Καινουργια σχεση. Ολα στην αρχη ειναι υπεροχα! Ζεις το δικο σου παραμυθι. Βρισκεστε καθε μερα, βγαινετε, διασκεδαζετε, τελεια βρε παιδι μου. Πως να στο πω? Εκεινος απαρνιεται την μπαλα για σενα, εσυ τις φιλες σου για εκεινον. Ιδανικα. Ταιριαζετε σαν δυο σταγονες νερο. Φουλ ερωτευμενοι! Δεν παει αλλο δηλαδη!
Περναει ομως ο καιρος... Και αρχιζουν τα "ωραια"...Αρχιζει να σου κανει κονξες οτι ειναι κουρασμενος και δεν θα βρεθειτε. Λες ενταξει το παιδι. Το καταλαβαινω. Καθεται ολη μερα, θα κουραστηκε(!). Αρχιζει να βγαινει με τους φιλους του πιο συχνα. Ε ενταξει, να μην τους δει κι αυτους? Λογικο. Ξαφνικα τις Κυριακες εχει μπαλα. Ειχε παντα τις Κυριακες μπαλα, ή τωρα καθιερωθηκε? Δεν εχεις ιδεα. Ε, τωρα θα το βαλανε για να κανει ετσι. Γενικοτερα εχεις αρχισει να μπαινεις σε 2η, 3η, 4η μοιρα. Αρχιζει να στη βαραει αλλα και με την παροτρυνση της κολλητης σου το παιζεις κουλ και δεν μιλας.
Περναει κι αλλο ο καιρος... Εκει που τρωτε, ταραζεσαι απο εναν βαθυστομαχο ηχο και μια εσανς ξινιλας που σκιζει τα ρουθουνια σου. Γουρλωνεις τα ματια!
-Εεε συγγνωμη? Ρεφτηκες?
-Ναι. Με συγχωρεις.
-Με τις υγειες σου!
Ξινιζεις και προσπαθεις να το ξεχασεις και να βαλεις την επομενη μπουκια στο στομα σου. Σκεφτεσαι τι γαιδουρι! Αλλα το προσπερνας. Ανθρωπινα ειναι ολα. Εχεις αρχισει και τσουλας με πατινι χωρις φρενο σε κατηφορα και δεν εχει περασει καν ο χρονος.
Και κει λοιπον που εχετε αραξει, χτυπαει το κινητο του. Δεν προλαβαινει να χτυπησει και ο βολβος του ματιου σου εχει βγει 10 εκατοστα εξω απ το κρανιο σου και διαβαζει ηδη το μηνυμα. Σε κοιταει και το παιζεις ανεμελη, στριβοντας μια τουφα απ τα μαλλια σου κοιταζοντας αλλου.
-Θες κατι? (σου λεει απαξιωτικα)
-Οχι καλε. Ποια ηταν?
-Μια φιλη μου.
Χα! Φιλη. Ναι καλα. Να θυμηθεις να το κανεις φυλλο και φτερο οταν παει τουαλετα. Να πιασεις τις βρωμοδουλιες του. Γιατι με τετοια συμπεριφορα απεναντι σου, σιγουρα στα φοραει. Ηρεμησε τωρα. Ανετη οπως ξερεις εσυ.. Προτεινε του να κανετε τιποτα, μουχλιασατε!
-Παμε για ενα ποτακι σημερα? Να δουμε και λιγο κοσμο? (Ρωτας με χαριτωμενιες και γλυκες.)
-Μπα. Σημερα θα γινεται χαμος.
-Α. Κανα σινεμαδακι?
-Οχι μωρε. Τι σε πιασε? Να δουμε κανα DVD αν ειναι, χαλαρα, σπιτι.
