Βρωμικο πιονι, σε πουλημενο παιχνιδι.

Εισαι πιονι. Ναι, ενα πλαστικο, αψυχο, γλιτσερο πιονι,που σε βρηκανε στα γαριδακια. Μου προκαλεις αναγουλα και οργη. Εισαι ενα κενο ανθρωπακι. Ενα σιχαμα της κοινωνιας. Εχεις τον ιδιοκτητη σου, που σε παιζει οπως θελει και συ χαιρεσαι με αυτο. Σε κανει κωλοτουμπες και συ γελας, γιατι νομιζεις οτι μπορεις και κανεις κωλοτουμπες μονο σου. Υπονομευεις εναν ολοκληρο λαο, τον πετας στα ταρταρα και βαρας παλαμακια και μοιραζεις χαμογελα. Σου δινουν και δικα σου πιονια να παιζεις. Εσυ, ενα πιονι, με τα δικα σου πιονια! Γαμω! Τωρα τα δινεις ολα στο παιχνιδι! Τα στηνεις και σκατωνεις ακομα περισσοτερο την κατασταση. Πως ειναι δυνατον ενα πιονι, να ελεγξει πιονια με τη δικη του βουληση? Ποια βουληση? Εισαι ο Φρανκενσταιν των πιονιων. Δεν μας κοροιδευεις ομως, γιατι βλεπουμε τις ραφες στο λαιμο σου. Βλεπουμε και την ταμπελα στο σβερκο, αυτου που σε εφτιαξε ετσι συσκατο. Κουνα λιγο το κεφαλι σου και δες εξω απο το ταμπλο που παιζεις. Βγες απο το παιχνιδι σου και δες την αληθινη ζωη. Κοψε τις μαλακιες. The game,(for you) is over.

Ξυστηκες με το αριστερο? Χωριζουμε!

Δυο λεξεις εχουν ιδιαιτερη βαρυτητα σε μια σχεση. Σε αγαπαω, χωριζουμε. Και οι δυο καιγονται ασυστολα. Οσον αφορα την πρωτη, χρησιμοποιειται κι αυτή άλλα αντ’ αλλων. Δεν νομιζω να προλαβεις να αγαπησεις καποιον σε μια βδομαδα, αλλα εκει σε συγχωρω, γιατι ο ενθουσιασμος σου θελει να βρει μια λεξη να διοχετευτει και η πρωτη που σου ερχεται είναι το «σ’αγαπω». Τελος παντων, με αυτό θα ασχοληθω άλλη φορα. Αλλα το «χωριζουμε» ,φιλε μου, πετα το απ το στομα σου μονο αν πραγματικα το εννοεις.

Σου μιλαει λοιπον λιγο αποτομα το άλλο σου μισο, τα παιρνεις ασχημα εσυ, «χωριζουμε» λες. Τρελαινεται ο άλλος. Και με το δικιο του. Κατσε μανταμ, (γιατι αυτές οι κατινιες είναι ο δικος μας τομεας) επειδη ειχα ζοχαδες, και χιλια δυο στο μυαλο μου και δεν σου ειπα «φιλτατη, αν μπορειτε σταματηστε να μουρμουριζετε στο αυτι μου παρακαλω πολύ» και σου ειπα «ωχου σταματα την γκρινια» θα χωρισουμε??? Εσυ φυσικα δεν καταλαβαινεις τιποτα, δεν ακους τιποτα, θα τον τιμωρησεις με έναν χωρισμο και την απουσια σου.

