Θα θελα πραγματικα, να ερθει εδω αυτος που επινοησε το The Thing απ τους Φαντάστικ Φορ. -Α, thing το λετε εσεις εκει... Γιατι εμεις εδω, το λεμε σκατο ή "το νουμερο 2..." ή "το χοντρο...".- Δηλαδη ειλικρινα, θελω να ρθει και να μου πει ντομπρα και στα ισια, τι ακριβως σκεφτοτανε, οπως και το ποσες μερες ειχε να ενεργηθει. Θελω να μαθω, για ποιο λογο εκανε σουπερ ηρωα, αυτη την ξεραμενη κουραδα.
Οτι τι? Εξαντλησε ολη του την εμπνευση στους υπολοιπους Φανταστικ Θρι και του μεινε κενο το καρε. Σκεφτηκε, σκεφτηκε και ειπε "ε χεστηκα, θα βαλω ο,τι μου ρθει". Και ετσι του ρθε ο Ξεροκουραδας. Και ποια υπερδυναμη εχει? Αυτη του υπερδυσκοιλιου?
Γουατ δε φακ, θα λεει και η μικρη κατσαρομαλλα-ταπεινη-γκετομαρια-κορη της απαστραπτουσας και γκλαμουροφιλουσας Μπιγιονσε, οταν μεγαλωσει. Και ειναι να μην το πει?
Θα βλεπει τη θεα μανα να κουναει τα στρογγυλα της καπουλια, ενω τιναζει την ξανθια μαλλουρα και τυφλωνει τους παντες με το φως που αντανακλα πανω στο σοκολατομπρουτζινόχρυσό της δερμα και οταν θα κοιταζεται στον καθρεφτη θα βλεπει τον Τζέι Ζι με μαλλι και τα αγαρμπα γονιδια του, να της πιανουν το χερι. Γιατι ετσι ειναι τα γονιδια, εκδικητικα. Σου λεει καναμε τοσο κοπο να φτασουμε να σε κανουμε κοτζαμαν Μπιγιονσε και συ πας και βρισκεις τον Τουρμπιγιονσε. Ε οχι κουκλιτσα μου. Απεργουμε και παραιτουμαστε.
Γι αυτο και βαφτιστηκε η δουλη του Θεου Μπλου Άιβυ, μπας και σκουντηξει λιγο παραπερα τον Τζει. Ψαρωτικο ονομα, δεν μπορεις να πεις, ομως ουτε αυτο επιασε.
Μετα την αναγεννηση, που οσο πιο μπαμπατσικη ησανε τοσο το καλυτερο -γιατι ετσι ηταν τα μοντελα της εποχης σου λεει, με πολλα πιασιματα και καπουλια και καπουλετα-, το γυρισανε στο στεγνο.
Οσο πιο χτικιαρα, τοσο το καλυτερο. Μεχρι που τους πεφτανε κατω σαν τα κοτοπουλα απ την αδυναμια.
Τοτε ηρθε η Λοπεζ και εφερε μαζι και το πισθοβαρο φορτιο της. Η χαρα της κωλαρους και της αχλαδως ξαναχτυπα. Απο κει που το εκρυβε με ριχτα σαν τον Ντεμη Ρουσσο, τα πεταει εξω και τα μοστραρει με περισσεια αυτοπεποιθηση. "Αφου τα πεταξε η Τζενουλα, σιγα μην τα κρυβω εγω!" ειπε η Μαρια της γειτονιας. Μεχρι εδω, ολα καλα. Ολα κατανοητα.
Πώς ομως απο εναν μεγαλο, αλλα φυσιολογικα μεγαλο κωλο, φτασαμε στην κωλαθρα της Κιμ, δεν θα το καταλαβω ποτε.
Να με συμπαθας Κιμ, αλλα αυτο το εκτρωμα, ειναι πολυ εκτρωμα. Ειναι ενας κωλος με μια Κιμ πανω. Ενας κωλος με δικη του προσωπικοτητα, υπαρξη και εκλογικο δικαιωμα. Ακου εδω Κιμ κουκλιτσα μου, δεν θα μας κοροιδευεις εσυ οτι αυτο το πτυσσομενο σαμπρέλι που κουβαλας ειναι δικο σου. Ή μαλλον, δικο σου ειναι, δεν αμφιβαλλει κανεις, λιπος σου ειναι δεν το αμφισβητω, αλλα πριν δεν ηταν εκει. Ηταν εκει και παραδιπλα και παρακατω και παραπλαι και απλως πηγες και το μαζεψες σε μια μερια. Και τζαμπα τοση μετακομιση και φασαρια, αν με ρωτας.
Το αστειο ομως εδω, ειναι αλλου. Οτι αυτον τον κωλο-φαρσα τον ζηλεψαν πολλες και πηγαν και τον αντεγραψαν. Κυριελεησον.
Ξερω, οτι καποτε το φρυδι ηταν της μοδος τσουρομαδημενο, μια τοση δα κλωστουλα. Μεγαλη αποτυχια θα συμφωνησω.
Ελα ομως που δεν αποφασιζεις εσυ για τα φρυδια σου, αλλα ολοι αυτοι οι μισογυνηδες, που καθονται σε μια τεραστια αιθουσα και μερα-νυχτα σχεδιαζουν την καταστροφη μας. Περιμεναν λοιπον μεχρι να μαδησει και η τελευταια και εκαναν ενα γερο ντου: "ΝΕΑ ΜΟΔΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ, ΤΟ ΦΡΥΔΙ ΦΟΡΙΕΤΑΙ ΧΟΝΤΡΟ". Κοιταζομασταν αλληθωρισμενες και μαδημενες και αναφωνουσαμε με τρομο "Χοντρο? ΧΟΝΤΡΟ?... Χοντρο?". Ενας απ αυτους της αιθουσας τοτε, μας περασε κατω απ την πορτα ενα μαυρο μολυβι φρυδιων.
Και ηρθαν οι αφρυδες ολες και μανιασαν με τα μολυβια στο χερι. Και αρχισαν να φτιαχνουν τα φρυδια του Φρανκενσταιν. Μαυρα με γωνιες, μαυρα τοξωτα, μαυρα, πυκνα και αραχνα. Ηρθαν και αναστεναξαν οι αδειοι θυλακες. Και ετσι καπως δημιουργηθηκαν τα φρυδια τερατα που ολοι θαυμαζουμε και χαιρομαστε γυρω μας. Αυτα τα υβριδια φρυδιου και μουστακιου. Τα φρυδομουστακα.
Ειναι ο πλακουντας καποιας κανιβαλισμενης -απο τις πολλες- που ακολουθει την "placenta smoothie" τρελα. Αχ δεν καταλαβαινεις... Ρε παιδι μου, γεννας. Σου παιρνουν τον πλακουντα -ναι ναι αυτο το σακουλακι απο κυτταρα, αιματα και πολυ "μυξα"- και στον βαρανε στο μπλεντερ με μπέριζζζ -ε ναι, τι εισαι, ζωο να τον φας σκετο? Αφου σου ετοιμασουν αυτο το υπεροχο ροφημα, στο σερβιρουν να το ευχαριστηθεις -με τον αντρα σου, αν ειναι ΠΟΛΥ αρρωστος κι αυτος- και να παρεις ολες τις βιταμινουλες και τα θρεπτικα συστατικουλια, του σακου.
ΡΕ πατε καλα? Δηλαδη η μανα μου, η γιαγια μου και η προγιαγια μου που δεν φαγανε τα σωθικα τους, δεν εστρωσαν μετα την εγκυμοσυνη? Σας ειπε ενας ζαβος να φατε ζωντανα σπληναντερα και σεις βουρ στον πατσα, σαν τα ζωα. Αλλα τι ασχολουμαι με τις τρελες. Φατε και τον ομφαλιο λωρο και το χερι του γιατρου αμα σας γουσταρει.