Τι να κανεις. Αφου τον βλεπεις. Εχει μουλαρωσει. Τυλιγεστε λοιπον με την καρο κουβερτα του παππου και βλεπετε ταινια πινοντας τσαι. Ατιθασα νιατα! Η ταινια τελειωνει και πατε για υπνο. Σε φιλαει για καληνυχτα, τον φιλας και συ, κλεινετε το φως και γυρναει πλευρο. Μαρμαρωνεις για καποια νανοσεκοντς, λες ε δεν γινεται. ΔΕΝ θα κοιμηθει. Θα ξεκουραζει τα ματια του και θα ισιωνει την πλατη του. Μεχρι που ακους μετα απο κανα λεπτο το πρωτο ροχαλητο. Εξακολουθεις να αρνεισαι το γεγονος οτι κοιμηθηκε σαν το ζωο. Περιμενεις λιγο ακομα στα σκοταδια, ανασκελα με σταυρωμενα τα χερια και τα μαγουλα ρουφηγμενα απ τα νευρα. Ο κυριος τον εχει παρει κανονικοτατα και καθως φαινεται εισαι ετοιμη να τον παρει και ο διαολας. Σκουντιεσαι, κουνιεσαι, βολευεσαι, ξεβολευεσαι μπας και ανοιξει το ματι του, ΤΙΠΟΤΑ. Ε δεν αντεχεις αλλο και κανεις ντου!
-ΚΟΙΜΑΣΑΙ?
-Ε? Τι? Οχι. (Και ξαναροχαλιζει)
-Ναρκοληπτικος εισαι?!
-Κουρασμενος. Καληνυχτα.
Αυτο ηταν. Που να κλεισεις ματι. Εχεις φορτωσει δεκα κιλα πυριτιδα και τρεχεις. Πας στο μπαλκονι να κανεις ενα τσιγαρο να ηρεμησεις. Αλλα δεν ηρεμεις. Σκεφτεσαι ολα αυτα και γινεσαι Τουρκος. Εγω στα ειπα οτι εχετε παρει την κατρακυλα, αλλα εσυ διαλεξες να βαυκαλιζεσαι. Τερμα. Θα του μιλησεις το αποφασισες. Το πρωι ομως, οχι τωρα. Τωρα και να θελες, δεν ξυπναει ουτε με σειρηνες πολεμου.
-Καλημερα αγαπη μου.
-Καλημερα.
-Καλα κοιμηθηκες? (Ε, να μην κοιμηθηκε καλα? Το στρωμα εχει παρει το σχημα του!)
-Καλα μωρε.
-Κοιτα. Εγω σκεφτηκα καποια πραγματα να συζητησουμε. (Και τωρα τον εστειλες. Καλυτερα να επαιρνε διαγνωση οτι παθαινει σε 3 ωρες παρα να συζητησετε, ενω εχεις σκεφτει κι ολας.)
-Τι εγινε? Τι εκανα παλι? Ωχου με τις γκρινιες συνεχεια. Δεν βαρεθηκες? (Γιατι οποιαδηποτε κουβεντα βγαλει μια γυναικα απ το στομα της, ακομα και αναρθρες κραυγες μεταφραζονται σε γκρινια? Απορια το χω και γω και γενιες πισω απο μενα!)
-Δεν γκρινιαζω. Απλως νιωθω οτι απομακρυνθηκαμε λιγο.
-Ιδεα σου ειναι. (Σε φιλαει) Ειδες? Αφου αγαπιομαστε.
Και μενεις μαλακας. Ουτε ειπες τιποτα και σε καπελωσε κι ολας. Νευριαζεις περισσοτερο γιατι εχεις πραγμα μαζεμενο που βραζει μεσα σου. Εσυ φταις! Ναι μη με κοιτας, φυσικα και φταις! Για να φτασεις εδω που εφτασες, εχεις βαλει κι εσυ το χερακι σου, εν αγνοια σου εστω.