Περναει μια βδομαδα, -και πολύ λεω- και φυσικα εχεις αλλαξει γνωμη. Ε βεβαια, ηταν λογος αυτος να χωρισεις τον χριστιανο?! Οπότε, τον παιρνεις τηλεφωνο, η του στελνεις ένα ζουζουνιστικο μηνυμα. Γελοια. Γελοιος κι αυτος, τον ριχνεις και τα βρισκετε. Αφου λοιπον βγηκατε να γιορτασετε την επανασυνδεση, -ΕΛΕΟΣ-, περναει το ματι του από την σερβιτορα. Κοιτα με, περναει ειπα, δεν σταματησε για τσιγαρο. ΤΙ? Ειχες το θρασος να την κοιταξεις, ενώ ειμαι εγω διπλα και ενώ σου εδωσα την ευκαιρια να ειμαστε παλι μαζι? Χωριζουμε! Και τωρα είναι οριστικο! Λες. Ο τυπος εχει αρχισει να νιωθει ότι βρισκεται στη φωλια του κουκου, και ο κουκος του τρωει τα σωθικα σαν τον αετο του Προμηθεα. Δεν προλαβαινει να ψελισει «μα, εγω, δεν…» και εχεις γινει μπουχος. Θα σε ξαναπω γελοια.

Αυτή τη φορα σε παιρνει αυτος τηλεφωνο να τα βρειτε, γιατι με την παρανοια που σε δερνει, καταφερες να του φυτρωσεις ενοχες από το πουθενα. Αφου τον κατσαδιασεις και του πρηξεις τον εγκεφαλο, το συκωτι και όλα τα ζωτικα οργανα που πρηζονται, του λες αγαπουλινι, σε συγχωρω.

Για να μην τα πολυλογω, γιατι αυτό είναι το παιχνιδι σας σε εβδομαδιαια βαση, ειστε και οι δυο τερμα γελοιοι και ρεζιλια. Όταν μανταμ, θα γινει κατι πιο σοβαρο, που σηκωνει χωρισμο, εστω για εκφοβισμο, μην απορησεις αν ο καλος σου σε γραψει εκει που φανταζεσαι. Ναι, γιατι δεν θα σε πιστευει! Ακουει το χωριζουμε πιο συχνα κι από καλημερα. Για να μην πουμε, ότι εχεις δηλητηριασει τη σχεση σας μεχρι εκει που δεν παιρνει.

Θες μια σχεση, έναν ανθρωπο να μοιραζεσαι το κατι τις παραπανω, για να περνας καλα. Αν θες έναν διαολο πανω απ το κεφαλι σου, δεν χρειαζεται να ψαξεις πολύ, εχεις και το αφεντικο στη δουλεια να στα πρηζει. Οποτε συνελθε λεω εγω, γιατι θα μεινεις μπακουρω όπως πας. Με το συμπαθειο ε? Μη με χωρισεις..

Μπηκες στο χορο. Τωρα χορεψε.

Οταν ξεκινας, ειναι ενα μυστηριο. Σε ενθουσιαζει, σου δημιουργει ενα αισθημα ευφοριας, τρελαινεσαι για την οργανωση που στηνεις και συγχαιρεις τον εαυτο σου. Χτιζεις βημα - βημα το σχεδιο σου. Τελεια! Φοβερες ιδεες, απιαστες!

Ωπ, να, κατι βρηκες! Μουδιαζεις. Τι εγινε τωρα? Αφου αυτο περιμενες. Νιωθεις μια ζαλουρα, πολυ περιεργη. Περναει απ το στομαχι, παει κεφαλι, φτανει ποδια και γυρναει πισω στο στομαχι. Σε πιανει πανικος και γι αυτο που βρηκες και γιατι νιωθεις οτι μπορει να ταβλιαστεις. Καταπινεις και πονας, οπως οταν κατεβαζεις μια λαιμαργη πιρουνια μακαρονια, μαζι με το πιρουνι.

Παυση. Τωρα? Τι κανουμε? Στο μυαλο σου υπαρχει ενα κενο. Δεν νιωθεις, ουτε σκεφτεσαι. Εχεις το βλεμμα του αποβλακωμενου σε καταστολη. Κλαις? Δεν κλαις, απλως φτυνεις δακρυα με απαθεια.

Φευγεις. Σκεφτεσαι, σκεφτεσαι, σκεφτεσαι. Μπερδευεσαι, δεν μπορεις να σκεφτεις.

Ξεσπας. Επιτελους. Τοση ωρα νομιζα οτι βρισκομαι στη ζωνη των ζωντανων νεκρων. Πιανεις το μαξιλαρι, το βαζεις στο προσωπο και -δεν αυτοκτονεις αλλα- φωναζεις δυνατα μεχρι να σε τσουξουν οι φωνητικες χορδες. Κλαψε σαν ανθρωπος να συνελθεις, θα νιωσεις καλυτερα.

Καπως καλυτερα. Εισαι σε σοκ, μην περιμενεις πολλα. Μια θα εισαι νορμαλ, μια φυτο,μια πιο τρελη κι απ τον Joker, μια Ηulk. Ετσι καπως παει. Αφου κανεις την κυκλα ολων αυτων κανα μηνα, θα νιωσεις ακομα καλυτερα.

Ειδες? Στο ειπα. Ειναι σαν να αποτοξινωνεσαι απο κατι, μετα απο λιγο καιρο σταματανε οι παρενεργειες. Και οταν σταματησουν, νατος παλι. Και εχεις ηρεμησει. Τι? Μη με κοιτας. Τι θελεις? Αν θελεις, βουρ, αλλα να ξερεις, θα ναι δυσκολο. Για ενα καποιο διαστημα, θα σου γυρναει η σκεψη σαν ενοχλητικο κουνουπι διπλα στο αυτι που δεν σε αφηνει να κοιμηθεις. Θα σε ξυπναει οταν θα εχεις κοιμηθει και ηρεμησει και θα σε τσιτωνει. Λογικο. Αλλα η αποφαση δικη σου.

Απαξ και συμφιλιωθεις με το ενοχλητικο κουνουπι σου, μην αρχισεις να σκαβεις κι αλλο την πληγη απ το τσιμπημα. Θα φτασεις κοκκαλο. Ποναει, συνελθε, ελεος. Βαλε ενα χανζαπλαστ και δες αν μπορεις να κινηθεις και να χορεψεις ανετα με αυτο. Αν παλι, αρχισει να σου ξεκολλαει συνεχεια και να σε ενοχλει... Βγες απ τον χορο.

Ετσι, γιατι μου τη βαρεσε.

[Θα ενταξω καποια κομματια ως "ετσι γιατι μου τη βαρεσε" που θα γραφω κατι πιο προσωπικο που αν δεν το γραψω, μπορει και να σκασω. Κι απ το να σκασω, θα το πω!]

Στο σημερινο μου λοιπον "ετσι γιατι μου τη βαρεσε" θα αναφερθω στην αγαπημενη μου φιλη. Ονομα δεν χρειαζεται να πω, ξερει αυτη και αρκει.

Εχω να πω λοιπον, οτι εχω βρει αυτο το ατομο, που αν και εμφανισιακα δεν μοιαζουμε, -καμια σχεση, οπως ειχε πει καποτε και ενας ΑΝΤΙΠΑΘΕΣΤΑΤΟΣ τυπος- μοιαζουμε τοσο πολυ σε ολα τα υπολοιπα που αρκει! Ειναι ο,τι πιο σημαντικο, να εχεις εναν φιλο, που σε νοιαζεται πραγματικα, που μοιραζεται τις αγωνιες σου, συμμεριζεται τον πονο σου και ΧΑΙΡΕΤΑΙ στη χαρα σου. Πολυ βασικο το τελευταιο. Στην στεναχωρια, ειναι ολοι εκει. Σε στηριζουν, σε ακουν, ολα καλα, γιατι παιζει και να σε λυπουνται. Στη χαρα σου ομως ολοι αυτοι λακιζουν, μουτρωνουν και γενικοτερα με κανουν να θελω να τους χτυπησω δυνατα στο κεφαλι, μπας και συνελθουν! Αυτη η φιλη μου λοιπον, εχει σταθει διπλα μου και με το παραπανω σε ολα. Με κανει να γελαω και να διασκεδαζω τοσο, που ξεχναω ο,τι με απασχολει. Ειναι η ψυχοθεραπεια μου. Γιατι οι φιλοι αυτο ειναι. Ειναι αυτοι που μας βοηθουν να βρουμε τις ισορροπίες μας, που κατα καιρους χανουμε.

dedicated.
xx

Γυναικεία υποθεση.

