Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Κυλα κυλα, κυλα κυλα, ομορφη μου κατρακυλα.

Καινουργια σχεση. Ολα στην αρχη ειναι υπεροχα! Ζεις το δικο σου παραμυθι. Βρισκεστε καθε μερα, βγαινετε, διασκεδαζετε, τελεια βρε παιδι μου. Πως να στο πω? Εκεινος απαρνιεται την μπαλα για σενα, εσυ τις φιλες σου για εκεινον. Ιδανικα. Ταιριαζετε σαν δυο σταγονες νερο. Φουλ ερωτευμενοι! Δεν παει αλλο δηλαδη!

Περναει ομως ο καιρος... Και αρχιζουν τα "ωραια"...Αρχιζει να σου κανει κονξες οτι ειναι κουρασμενος και δεν θα βρεθειτε. Λες ενταξει το παιδι. Το καταλαβαινω. Καθεται ολη μερα, θα κουραστηκε(!). Αρχιζει να βγαινει με τους φιλους του πιο συχνα. Ε ενταξει, να μην τους δει κι αυτους? Λογικο. Ξαφνικα τις Κυριακες εχει μπαλα. Ειχε παντα τις Κυριακες μπαλα, ή τωρα καθιερωθηκε? Δεν εχεις ιδεα. Ε, τωρα θα το βαλανε για να κανει ετσι. Γενικοτερα εχεις αρχισει να μπαινεις σε 2η, 3η, 4η μοιρα. Αρχιζει να στη βαραει αλλα και με την παροτρυνση της κολλητης σου το παιζεις κουλ και δεν μιλας.