Καταρχας! Οσος καιρος εχει περασει, ο καλος σου εχει γινει το κεντρο του κοσμου για σενα. Ολα γυρω του γυριζουν. Το κοντερ της προσωπικης σου ζωης εχει μηδενιστει και τρεχεις απο πισω του. Σχεση εκανες. Δεν βρηκες την σιαμαια αδερφη που σου κοψανε οταν ησουν μηνων! Χρειαζεσαι χρονο για σενα, να κανεις αυτα που θες για την παρτη σου κι αυτα που εκανες και πριν με τους φιλους σου. Μην ξεκανονιζεις απλως και μονο επειδη σε πηρε τηλεφωνο στις 10 το βραδυ και τρεχεις σαν την τρελη κοντα του. Δουλικο. Σε εχει πιο σιγουρη κι απο το γεγονος οτι εχει δυο πνευμονες. Δεν ειναι κακο να του λειψεις και λιγο, να σε αποζητησει. Αντιστοιχα, ασε και σε αυτον τον χωρο να κανει αυτα που γουσταρει. Μην γινεσαι βδελα.
Επισης οταν σου λεει να κανετε κατι που δεν εχεις ορεξη, μιλα. Γι αυτο το χεις αυτο πανω απ το σαγονι και κατω απ τη μυτη. Οχι, δεν ειναι για να μασας τσιχλα μονο, μιλας! Λες την αποψη σου. Υπαρχει και το ΔΕΝ θελω, το βαριεμαι κτλ.
Ασε τις ψωροζηλιες! Υποβαθμιζεις τον εαυτο σου. Αν ηθελε να ηταν με αλλη θα ηταν. Στην τελικη αν εξακριβωσεις κατι τετοιο, παρε τοτε τις αποφασεις σου. Μεχρι εκεινη την μαυρη στιγμη ομως, μεινε λιγο κυρια. Δεν κανει κακο.
Γενικοτερα, βαλε στο μυαλο σου καλα, οτι ειναι και στο δικο σου χερι το να παει καλα η σχεση σου και να μην φτασετε να γινεται σαν δυο αδερφια που αντιπαθιουνται κι απο πανω! Δεδομενος δεν ειναι κανενας και τιποτα σε αυτη τη ζωη. Εχε το κατα νου και ας το χει και κεινος. Ζηστε την καθε στιγμη μοναδικα, μην αγχωνεσαι και σκεφτεσαι το αυριο και το μεθαυριο. Και οσο σεβεσαι εσυ τον εαυτο σου, τοσο θα σε σεβεται κι ο αλλος. Καλο βολι!
Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Δευτέρα 4 Απριλίου 2011
Ζηλευεις τους ροκαδες και τους πιτσιρικαδες.
Δεν μ΄αρεσει να βαζω τους ανθρωπους σε κατηγοριες γενικοτερα, αλλα σε αυτη την περιπτωση, αν δεν το κανω θα σκασω. Θα ασχοληθω με τους μπουζουκοβιους, τους ροκαδες και τους πιο alternative τυπους. Ο καθενας εχει το δικο του -προφανως- dress code και τη δικη του κινησιολογια.
Πασης φυσεως μπουζουκοβιος. Τον αντρα, συνηθως θα τον πετυχεις με κουστουμιά κι αν οχι ολο το κουστουμι, σιγουρα θα εχει "σπασει" το συνολακι με ενα ντενιμ κομματι. Η γυναικα, αστραποβολαει απ την κορφη ως τα νυχια σε σημειο να την μπερδευεις με disco ball και να χορευεις διπλα της σε ξεφρενα κλαρινα. Η παγιετα, οι δαντελες και τα στρας την καθιστουν ενα αποκριατικο παρτυ απο μονη της. Και θα προχωρησω στην αγαπημενη μου κινησιολογια. Ο αντρας τις περισσοτερες φορες αρκειται στο τεντωμα του χεριου,με την παλαμη σε θεση σφαλιαρας και σπασιμο καρπου αναλογο του "τιναγματος" της φουντας του τσαρουχιου. Στα μεγαλα κεφια και σεκλετια, το χερι σπαει απ την κλειδωση του αγκωνα. Για να καταλαβεις, οπως ο τροχονομος σου λεει "περνα" ενα πραμα, λιγο πιο "ποτισμενο" με ρυθμο και ουισκι. Η γυναικα, σε καθιστη θεση, ακολουθει την κινηση σφαλιαρισμα, που μολις αναφερθηκε. Μεχρι να σηκωθει ομως,που μαγευεσαι! Τεντωνει χερι πανω, το οποιο κουναει κυκλικα γυρω απο τον αξονα του καρπου, και η ιδια γυρνα γυρω απο τον δικο της αξονα, παιρνοντας φορα απο την μυτη του παπουτσιου που σπρωχνει με μανια τη λακα του τραπεζιου που εχει ανεβει. Καλυπτει στροφη 360 μοιρων,σε slow motion παντα. Ειναι αυτο που σε κανει να θελεις να χρονομετρησεις(?), που θελεις να της δωσεις μια καποια ωθηση να παει πιο γρηγορα, η που απλως καθεσαι και διασκεδαζεις -εμενα προσωπικα απλως με αγχωνει. Αφου θα γυρισεις, γυρνα γρηγορα να τελειωνουμε.