Μερικοι λογοι που "λατρευεις" να εισαι γυναικα...

Το βασανιστηριο του κεριου. Ζεστου η κρυου. Το ιδιο κανει. Ποναει το ιδιο απλως το ζεστο σε καιει κι ολας πριν σε πονεσει. Θελω να αποτριχωσω εγω η ιδια αυτες απο τις διαφημισεις που αποτριχωνονται και γελανε λες και τις χαιδευουν! Εμενα δηλαδη γιατι με ακουει ολη η οικουμενη? Γιατι σφιγγω τα δοντια και βριζω σαν λιμενεργατης απ τον πονο?

Τακουνια. Μεγαλο θεμα. Σου αρεσουν γιατι ειναι θηλυκά. Αλλα κρυβουν καποιες παγιδες. Σε πρωτη φαση, οκ, τα φορεσες. Τα περπατας ομως σαν γυναικα, η σαν συγκαμενος κουτσαβακης? Το να φορας τακουνια και να περπατας με τις πλατες σηκωμενες και τα ποδια στραβα σαν αλανταβο δεν λεει, πιστεψε με. Χιλιες φορες να σκασεις με σπορτεξ και σπασουαρ, παρα ετσι. Αντε λοιπον, και ξερεις να τα περπατας. Το ποδι μπαινει στο γοβακι νουμερο 38 και απο το πρηξιμο βγαινει 40! Οι κραμπες στα δαχτυλα και τις καμαρες δινουν και παιρνουν και νιωθεις τα τακουνια σου να σε χτυπανε στην καρδια και στον εγκεφαλο απ τον πονο. Για να μην σχολιασω το ατυχημα του καρφωμενου τακουνιου στις ενωσεις των ξυλων -ειδικα στα καλοκαιρινα μαγαζια. Που θες να συνεχισεις το βημα σου, αλλα το στιλετο σου εχει αποφασισει να κανει μερεμετια στο παρκε.

Περιοδος. Αλλο μεγαλο θεμα. Καθε 28 μερες η ιδια ιστορια. Πονος, νευρα, ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ. Πονας 3 μερες πριν και κατα τη διαρκεια. Τα νευρα δεν τα συζητω, μπορει να κρατησουν και βδομαδα αναλογα με την "προδιαθεση" που εχεις ως ανθρωπος. Οι ορμονες σου μπορουν να βγουν και να δειρουν πολυ κοσμο, μπορουν να φανε το Μanhattan, ανετα. Επισης σου ερχεται παντα στις διακοπες. Παντα. Λιγο απο δω, λιγο απο κει πατσι και ποστα στα φερνει για να χανεις μπανια το καλοκαιρι και να υποφερεις σε καθε σου εξορμηση.

Μαλλι κομμωτηριου. Τι? Να βγεις εξω αχτενιστη? Φριζαρισμενη? Οχι βεβαια. Θα γελασει και ο καθε πικραμενος. Πας στο κομμωτηριο και σου καινε το κρανιο για να ξεκατσαρωσει η τριχα, τοσο, που δακρυζουν τα ματια σου απ τον πονο. Και η βαφη? Ειδικα οι ξανθιες. Ριζα καθε 15 μερες. Και το μαλλι ερχεται και γινεται αχυρο. Μπαινεις στο αμαξι και ειναι σαν να μπαινει σιτοχρωμο τεριε που μαδαει σαν τον διαολο. Τα μικρα, καμένα, ψαλιδιασμενα σου τριχακια καρφωνονται παντου και δεν βγαινουν ποτε. Και το μαλλι σου φυσικα δεν μακραινει ποτε. Και βαζεις extensions που σου καταστρέφουν ακομα περισσοτερο το μαλλι και τσαντιζεσαι ακομα περισσοτερο, κι αν εχεις και περιοδο εισαι ικανη να τα ξυρισεις για να τα εκδικηθεις. Επισης η βαφη τσουζει!