Περναει κι αλλο ο καιρος... Εκει που τρωτε, ταραζεσαι απο εναν βαθυστομαχο ηχο και μια εσανς ξινιλας που σκιζει τα ρουθουνια σου. Γουρλωνεις τα ματια!
-Εεε συγγνωμη? Ρεφτηκες?
-Ναι. Με συγχωρεις.
-Με τις υγειες σου!
Ξινιζεις και προσπαθεις να το ξεχασεις και να βαλεις την επομενη μπουκια στο στομα σου. Σκεφτεσαι τι γαιδουρι! Αλλα το προσπερνας. Ανθρωπινα ειναι ολα. Εχεις αρχισει και τσουλας με πατινι χωρις φρενο σε κατηφορα και δεν εχει περασει καν ο χρονος.
Και κει λοιπον που εχετε αραξει, χτυπαει το κινητο του. Δεν προλαβαινει να χτυπησει και ο βολβος του ματιου σου εχει βγει 10 εκατοστα εξω απ το κρανιο σου και διαβαζει ηδη το μηνυμα. Σε κοιταει και το παιζεις ανεμελη, στριβοντας μια τουφα απ τα μαλλια σου κοιταζοντας αλλου.
-Θες κατι? (σου λεει απαξιωτικα)
-Οχι καλε. Ποια ηταν?
-Μια φιλη μου.
Χα! Φιλη. Ναι καλα. Να θυμηθεις να το κανεις φυλλο και φτερο οταν παει τουαλετα. Να πιασεις τις βρωμοδουλιες του. Γιατι με τετοια συμπεριφορα απεναντι σου, σιγουρα στα φοραει. Ηρεμησε τωρα. Ανετη οπως ξερεις εσυ.. Προτεινε του να κανετε τιποτα, μουχλιασατε!
-Παμε για ενα ποτακι σημερα? Να δουμε και λιγο κοσμο? (Ρωτας με χαριτωμενιες και γλυκες.)
-Μπα. Σημερα θα γινεται χαμος.
-Α. Κανα σινεμαδακι?
-Οχι μωρε. Τι σε πιασε? Να δουμε κανα DVD αν ειναι, χαλαρα, σπιτι.
Τι να κανεις. Αφου τον βλεπεις. Εχει μουλαρωσει. Τυλιγεστε λοιπον με την καρο κουβερτα του παππου και βλεπετε ταινια πινοντας τσαι. Ατιθασα νιατα! Η ταινια τελειωνει και πατε για υπνο. Σε φιλαει για καληνυχτα, τον φιλας και συ, κλεινετε το φως και γυρναει πλευρο. Μαρμαρωνεις για καποια νανοσεκοντς, λες ε δεν γινεται. ΔΕΝ θα κοιμηθει. Θα ξεκουραζει τα ματια του και θα ισιωνει την πλατη του. Μεχρι που ακους μετα απο κανα λεπτο το πρωτο ροχαλητο. Εξακολουθεις να αρνεισαι το γεγονος οτι κοιμηθηκε σαν το ζωο. Περιμενεις λιγο ακομα στα σκοταδια, ανασκελα με σταυρωμενα τα χερια και τα μαγουλα ρουφηγμενα απ τα νευρα. Ο κυριος τον εχει παρει κανονικοτατα και καθως φαινεται εισαι ετοιμη να τον παρει και ο διαολας. Σκουντιεσαι, κουνιεσαι, βολευεσαι, ξεβολευεσαι μπας και ανοιξει το ματι του, ΤΙΠΟΤΑ. Ε δεν αντεχεις αλλο και κανεις ντου!
-ΚΟΙΜΑΣΑΙ?
-Ε? Τι? Οχι. (Και ξαναροχαλιζει)
-Ναρκοληπτικος εισαι?!
-Κουρασμενος. Καληνυχτα.
Αυτο ηταν. Που να κλεισεις ματι. Εχεις φορτωσει δεκα κιλα πυριτιδα και τρεχεις. Πας στο μπαλκονι να κανεις ενα τσιγαρο να ηρεμησεις. Αλλα δεν ηρεμεις. Σκεφτεσαι ολα αυτα και γινεσαι Τουρκος. Εγω στα ειπα οτι εχετε παρει την κατρακυλα, αλλα εσυ διαλεξες να βαυκαλιζεσαι. Τερμα. Θα του μιλησεις το αποφασισες. Το πρωι ομως, οχι τωρα. Τωρα και να θελες, δεν ξυπναει ουτε με σειρηνες πολεμου.
-Καλημερα αγαπη μου.
-Καλημερα.
-Καλα κοιμηθηκες? (Ε, να μην κοιμηθηκε καλα? Το στρωμα εχει παρει το σχημα του!)
-Καλα μωρε.
-Κοιτα. Εγω σκεφτηκα καποια πραγματα να συζητησουμε. (Και τωρα τον εστειλες. Καλυτερα να επαιρνε διαγνωση οτι παθαινει σε 3 ωρες παρα να συζητησετε, ενω εχεις σκεφτει κι ολας.)
-Τι εγινε? Τι εκανα παλι? Ωχου με τις γκρινιες συνεχεια. Δεν βαρεθηκες? (Γιατι οποιαδηποτε κουβεντα βγαλει μια γυναικα απ το στομα της, ακομα και αναρθρες κραυγες μεταφραζονται σε γκρινια? Απορια το χω και γω και γενιες πισω απο μενα!)
-Δεν γκρινιαζω. Απλως νιωθω οτι απομακρυνθηκαμε λιγο.
-Ιδεα σου ειναι. (Σε φιλαει) Ειδες? Αφου αγαπιομαστε.
Και μενεις μαλακας. Ουτε ειπες τιποτα και σε καπελωσε κι ολας. Νευριαζεις περισσοτερο γιατι εχεις πραγμα μαζεμενο που βραζει μεσα σου. Εσυ φταις! Ναι μη με κοιτας, φυσικα και φταις! Για να φτασεις εδω που εφτασες, εχεις βαλει κι εσυ το χερακι σου, εν αγνοια σου εστω.

