Γαμω τα αστ*ρακια μου μ*σα

Δεν καταλαβα ποτε τη "μοδα" με τα αστερακια ή τα πασης φυσεως αυτοκολλητα που πανε και κολλανε στα βυζα τους οι χαζοαμερικανες. Αφου εισαι ξετσιπωτη και ψαχνεις ευκαιρια να τα πεταξεις, απλα πετα τα. Τι μας κοροιδευεις με τα στικερζ? Δεν σε κανουν πιο σεμνη, πιο αναποφασιστη μπορει. Αυτα τα μεσοβεζικα ειναι μπουρδες. Αλλα εχω πεσει κι εγω σε τετοια σφαλματα, οποτε ας κοιταξω την καμπουρα μου.

Και οχι κυριες και κυριοι. Δεν εννοω τα αστερακια-στικερακια. Εγω ειμαι παραδοσιακια στα μαγιω. Το θελω ολοκληρο. Κιουρία.

Μιλαω για τα αστερακια στις λεξεις. Το κανω ενιοτε και ειναι πολυ εκνευριστικο, το δεχομαι. Βαζω αστερακια στο "μαλακας"(βλ μ*λακας)-και οχι μονο- και αυτοματως γινεται "μλακας". Και δεν ξερω γιατι το κανω, αφου ειναι πασιφανες για ποια λεξη μιλαω. Δεν θα μπορουσε να ειναι μελακας πχ, ουτε μολακας. Αλλα ουτε και μουλακας ή μιλακας. Και με αυτο τον τροπο δεν ειναι οτι θα πεταξεις απο πανω μου τον λιμενεργατη και θα με ντυσεις μπαλαρινα με γαλλικα και πιανο. Εβρισα και το καταλαβαν ολοι. Γιατι το κανω λοιπον?

Θα σκεφτηκες με το αθωο σου μυαλο, ισως "απο σεβασμο προς τους γονεις σου που σε διαβαζουν". Αλλα θα σε απογοητευσω, γιατι οπως ηδη ισως εχεις ψιλιαστει, αυτη η μεγαλη γκαμα βρισιων και αναθεματισμων, δεν ειναι ποτε τυχαια. Ριζωνει στα βαθη των χρονων, αιωνων και προγονων. Εχω κατι θειες και γιαγιαδες, που σε στολιζουν πιο αρτια και απο επιταφιο στη Μητροπολη. Με ενα πλουσιο λεξιλογιο, που απο μικρη σημειωνα στο καρνε του μυαλου μου και περιμενα ποτε θα μεγαλωσω κι εγω, να μπορω να στολισω συγκορμους ολους τους δικους μου "αγαπημενους".

Και μιλαω για θειαδες, που οχι μονο δεν τους το χες οτι θα τη ριξουν τη χριστοπαναγια, αλλα αν τις εβλεπες νομιζες οτι απ' τα πολλα σουαρε με τέια σε πορσελανες, θα κατουρανε κινεζικα ιδεογραμματα.

Πρεπει λοιπον καπου εδω, να σταματησω να κρυβομαι πισω απ το δαχτυλο μου και να αγκαλιασω την κληρονομια "καντηλιων" του σογιου μου. Το κερατο μου.