Ο Ροκας. Γραφικη αντρικη φιγουρα με μακρυ μαλλι, παντελονι σωληνας -σε σημειο που απορεις ποση ωρα εκανε να μπει εκει μεσα και κατ επεκταση, πως χωραει εκει μεσα-, t-shirt μαυρο, που τις περισσοτερες φορες εχει σταμπα απο το Χ, Ψ συγκροτημα. Στον καρπο του περασμενα 2-3 λαστιχακια μαλλιων, σε περιπτωση που κορωσει απ τη χετη και θελει να τα πιασει ενα προχειρο κοτσακι. Η γυναικα, ακριβως το ιδιο. Και οι δυο φορανε άρβυλα -ναι αυτα, που καθε αντρας που εχει εκπληρωσει τα στρατιωτικα του καθηκοντα, σιχαινεται να αντικρισει. Και παμε παλι στην κινησιολογια. Και ο αντρας και η γυναικα, το ιδιο αυτη τη φορα. (Γενικοτερα το ροκ δεν κοιταει φυλο. Μονο απ τα μουσια τους ξεχωριζεις αντε κι απ τον καβαλο. Αλλα εκει θα κοιτας?) Χερι τεντωμενο -για ακομα μια φορα- ΑΛΛΑ εδω σε σχημα μπουνιας, που απλως ειναι τεντωμενο το μικρο και ο δεικτης. Τυπου κερατακια. Παραλληλα, παιζει και τιναγμα της πλουσιας κομης μπρος-πισω, πανω-κατω, δεξια-αριστερα, η κυκλικα. Δεν ξερω αν υπαρχει καποιο μυστικο για να το πετυχεις και να μην βγαλεις τα μπυρονια και τα ξηροκαρπια που εχεις κατεβασει, αλλα εγω οταν προσπαθησα να το κανω μετρησα εναν-εναν τους ιλιγγους που μπορει να παθει το ανθρωπινο σωμα. Και καπως ετσι λοιπον, οι φιλοι ροκαδες κουνιουνται και χτυπιουνται.
Οι alternative τυποι. Αυτοι, δεν εχουν προβλημα. Φορανε τα τζινακια τους, τα καρο πουκαμισακια τους, τα t-shirtακια τους, τα σταρακια τους. Κουλ τυποι. Ψιλομεσα σ΄ολα. Και οι γυναικες στα ιδια κινουνται. Παιζει να βαλουν και το τζιν με το τακουνι, παιζει και το converse, αναλογα με τη διαθεση. Η κινηση που τους χαρακτηριζει ομως ειναι η αγαπημενη μου. Ειναι αυτη που σε παραπεμπει στα μαθητικα τα χρονια. Σε γυρναει στα θρανια στο ακρως εκνευριστικο "Κυριε-κυριε να πω??" που συνοδευεται απο σηκωμα χεριου. Ε κρατα μονο το σηκωμα χεριου στην προκειμενη. Ετσι, ο δεικτης δειχνει Θεο και το υπολοιπο σωμα κουνιεται ρυθμικα. Αγαπημενοι μου alternative, που συνδυαζετε τα παντα, με εναν δικο σας τροπο, σαν ποτ-πουρι.
Για του λογου το αληθες, αν δεν με πιστευεις, πηγαινε σε ενα μπουζουκι, σε μια ροκ συναυλια και σε μια μπαντα που παιζει καπου live και δωσε σε ολους ενα φιλι απο μενα. Και προσεχε μην μπερδευτεις και σηκωσεις σε λαθος μερος με λαθος τροπο το χερι. Ειναι βασικο.
Πασης φυσεως μπουζουκοβιος. Τον αντρα, συνηθως θα τον πετυχεις με κουστουμιά κι αν οχι ολο το κουστουμι, σιγουρα θα εχει "σπασει" το συνολακι με ενα ντενιμ κομματι. Η γυναικα, αστραποβολαει απ την κορφη ως τα νυχια σε σημειο να την μπερδευεις με disco ball και να χορευεις διπλα της σε ξεφρενα κλαρινα. Η παγιετα, οι δαντελες και τα στρας την καθιστουν ενα αποκριατικο παρτυ απο μονη της. Και θα προχωρησω στην αγαπημενη μου κινησιολογια. Ο αντρας τις περισσοτερες φορες αρκειται στο τεντωμα του χεριου,με την παλαμη σε θεση σφαλιαρας και σπασιμο καρπου αναλογο του "τιναγματος" της φουντας του τσαρουχιου. Στα μεγαλα κεφια και σεκλετια, το χερι σπαει απ την κλειδωση του αγκωνα. Για να καταλαβεις, οπως ο τροχονομος σου λεει "περνα" ενα πραμα, λιγο πιο "ποτισμενο" με ρυθμο και ουισκι. Η γυναικα, σε καθιστη θεση, ακολουθει την κινηση σφαλιαρισμα, που μολις αναφερθηκε. Μεχρι να σηκωθει ομως,που μαγευεσαι! Τεντωνει χερι πανω, το οποιο κουναει κυκλικα γυρω απο τον αξονα του καρπου, και η ιδια γυρνα γυρω απο τον δικο της αξονα, παιρνοντας φορα απο την μυτη του παπουτσιου που σπρωχνει με μανια τη λακα του τραπεζιου που εχει ανεβει. Καλυπτει στροφη 360 μοιρων,σε slow motion παντα. Ειναι αυτο που σε κανει να θελεις να χρονομετρησεις(?), που θελεις να της δωσεις μια καποια ωθηση να παει πιο γρηγορα, η που απλως καθεσαι και διασκεδαζεις -εμενα προσωπικα απλως με αγχωνει. Αφου θα γυρισεις, γυρνα γρηγορα να τελειωνουμε.
Ο Ροκας. Γραφικη αντρικη φιγουρα με μακρυ μαλλι, παντελονι σωληνας -σε σημειο που απορεις ποση ωρα εκανε να μπει εκει μεσα και κατ επεκταση, πως χωραει εκει μεσα-, t-shirt μαυρο, που τις περισσοτερες φορες εχει σταμπα απο το Χ, Ψ συγκροτημα. Στον καρπο του περασμενα 2-3 λαστιχακια μαλλιων, σε περιπτωση που κορωσει απ τη χετη και θελει να τα πιασει ενα προχειρο κοτσακι. Η γυναικα, ακριβως το ιδιο. Και οι δυο φορανε άρβυλα -ναι αυτα, που καθε αντρας που εχει εκπληρωσει τα στρατιωτικα του καθηκοντα, σιχαινεται να αντικρισει. Και παμε παλι στην κινησιολογια. Και ο αντρας και η γυναικα, το ιδιο αυτη τη φορα. (Γενικοτερα το ροκ δεν κοιταει φυλο. Μονο απ τα μουσια τους ξεχωριζεις αντε κι απ τον καβαλο. Αλλα εκει θα κοιτας?) Χερι τεντωμενο -για ακομα μια φορα- ΑΛΛΑ εδω σε σχημα μπουνιας, που απλως ειναι τεντωμενο το μικρο και ο δεικτης. Τυπου κερατακια. Παραλληλα, παιζει και τιναγμα της πλουσιας κομης μπρος-πισω, πανω-κατω, δεξια-αριστερα, η κυκλικα. Δεν ξερω αν υπαρχει καποιο μυστικο για να το πετυχεις και να μην βγαλεις τα μπυρονια και τα ξηροκαρπια που εχεις κατεβασει, αλλα εγω οταν προσπαθησα να το κανω μετρησα εναν-εναν τους ιλιγγους που μπορει να παθει το ανθρωπινο σωμα. Και καπως ετσι λοιπον, οι φιλοι ροκαδες κουνιουνται και χτυπιουνται.
Οι alternative τυποι. Αυτοι, δεν εχουν προβλημα. Φορανε τα τζινακια τους, τα καρο πουκαμισακια τους, τα t-shirtακια τους, τα σταρακια τους. Κουλ τυποι. Ψιλομεσα σ΄ολα. Και οι γυναικες στα ιδια κινουνται. Παιζει να βαλουν και το τζιν με το τακουνι, παιζει και το converse, αναλογα με τη διαθεση. Η κινηση που τους χαρακτηριζει ομως ειναι η αγαπημενη μου. Ειναι αυτη που σε παραπεμπει στα μαθητικα τα χρονια. Σε γυρναει στα θρανια στο ακρως εκνευριστικο "Κυριε-κυριε να πω??" που συνοδευεται απο σηκωμα χεριου. Ε κρατα μονο το σηκωμα χεριου στην προκειμενη. Ετσι, ο δεικτης δειχνει Θεο και το υπολοιπο σωμα κουνιεται ρυθμικα. Αγαπημενοι μου alternative, που συνδυαζετε τα παντα, με εναν δικο σας τροπο, σαν ποτ-πουρι.
Για του λογου το αληθες, αν δεν με πιστευεις, πηγαινε σε ενα μπουζουκι, σε μια ροκ συναυλια και σε μια μπαντα που παιζει καπου live και δωσε σε ολους ενα φιλι απο μενα. Και προσεχε μην μπερδευτεις και σηκωσεις σε λαθος μερος με λαθος τροπο το χερι. Ειναι βασικο.
Παρασκευή 1 Απριλίου 2011
Μην ψαρωνεις!
Κυριακη πρωι. Πολυ πρωι. Ακομα δεν εχει ξημερωσει, αλλα εσυ με τον κολλητο εχετε ξυπνησει και μαζευετε τα μπογαλακια σας να πατε για ψαρεμα στο ποταμι. Ποιο ποταμι? Ε μη με ρωτας, ρωτα τα παιδια. Μαζευετε καλαμια λοιπον, δολωματα, κουβαδες, μπετονιες και ολα τα απαραιτητα. Τα φορτωνετε στο αμαξι, ανοιγετε ραδιοφωνο και φευγετε ολο χαρα. Ο δρομος αδειος. Δεν κυκλοφορει ψυχη. Γιατι τι περιμενες 6 το πρωι, να βρεθεις σε μποτιλιαρισμα? Το φως του ηλιου εχει αρχισει να βγαινει και ειναι αυτο το φως, που δημιουργει μια καποια θαλπωρη μεσα σου. Που σε κανει να θες να τεντωθεις, να χαμογελασεις και να μυρισεις το πρωινο. Ναι, μυριζει αλλιως το πρωινο στην εξοχη. Πολυ ομορφα... Εντυπωση σου κανει?! Ανοιγεις το παραθυρο για να μυρισεις καλυτερα. Βγαζεις και λιγο το κεφαλι εξω να σε φυσήξει ο αερας και να το απολαυσεις περισσοτερο -κατι ξερουν τα σκυλια. Οδηγατε, οδηγατε και φτασατε.
