Κιλ ζοουν

Ειναι ενα κυριακατικο απογευμα. Καθεστε σπιτι και χαζευετε σαν αποχαυνωμενοι, μια τα κινητα σας, μια την τηλεοραση. Τα μονα που κουνιουνται ειναι τα βλεφαρα και η καρδια σας, που με το ζορι σάς κραταει ζωντανους. Μεγαλη πληξη και βαρεμαρα στην παρεα σας. Μεχρι και οι μυγες χτυπανε απο μονες τους στη μυγοσκοτωστρα απ την βαρεμαρα. Ωσπου! "Ελα ξεκουνα", σου λεει. "Ελα θα παιξουμε πλέι στέισον. "Μα δεν ξερω να παιζω", λες εσυ. "Χάιτε μωρε δεν ειναι τιποτα", λεει χαρουμενος. Ενθουσιαστηκες κι εσυ και εισαι ετοιμη να ορμησεις στη μαχη. Ράιαν.

Φορατε τα 3d γυαλια, πιανετε τα χειριστηρια και ξεκινατε. Ξεκινατε. Ξεκινα. Ε αντε ξεκινα! Ξεκινα λεμε. Αυτος τρεχει κι εσυ κανεις κατι περιεργους κυκλους γυρω απ τον εαυτο σου με το μπαζουκας στα χερια, ετοιμη να τους πιεις το αιμα. ΤΟ ΑΙΜΑ.

-Που πηγες? Γιατι με αφησες πισω και ξεκινησες να σκοτωνεις χωρις εμενα?

-Γιατι χορευεις με το οπλο? Προχωρα. Σε περιμενω. Και δεν κυνηγαμε περδικες, μην το χεις πανω.

-ΟΚ. Ερχομαι.

..

..

-Δεν προχωραει. Χαλασε. Ελα να με παρεις.

-Μπορεις να μην κοιτας πανω συνεχεια? Φερτο δω να στο φτιαξω!

-Μη μου μιλας ασχημα, σου ειπα δεν ξερω να παιζω.

-Καλα αντε παρτο και προχωρα ευθεια.

-ΟΚ.

-Ρε πας καλα? Εμενα πυροβολας.

-Αχ συγγνωμη. Δεν καταλαβα.

-Παμε απο δω, ελα κουνησου.

-Πωπωωω κοιτα τι ωραια που ειναι εδω. Εχει φυση.

-Ναι.

-Α, εδω εχει αιματα. Ποιον σκοτωσαν? Λες να μας σκοτωσουν κι εμας?

-Αν συνεχισεις να παρασιτεις, μπορει.

-Σκασε γιατι θα σε πυροβολησω.

-Ελα εδω να γεμισεις το οπλο σου τωρα και σταματα.

-Ερχομαι. Που?

..

..

-Ωχ επεσα καπου μεσα. Ελα να με παρεις, δεν ξερω να βρω τον δρομο.

-Την τυχη μου. Τωρα.

-Τωρα.

-Ακολουθα με, μη μενεις πισω.

-Ωραια, που ειναι να παρω τις βομβιδες?

-Χειροβομβιδες λεγονται.

-Α, νατες. Ωπ, απ, επεσα παλι. Ελα να με παρεις.

-Οχι.

-Ελα να με παρεις ρε σου λεω.

-Οχι. Μεινε εκει. Παιζω.

-Ελα! Ειπαμε θα παιξουμε μαζι. Ελα. Ελα. Ελα.

-Σκασε, παιζω.

-Καλα θα το βρω μονη μου.

..

..

-Φοβαμαι. Εχει κακους εδω?

-Οχι.

-Καποιος με πυροβολαει.

-Εγω ειμαι.

-Πας καλα? Θες να με σκοτωσεις για να παιξεις μονος σου?

-Δεν πεθαινεις ετσι. Πρεπει να σε πυροβολαω συνεχεια. Να, ετσι.

-ΡΕ πεθανα. Βλακα. Τωρα? Δεν παιζω αλλο? Σε μισω.

-Ελα σε εφτιαξα. Αντε προχωρα ομως.

-Ερχομαι. Και μην το ξανακανεις αυτο.

-Σκοτωσε τους αυτους. Αυτους, οχι εμενα.

-Ω Ω Ω. ΡΕΕ θα σας φαω ρε. Α! Τον σκοτωσα! Τον σκοτωσα!

-Ωραια. Τωρα πηγαινε να τον αναστησεις.

-Γιατι??? Τι παιζουμε, τον Λαζαρο?

-Γιατι ημουν εγω.

-Α. Σ αγαπω.

-Το κλεινω. Παμε βολτα καλυτερα.

-Κριμα και μ αρεσε.

-Κριμα...

..

.-