Κορμι θανατηφορο σε θελω με εναν ορο. Να εισαι αψεγαδιαστο. Να χτυπιεσαι στο γυμναστηριο για να σβησεις τις βουλες απ τα καπουλια που λεγονται κυτταριτιδα, να μπασεις την κοιλια γιατι δεν μπορεις να την ρουφας συνεχεια, εχεις κουραστει. Βλεπεις τον δικο σου να χαζευει περιοδικα με τις "αψεγαδιαστες" και τραγουδας photoshop...photoshop... για να καταλαβει οτι δεν υπαρχει γυναικα χωρις ιχνος της περιβοητης βουλας κυτταριτιδας. Ειναι κατι σαν παρασημο, για να μας ξεχωριζουν απ τους αντρες. Μπορει να πρεπει να σφιχτεις για να εμφανιστει αλλα θα εμφανιστει, δεν υπαρχει περιπτωση.

Γεννα. Το πιο ομορφο πραγμα στη ζωη της γυναικας ειναι που φερνει το παιδι στον κοσμο. Οχι που το βγαζει απο κει που το βγαζει. Η στιγμη της γεννας γινεται μαγικη οταν βγει και το τελευταιο δαχτυλο του μωρου απο μεσα σου. Οχι οταν σπρωχνεις και φυσας, σπρωχνεις και φυσας, σπρωχνεις και φυσας. Και ξερεις? Δεν θα ηθελα τον αντρα μου μεσα να με δει να παλευω σαν να βγαζω το alien 1 απο τα σπλαχνα μου. Εδω εγω δεν θελω να με δω. Ακομα και τα σκυλια πανε καπου μονα τους να γεννησουν. Δεν στεκονται στη μεση της σαλονοτραπεζαριας να τα δει ολη η οικογενεια.

Λογω ολων των παραπανω εχω να παραθεσω, οτι ως αντιδραση, οταν ειμαι αρρωστη και κρυωμενη την καταβρισκω να μενω σπιτι και να κυκλοφορω σαν τον τελευταιο λετσουρα, με pjms χαχολικες, μπορει και 2 νουμερα μεγαλυτερες, με καλτσες, ουτε καν παντοφλες, και το μαλλι κιοφτε. Dont blame me, I need a break.

Απορια το χω.

Γιατι μωρε?

1) Γιατι οταν δεν εχεις δεκαρα τσακιστη πανω σου και πας στα μαγαζια θες να τα σηκωσεις ολα, με τις πωλητριες μαζι κι οταν το πορτοφολι σου εχει παρει το σχημα του ευρω δεν θες να παρεις τιποτα και σερνεσαι απλως βαριεστημενα στους διαδρομους?

2) Γιατι οταν εχεις μια λιγουρα για γλυκο και πας στο περιπτερο παιρνεις την μεγαλυτερη μαλακια που κυκλοφορει σε σοκολατα, με καραμελα, γεμιση σοκολατας, μπισκοτα, φρουτα κανονικα και φρουτα αποξηραμενα και μετα θες να την κανεις εμετο?

3) Γιατι οταν δεν εχεις ορεξη να μιλησεις ουτε στον ιδιο σου τον εαυτο, σου σκανε ολα τα μηνύματα απο φιλους και γνωστους και τα τηλεφωνα στη δουλεια χτυπανε πιο συχνα κι απο καμπανα στον Εσπερινο?

4) Γιατι οταν γυρνας σπιτι αργα και θελεις να κανεις ησυχια για να μην ξυπνησεις οσους κοιμουνται, σου πεφτουν ολα απο τα χερια, κοπανας σε σκρινια, σε ροτοντες και κομοτες και καταφερνεις να ξυπνησεις ακομα και τον γειτονα?