Ξεφορτωνετε τα συμπράγκαλα και πιανετε θεση στο χορταρι. Αραδιαζονται τα δολωματα και παιρνουν φορα τα καλαμια να βουτηξουν στο νερο. Μετα το "κλουπ" καααθεστε. Συζητατε και απολαμβανετε τη φυση. Ζηλευτη αυτη η ηρεμια. Δεν σκεφτεσαι τιποτα. Αδειαζεις το μυαλο και γεμιζεις "μπαταριες".
Μετα απο λιγη ωρα, το καλαμι του κολλητου κουνιεται. Ταραζεται και αρχιζει να τυλιγει. Ταραζεσαι κι εσυ που αυτος τυλιγει και συ απλα με το αγκιστρι σου χαιδευεις τα φυκια και γαργαλας τις πετρες. Ανασηκωνεσαι να δεις ΤΙ θα βγαλει. Εκεινος εκστασιασμενος, με γουρλωμενα τα ματια και τα χειλια σφιγμενα τα χει δωσει ολα στο μαζεμα. Μα τι επιασε, ανακοντα? Και επιτελους το ψαρι σας πλησιαζει. Τι ειναι αυτο? Γι αυτο τοση χαρα και σύγχυση? Σιγα. Εσυ μπορεις καλυτερα! Ο κολλητος εχει παρει το ψαρι αγκαλια και χορευει. Τον κοιτας και αναρωτιεσαι. Μα γι αυτο το ψαρακι κανει ετσι? Μην εισαι βλακας. Εχει καταλαβει οτι τον κοιτας με μισο ματι και θελει να σε σκασει. Παιξτο κουλ. Ψελιζεις ενα "μπραβο, ωραιο το ψαρι που επιασες". Πειστικοτατος ησουν, ευγε θεατρινε! Και κεινος εξακολουθει να του χαιδευει τα λεπια και να το κοιταει στα ματια πριν προλαβουν να θολωσουν. Εχεις σκασει. Θες κι εσυ ψαρι. Ανανεωνεις δολωματα γιατι αυτα που ειχες τοση ωρα αποσυντεθηκαν και πετας με μανια παλι το καλαμι σου μεσα. Ο κολλητος σου μιλαει, εσυ τιποτα. Σου τραγουδαει, παλι τιποτα. Στριμμένο αντερο εισαι αδερφακι μου! Ενα ψαρι επιασε, πως κανεις ετσι? Καλα, καλα. Μην τα βαλεις μαζι μου τωρα, σκαω. Σιωπη παντου. Μας εχεις ψαρωσει ολους και δεν βγαζουμε αχνα, αλλα εσυ απο ψαρακι δεν πας και πολυ καλα ε? Απλα τα ταιζεις καθως φαινεται. Καλα κανεις. Μαζι σου. Η ωρα περναει και τα νευρα σου παιζουν γιουκαλιλι.
Οπα! Να, το πιασες! Η γκρινια σε εφαγε. Και τραβας, τυλιγεις, ξανατραβας και ΤΙ θεριό ειναι αυτο? Μπραβο θηριο. Το δικο σου ειναι μεγαλυτερο. Τα λεπια του λαμπουν στο φως του ηλιου. Χτυπιεται και και σε πιτσιλαει ολοκληρο! Εχετε μεινει με τον κολλητο και το κοιτατε με δεος! Τρωνε 15 νοματαιοι με δαυτο. Και ετσι οπως το φωτογραφιζετε και χαιρεστε, το βλεμμα σου ξεγλυστραει στο ψωραλεο, δολιο πτωμα, του φιλου σου. Ε εισαι αρρωστος. Καλε, κοιτα το δικο σου το θρεφταρι, τι πιανει μπροστα στο μυγοχεσμα του κολλητου? Οχι. Ματαια. Εσυ θες αυτο! Αυτη τη ντροπη του βυθου, απλα επειδη το επιασε ο αλλος και πριν απο σενα. Ε λοιπον εισαι πολυ τιποτενιος και σε λυπαμαι.