Καταρχας! Οσος καιρος εχει περασει, ο καλος σου εχει γινει το κεντρο του κοσμου για σενα. Ολα γυρω του γυριζουν. Το κοντερ της προσωπικης σου ζωης εχει μηδενιστει και τρεχεις απο πισω του. Σχεση εκανες. Δεν βρηκες την σιαμαια αδερφη που σου κοψανε οταν ησουν μηνων! Χρειαζεσαι χρονο για σενα, να κανεις αυτα που θες για την παρτη σου κι αυτα που εκανες και πριν με τους φιλους σου. Μην ξεκανονιζεις απλως και μονο επειδη σε πηρε τηλεφωνο στις 10 το βραδυ και τρεχεις σαν την τρελη κοντα του. Δουλικο. Σε εχει πιο σιγουρη κι απο το γεγονος οτι εχει δυο πνευμονες. Δεν ειναι κακο να του λειψεις και λιγο, να σε αποζητησει. Αντιστοιχα, ασε και σε αυτον τον χωρο να κανει αυτα που γουσταρει. Μην γινεσαι βδελα.
Επισης οταν σου λεει να κανετε κατι που δεν εχεις ορεξη, μιλα. Γι αυτο το χεις αυτο πανω απ το σαγονι και κατω απ τη μυτη. Οχι, δεν ειναι για να μασας τσιχλα μονο, μιλας! Λες την αποψη σου. Υπαρχει και το ΔΕΝ θελω, το βαριεμαι κτλ.
Ασε τις ψωροζηλιες! Υποβαθμιζεις τον εαυτο σου. Αν ηθελε να ηταν με αλλη θα ηταν. Στην τελικη αν εξακριβωσεις κατι τετοιο, παρε τοτε τις αποφασεις σου. Μεχρι εκεινη την μαυρη στιγμη ομως, μεινε λιγο κυρια. Δεν κανει κακο.
Γενικοτερα, βαλε στο μυαλο σου καλα, οτι ειναι και στο δικο σου χερι το να παει καλα η σχεση σου και να μην φτασετε να γινεται σαν δυο αδερφια που αντιπαθιουνται κι απο πανω! Δεδομενος δεν ειναι κανενας και τιποτα σε αυτη τη ζωη. Εχε το κατα νου και ας το χει και κεινος. Ζηστε την καθε στιγμη μοναδικα, μην αγχωνεσαι και σκεφτεσαι το αυριο και το μεθαυριο. Και οσο σεβεσαι εσυ τον εαυτο σου, τοσο θα σε σεβεται κι ο αλλος. Καλο βολι!

6 σχόλια:

  1. Eμ ουτε τα κομοδινα δεν ειναι δεδομένα...
    μπορει να ειναι ο ανθρωπος? νεβερ! μου αρεσει το γλαφυρο σου που τα λες και το μοναδικο σου υφος.
    φιλια καρδουλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εχεις καμερες στο σπιτι μου????εεεεεε????χαχαχαχαχαχχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τοσο μεσα επεσα??? :P Οι κοινες εμπειριες ειναι πιο παραστατικες και περιεκτικες απο καμερες! ;P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σωστο κι αυτο!!!!χαχαχαχαχαχχαχαχα!!!! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εμπιστοσύνη να σου εμπνέει ο άλλος/άλλη και ας βρεθεί σε ένα τάγμα ΟΥΚαδων δεν θα κάνει τίποτα και ας πάει ταξίδι στην Ουκρανία με φίλους...τα πράγματα είναι τόσο απλά..και πάνω από όλα πολύ ψυχραιμία σε κάθε σχέση..(τα λέω γιατί μετά από 28 χρόνια ζωής επιτέλους τα τηρώ στην τωρίνη μου σχέση και νομίζω πως επιτελούς το ζω)!και ναι δεν κρατάω "πισινές" ότι είναι να γίνει θα γίνει...δεν πληρώνουν όλοι αμαρτίες άλλων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή