Το βλεπεις να σου ρχεται. Ετσι ειναι οι φρίκες σου. Πριν σου σκασουν το χαστουκι και σε σενα και στους γυρω σου, σου δινουν μια περιοδο προετοιμασιας ή χαριτος πριν κατεβουν οι διαολοι και οι τριβολοι. Μια μικρη περιοδο που μπορεις να εκμεταλλευτεις με δυο τροπους.
Ο πρωτος ειναι -αυτος που θα σε καψει- να κορυφωσεις και να χτισεις τη φρικη σου μεχρι να γινει το μεγαλο μπαμ.
Ο αλλος ειναι να ξεκινησεις με μια βαθεια εισπνοη και μετα να σκεφτεις και να συνειδητοποιησεις οτι δεν εισαι σκουληκι, αλλα ανθρωπος με λογικη και ελεγχο των σκεψεων και συμπεριφορων σου.
Με την πρωτη επιλογη δεν θα ασχοληθω καν, ειναι καταστροφικη η εκβαση της -και δεν ειμαι καθολου υπερβολικη. Θα ασχοληθω με τη δευτερη, που ειναι κι αυτη που προσπαθω να εφαρμοζω.
Σου σκαει στα μουτρα λοιπον η αυρα της επερχομενης καταστροφης. Παντα ξεκιναει με μια μαλακια που θα πεταξει καποιος ή απλα θα ανακαλεσεις μια μαλακια που πεταξε καποιος, καποτε. Ετσι απλα, επειδη πρεπει να υπαρξει ενας λογος να φουντωσεις. Απλα εχει ερθει η ωρα να φουντωσεις και πρεπει να χεις εναν λογο. Δεν εισαι δα και τρελος. Αφου γινει λοιπον αυτο, πεφτει ενα μειδίαμα και ενα ειρωνικο γελακι, τυπου "κοιτα τωρα τον αδαη που παιζει με τη φωτια και δεν το ξερει". Οσο για την παρελθοντικη μαλακια "κοιτα τον αδαη που το ρισκαρε να παιξει με τη φωτια και την εβγαλε και λαδι".
Μετα αποχωρεις απο το μερος που βρισκεται ο εν λογω αδαης-μ*λακας, γιατι θες να το επεξεργαστεις. Εδω ειναι το κομβικο σημειο. Εδω. Τι κανεις οταν εχει αρχισει να βραζει ο εγκεφαλος σου? Απ το να πας παλι πισω στον αδαη - μ*λακα και να του σπασεις τα μουτρα που τολμησε να σε εξαγριωσει, μετρα μεχρι το 10 και παρε μια βαθεια ανασα. Περιμενε μεχρι να σταματησει το μυρμηγκιασμα στο κεφαλι σου και να φυγει το γελιο της απειλης απο το στομα σου. Σκεψου ποσο γαματος εισαι. Οχι δεν ειναι ακυρο, ουτε εσυ μαλακας που το σκεφτεσαι. Αλλα ποιος ειναι ο αλλος που θα σε κανει να χασεις τον ελεγχο του εαυτου σου? Ποιος ειναι ο αλλος που καταφερε ή θα καταφερει να σε συγχυσει τοσο? Αμεσως εχεις χαλαρωσει αρκετα. Ο εγκεφαλος σου ομως αργει να εγκλιματιστει στα νεα δεδομενα και εξακολουθει να παιρνει στροφες και να δινει εντολες "ΚΙΛ.ΚΙΛ.ΚΙΛ". ΟΧΙ.
Αποσπασε τον ωραιο σου εγκεφαλο. Βαλτου μουσικη. Μια μουσικη που του αρεσει να ακουει. Ετσι τον ξεγελας τον εγκεφαλο, ακουσε με, ξερω. Του βαζεις μουσικη και αποβλακωνεται οπως τα μικρα -ή και τα σκυλια- μπροστα στην τηλεοραση. Δεν ξερω περισσοτερα να σου πω, αλλα χεσε μας, δεν ειμαι το ντισκαβερι τσανελ. Κανε αυτο που σου λεω και θα πειστεις.
Αν θες να ακολουθησεις και τη συμβουλη της μαμας μου -που καπου την ακουσε- λεγε ριτζεκτ,ριτζεκτ, ριτζεκτ(?!?). Δεν ξερω γιατι, αλλα πιανει. Μαλλον αποσυντονιζεται ο εγκεφαλος σου, τυπου "τι λεει ρε τωρα αυτος" και αλλαζει θεμα. Μετα, εχεις ηδη αρχισει να ηρεμεις και ασθανεσαι πολυ καλα που μπορεσες να ελεγξεις κατι, που αλλες φορες σε βουταει απ' τα μαλλια, σου ριχνει μια χαστουκα και μετα πας και κουτουλας τους αλλους και τους τοιχους.
Ζεν.
