεν εχει τσεπες και τα κουλαδια σου κρεμονται σαν σαπια τσαμπια. Βρισκεσαι σε μεγαλη αμηχανια και πρεπει να καπνισεις για να δειξεις οτι απολαμβανεις την υπαρξη σου στον χωρο. Εισαι ουμπερ κομπλαρισμενος και το τσιγαρο στο χερι σου μπορει να λειτουργησει και ως σεισμογραφος. Τρεμεις σαν το ψαρι, αλλα καπνιζεις. Με το ζορι σημαδευεις στομα, με το ζορι πετυχαινεις τασακι, με το ζορι κρατιεται το ευλογημενο στα κρινοδαχτυλα σου. Οι γυρω σου σε εχουν παρει πρεφα και μετρανε λεπτα που θα σου πεσει και θα τους καψεις τα δαχτυλα στα ποδαρια.

Θες να καπνισεις, αλλα δεν σου καθεται. Πιανεις πακετο και χωρις να το κοιτας το "ξεσκονιζεις" με το δαχτυλο προσπαθωντας να ψαρεψεις κανα τσιγαρο. Το πακετο σου φυσικα ειναι αδειο και το καταλαβαινεις αφου το χεις αλφαδιασει απο γωνια σε γωνια 5-6 φορες. Νιωθεις μεγαλος καραγκιοζης, αλλα δεν το δειχνεις χαλαρουιτα μου και βγαζεις στην επιφανεια το σωστο πακετο. Πιανεις το πολυποθητο τσιγαρο αλλα δεν σε θελει ο αναπτηρας. Πνεει τα λοισθια, αλλα εσυ εκει, το παλευεις. Προσπαθεις να συγχρονισεις τα ασυγχρονιστα -ρουφηξια με σπιθα? Μα καλα ποιος εισαι ο Χουντινι?

Θα γινω κουραστικη που το θα το ξαναπω, αλλα ναι, εισαι στο να αναψεις τσιγαρο παλι. Αναπτηρα δεν εχεις, αλλα προθυμοποιειται ενας καημενος να σε αναψει. Πλησιαζεις κοντα στον αναπτηρα το τσιγαρο σου και με καποιον μαγικο τροπο τα ρουθουνια σου δεν το γουσταρουν ολο αυτο που παει να γινει και φυσανε πανω στον φοκο. Και σβηνουν τον αναπτηρα επανειλημμενως. Δεν σβηνεις τουρτα γελοιε, τσιγαρο αναβεις. Η κομπλα σου εχει ντραπει για παρτη σου και σε εχει αφησει κι εχει φυγει. Ο χριστιανος ειναι ετοιμος να σου βουλωσει τα ρουθουνια μπας και τα καταφερεις. Εσυ γελας -και καλα, πολυ αστειο σκηνικο, κοιτα να δεις- και ζητας τον αναπτηρα να κανεις μονος τα κουμαντα σου.

Τελος, θα αναφερω το πιο κουλο ολων, που σπανια συμβαινει, σχεδον ποτε μη σου πω, εκτος κι αν εισαι ο μεγαλυτερος γκαντεμοκομπλας. Παλι τελοσπαντων, εχεις βρεθει με καποιον τροπο χωρις αναπτηρι. Ερχεται λοιπον ο διπλανος -καλος μαλακας- και σου κανει τα χερια του φωλια, δηθεν κραταω αναπτηρα, βουτα να παρεις το "αγιο" φως, ενω δεν κραταει απολυτως τιποτα(?!). Πας κι εσυ γελαστος να αναψεις τσιγαρουμπα, ρουφας, ρουφας και τιποτα. Σκεφτεσαι για μερικα νανοσεκοντς γουατ δε χελ ιζ γκοιν ον χιερ?! Μεχρι που κατουρημενος στα γελια σου λεει ο μαλακας "χα.χα. περιμενε να σου φερω οντως να αναψεις". Εσυ εκεινη τη στιγμη θες να του πεις "εισαι και πολυ μεγαλος μπετοβλακας φιλε μου", αλλα η κομπλα σε οδηγει σε γελια μεχρι δακρυων για το "αστειακι" που μολις σου εκανε. Για ακομα μια φορα υπερβολικος και παντελως ηλιθιος ο φιλος κομπλας.

Παμε να κανουμε μαζι ενα τσιγαρο τωρα, και τα ξαναλεμε...