5) Γιατι οταν πας σινεμα, καθεσαι παντα διπλα στην πιο αντιπαθητικη υπαρξη της αιθουσας που μιλαει ολη την ωρα και λεει βλακειες, ενω παραλληλα μασαει το καλαμποκι σαν βουλιμικη κοτα?

6) Γιατι οταν θες να κανεις τσισα σου και κοντευει να σκασει η φουσκα σου, απ τη στιγμη που καθεσαι στην τουαλετα σου παιρνει και ενα δεκαλεπτο να ξελαφρωσεις?

7) Γιατι οταν βιαζεσαι με το αμαξι να φτασεις καπου, συναντας ολους τους παραπληγικους οδηγους μπροστα σου που ειναι σαν να χουν πεθανει με το ποδι στο φρενο?

8) Γιατι σε καθε δουλεια εχεις τουλαχιστον εναν που θες να τον κρεμασεις απο το πιο ψηλο σημειο,υστερα να συρεις το κουφαρι του μιλια με το αμαξι σου και μετα να του βαλεις και φωτια?

9) Γιατι εχεις γνωρισει τουλαχιστον 3 μυθομανεις στη ζωη σου που σου λενε τη μια μαλακια μετα την αλλη και αντι να γελασεις με την τραγικοτητα τους, θες τους κοψεις τις φωνητικες χορδες?

10) Γιατι ολοι οι σιχαμενοι οδηγοι αποφασιζουν να γυαλισουν τα ρουθουνια τους στα κοκκινα φαναρια? Υπαρχει καποιος νομος της φυσικης που σε κανει αορατο στο αμαξι και δη οταν ειναι σταματημενο?

11) Γιατι παντα ολες οι προτασεις για δουλεια σκανε μαζι, οταν εχεις ηδη δουλεια? Το ιδιο και οι γκομενοι/νες?

12) Γιατι οταν ξεκινας να φας μια παρανυχιδα η ενα πετσακι που σκιζει και αλουμινια καταληγεις να φας ολο το δαχτυλο με το νυχι μαζι?

13) Γιατι οταν κολλησει καπου το βλεμμα σου και "χαζεψεις" κοινως, θελεις να πιασεις στις γρηγορες οποιον τολμησει και σε ξεκολλησει απο την νιρβανα που βρεθηκες για καποια λεπτα?

14) Γιατι οταν ετοιμαζεσαι να βγεις ραντεβου και θες να εισαι μια κουκλα μια μπαμπολα παντα καταληγεις να βαφτεις σαν την γκουερνικα?

15) Γιατι ολοι ρωτανε τα σκυλια και τα μωρα "που εισαι συ" και "που εισαι συ" ενω βρισκονται ακριβως μπροστα τους?

16) Γιατι ολοι οι ηλιθιοι κανουν forward τα chain mails τυπου αν δεν το στειλεις σε 100 ατομα θα πεθανει ο μπατζανακης σου σε 2.5 ωρες ενω ξερουν οτι αποτελει την μεγαλυτερη παπατζα που μπορει να ξεβρασει το ανθρωπινο "μυαλο"?

17) Γιατι καθε φορα που απευχομαστε κατι λεμε "χτυπα ξυλο" και χτυπαμε τσιγκο, ατσαλι, φαιμπεργκας, το κεφαλι μας εκτος απο ξυλο?

18) Γιατι με το που παρεις το καινουργιο κινητο στα χερια σου, τα χερια σου γινονται πιο ασταθη και απο πασχοντα παρκινσον 10 επιπεδου και μεσα στην πρωτη βδομαδα το χεις ηδη σουταρει 11 φορες?

19) Γιατι οι "μερακληδες" ρουφανε τον καφε και τη σουπα κανοντας αυτον τον αηδιαστικο ηχο της αναρροφησης? Το κανει αραγε πιο απολαυστικο η το κρυωνουν στο στομα τους? WTF?

