Το μπζεμα πολλοι αγαπησαν, τον μπζευτη ουδεις.

Απο μικρα, ενα απο τα πολλα που μας ελεγαν και ξαναελεγαν οι ερημες μαναδες, ηταν να "μη λες ψεματα καρδουλα μου". Προσπαθουσαν με διαφορα ευστοχα, η αστοχα επιχειρηματα να μας πεισουν για πoιο λογο το ψεμα ειναι "τζιζ". Αυτος ο πουστης ο πινοκιο ειχε γινει εμμονη. Καθε φορα που ελεγες τη "μη-αληθεια" σου επιανες τη μυτη σου να δεις ποσο "πηρε". Καθε φορα, ειχες την εννoια, μην καρφωσεις το ματι της μανας σου με το ακρορουθουνο σου.

"Ο κλεφτης κι ο ψευτης τον πρωτο χρονο χαιρονται". Καλο και συντομο. Μ εναν σμπαρο, δυο τριγωνια. Στο ελεγαν οι γονεις οταν βιαζονταν και σου περνουσαν δυο μηνυματα, μην κλεβεις, μην λες ψεματα. Σχεδον τηλεγραφικα.

Θυμαμαι επισης ενα πολυ ευστοχο, παιδικο, γλυκο, και καθολου γκρανγκινιολικο με θρησκευτικο μηνυμα αποβρασμα του λαουτζικου που λεγαμε και ασπαζομασταν(?) ως παιδακια. "Οποιος λεει ψεματα πεφτει μες στα αιματα, κι οποιος λεει αληθεια εχει το Θεο βοηθεια". Μονο που το αναφερω, αναρροφαται το παστιτσιο που εφαγα το μεσημερι και θελει να γυρισει πισω στο πυρεξ. Αηδιες και ξερασματα. Τετοια λενε στα παιδακια (ποιοι τα λενε κι απο που το εχω ακουσει δεν ξερω, οι γονεις μου δεν μου ελεγαν τετοιες μαλακιες παντως) και τους γυρναει αναποδα με τις μπουρδες αυτες και λενε ψεματα επιτηδες, απο αντιδραση. Γι αυτο κι αυτο το κακο χαλι γυρω μας.

Δεν καθομαι να κραξω και να κουνησω το δαχτυλο στους ψευτες ολου του κοσμου, βαριεμαι να το κανω αλλωστε. Ολοι εχουμε πει, λεμε και θα λεμε μικροψεματα που μας βγαζουν απο μια αβολη ισως θεση. Μαλακωδως κι αυτο βεβαια, αλλα τελος παντωνε. Αλλου θελω να καταληξω.

Η πιο σωστη παρομοιωση που μου ερχεται για το ψεμα ειναι το "γλυκοφαε, πικροχεσε". Τουτεστιν, αντε και το λες το ψεμα σου και την βγαζεις καθαρη. Μετα, το πουστικο, εχει εναν μαγικο τροπο να σκαει στην επιφανεια, σαν πορδη που σε προδιδει. Τις περισσοτερες φορες, ξεχνιεσαι εσυ ο ιδιος και το ξεβραζεις εν τη ρυμη του λογου, ερημε ψευτη. Και μετα απ την κομπλα σου να το κουκουλωσεις, τα κανεις πιο μανταρα. Αυτο το μεθεορτιο του ψεματος, αυτη η ξεφτιλα ειναι η μεγαλυτερη προτροπη για αποτροπη. Φαινεσαι γελοιος. Εχω φανει κι εγω γελοια και ξερω το συναισθημα. Οπως δεν υπαρχει τελειος φονος, ετσι δεν υπαρχει και τελειο ψεμα. Καπως θα ξεκουκουλωθει βρε κακομοιρη.

Γι αυτο, μετριασε τα λιγο αθλιε, μικρε, καραγκιοζακο Μινχαουζεν, γιατι το "ψεμα εχει κοντα ποδαρια" και δεν θα σε βγαλει μακρια.