20) Γιατι βλεπεις thriller ενω δεν αντεχεις να το δεις? Ολη την ωρα εχεις τα χερια σου η την κουβερτα μπροστα σου και σπας τα νευρα των διπλανων σου ρωτωντας τι εγινε τωρα? Την σκοτωσε? Του πεταξε τα σπληνάντερα εξω?

Γιατι ε? ΓΙΑΤΙ?

Φασουλι το φασουλι γιομιζει το σακουλι (του).

Υπαρχουν πολλοι τυποι αντρων. Ξερω οτι ακουγεται πολυ κλισε να τους βαζεις σε κατηγοριες, αφου μερικα "συλλεκτικα" κομματια, παιζουν σε πολλες κατηγοριες ταυτοχρονα! Τωρα ομως, λεω να ασχοληθω αποκλειστικα με τον τσιγκουνη!

Θα περασεις ζωη και κοτα μαζι του. Μονο που την κοτα θα την πληρωσεις μονη σου, τα αυγα της θα τα πουλαει και τα κερδη θα τα εισπραττει ο ιδιος, -κανοντας τα μασουρι κατω απο το στρωμα οπως παλια- και μπορει να σου πουλησει και την κοτα πισω αργοτερα. Αν δε, η κοτα παθει ζημια, ετοιμασου να ξηλωθεις εσυ, αφου στα χωσει πρωτα για την σκαρτη επιλογη σου. Πως σου φαινεται? Δεν σ΄αρεσει ε? Μα γιατι?

Αυτος ο τυπος δεν υποφερεται. Στο πρωτο ραντεβου, μπορεις να παρεις μια ιδεα για το αν ο κανακαρης που διαλεξες εχει καβουρια και αλλα κελυφοειδη στις τσεπες του. Οταν ερθει η ωρα να πληρωσετε και κανεις την ευγενικη κινηση να του δωσεις το μεριδιο σου, ή που θα στο βουτηξει απ τα χερια πριν προλαβεις καν να πεις "αυτα απο μενα" ή που δεν θα στα παρει, αλλα θα μεινει καρφωμενο το ματι του επανω τους με την κορη διεσταλμενη σαν μαυρη τρυπα, που προσπαθει να τα ρουφηξει. Μπορει να ψελλίσει και ενα "ελα, εσυ την επομενη" και το εννοει! Για την ακριβεια εννοει ολες τις επομενες... Επισης πληρωνοντας, μπορει να σου κανει νύξη περι savoir vivre και pour boire. Τυπου, δεν εχεις λογο να αφηνεις tips γιατι συμπεριλαμβανεται στην τιμη του ποτου και σε κλεβουν. Αν μετα απο αυτα τα μικρα δειγματα δεν γινεις Λουης, ετοιμασου για μια απολαυστικη συνεχεια...

Εχεις αρχισει και πληρωνεις καθε σας εξοδο -θυμα- γιατι αυτος πολυ απλα κανει την παπια, η το παιζει οτι ξεχασε λεφτα, πορτοφολι κτλ. Πλεον δεν εισαι απλως ο αντρας της σχεσης, αλλα εχεις γινει ο παππους του, που τον χαρτζιλικωνει κανονικα. Αν τυχει καποια φορα και σου πληρωσει κατι -μην διανοηθεις καν το "δανεικα και αγυριστα" εδω- και του επιστρεψεις το ποσο, θα σου παρει μεχρι και το δεκαλεπτο. Οχι επειδη ειναι τσιγκουνης. Επειδη ετσι ειναι το σωστο (?!).

Και χρονια πολλα! Εχεις γενεθλια, να τα εκατοστησεις! Φιλοι, γνωστοι, γονεις και συγγενεις φερνουν δωρα. Ετσι γινεται συνηθως. Τι θα σου φερει ο καλος σου? Μα φυσικα το πιο πολυτιμο δωρο! Την αγαπη του! Ανοιγεις την πορτα και τον βλεπεις με τα χερια στις τσεπες -συνηθιζει να τα βαζει εκει, μαλλον μετραει με τα ακροδαχτυλα του τον παρα που κουβαλαει, ή απλως τον προστατευει. Σε αγκαλιαζει, σε φιλαει, σου ευχεται, ενω εσυ ψαχνεις για το δωρο εκπληξη! Κοιτας απο πισω του, στο πλαι του, πανω του, τιποτα. Δεν θες να ρωτησεις που ειναι το δωρο σου, ντρεπεσαι και καλα κανεις. Ομως σε τρωει. Μα να μην σου παρει τιποτα? Αρχιζεις λοιπον να του λες τι σου εφεραν ολοι οι αλλοι μπας και βγαλεις ακρη με την παρτη του. Και σου λεει αυτο που σου ειπα κι εγω... "Εγω σου δινω την αγαπη μου". Δεν λεω, καλη και η αγαπη, αλλα θα μπορουσε να την συνοδευσει με κατι. Ναι καλα, περιμενε...

Βγαινετε και για φαγητο. Ξερεις οτι ο λογαριασμος σε σενα θα ρθει παλι. Τι να κανεις ομως, να κλειστεις και μεσα? (Να τον χωρισεις ισως? Τελος παντων.) Παραγγέλλεις εσυ τα δικα σου, αυτος τα δικα του και ξεκινατε το φαγοποτι. Ο δικος σου, κορταρει το φαι σου. Σε ρωταει αν ειναι ωραιο. Του λες καλο ειναι και συνεχιζεις να κοβεις το φιλετο σου. Θελοντας ομως να επιβεβαιωσει οτι του λες αληθεια, κανει μικρες εφοδους στο πιατο σου. Τσιμπαει λιγο απο δω, λιγο απο κει, καταφερνει να στο γυαλισει! Μενεις και τον κοιτας με απορια. Σου χαμογελαει και συνεχιζει το φαι απο το δικο του πλεον πιατο. Κατοχικο να σου φερνανε, μπορει και να σε αφηνε να σταυρωσεις μπουκια. Με τον λιμαρη που πηγες και βρηκες ομως το πιατο δεν θελει ουτε πλύσιμο! Ελεος φιλε μου!

Ο καιρος περναει και εισαι ακομα με τον σπαγκο. Χαρα στο κουραγιο σου. Η εχεις γαιδουρινη υπομονη, η εισαι τοσο τυφλωμενη απο ερωτα, η εισαι απλως ηλιθια. Ο τυπος πλεον εχει αρχισει να βαζει φρενο και στα δικα σου εξοδα. Μην ψωνισεις αυτο, μην πας εκει, μη το ενα μη το αλλο! Τα λεφτα βγαινουν με κοπο σου λεει. Δεν τα κοβει μηχανημα, σου συμπληρωνει. Χτυπα τον με κατι στο κεφαλι να σκασει, γιατι αν δεν το κανεις εσυ θα το κανω εγω! Ταμα το χεις γλυκο μου κοριτσι? Γιατι τρως τον καιρο σου με τον μιζερο? Δεν λεω, οκ τα λεφτα μην τα σκορπας αλλα αυτος πια, ειναι βλαμμένος.

[Δεν συμφωνω βεβαια, ουτε με τις "εξυπνες" που ζητανε δωρα συνεχεια και λουσα και χλιδες και εχουν τον ζουμπα να τους τα ακουμπαει, για να μην με παρεξηγησεις. Μια ισορροπια! ]

Εσυ λοιπον που μετρας και το φραγκοδιφραγκο! Σε σενα μιλαω. Εισαι θλιβερος και τρισαθλιος! Μπορει μεχρι στιγμης να την εχεις περασει "τζαμι" με τα κερασματα και τις τρακες ομως τα θυματα τελευουν καποια στιγμη και θα μεινεις μονος σου, εσυ και τα καβουρια σου -αν δεν τα χεις "σπρωξει" κι αυτα.