Θα παρω εγω την ψαρουκλα που πιασατε μια που δεν τη θες, να παω να ταισω το συγγενολοι και μεινε εσυ με αυτη τη μυξα να κοιταζεστε και να χτενιζεις τις τριχες των ποδιων σου με τα ψαροκοκκαλα του σε λιγες μερες. Και φευγοντας θα παρω και τον κολλητο σου μαζι μου και να μεινεις μονος σου, ετσι γιατι μου την εσπασες.
Ξεφορτωνετε τα συμπράγκαλα και πιανετε θεση στο χορταρι. Αραδιαζονται τα δολωματα και παιρνουν φορα τα καλαμια να βουτηξουν στο νερο. Μετα το "κλουπ" καααθεστε. Συζητατε και απολαμβανετε τη φυση. Ζηλευτη αυτη η ηρεμια. Δεν σκεφτεσαι τιποτα. Αδειαζεις το μυαλο και γεμιζεις "μπαταριες".
Μετα απο λιγη ωρα, το καλαμι του κολλητου κουνιεται. Ταραζεται και αρχιζει να τυλιγει. Ταραζεσαι κι εσυ που αυτος τυλιγει και συ απλα με το αγκιστρι σου χαιδευεις τα φυκια και γαργαλας τις πετρες. Ανασηκωνεσαι να δεις ΤΙ θα βγαλει. Εκεινος εκστασιασμενος, με γουρλωμενα τα ματια και τα χειλια σφιγμενα τα χει δωσει ολα στο μαζεμα. Μα τι επιασε, ανακοντα? Και επιτελους το ψαρι σας πλησιαζει. Τι ειναι αυτο? Γι αυτο τοση χαρα και σύγχυση? Σιγα. Εσυ μπορεις καλυτερα! Ο κολλητος εχει παρει το ψαρι αγκαλια και χορευει. Τον κοιτας και αναρωτιεσαι. Μα γι αυτο το ψαρακι κανει ετσι? Μην εισαι βλακας. Εχει καταλαβει οτι τον κοιτας με μισο ματι και θελει να σε σκασει. Παιξτο κουλ. Ψελιζεις ενα "μπραβο, ωραιο το ψαρι που επιασες". Πειστικοτατος ησουν, ευγε θεατρινε! Και κεινος εξακολουθει να του χαιδευει τα λεπια και να το κοιταει στα ματια πριν προλαβουν να θολωσουν. Εχεις σκασει. Θες κι εσυ ψαρι. Ανανεωνεις δολωματα γιατι αυτα που ειχες τοση ωρα αποσυντεθηκαν και πετας με μανια παλι το καλαμι σου μεσα. Ο κολλητος σου μιλαει, εσυ τιποτα. Σου τραγουδαει, παλι τιποτα. Στριμμένο αντερο εισαι αδερφακι μου! Ενα ψαρι επιασε, πως κανεις ετσι? Καλα, καλα. Μην τα βαλεις μαζι μου τωρα, σκαω. Σιωπη παντου. Μας εχεις ψαρωσει ολους και δεν βγαζουμε αχνα, αλλα εσυ απο ψαρακι δεν πας και πολυ καλα ε? Απλα τα ταιζεις καθως φαινεται. Καλα κανεις. Μαζι σου. Η ωρα περναει και τα νευρα σου παιζουν γιουκαλιλι.
Οπα! Να, το πιασες! Η γκρινια σε εφαγε. Και τραβας, τυλιγεις, ξανατραβας και ΤΙ θεριό ειναι αυτο? Μπραβο θηριο. Το δικο σου ειναι μεγαλυτερο. Τα λεπια του λαμπουν στο φως του ηλιου. Χτυπιεται και και σε πιτσιλαει ολοκληρο! Εχετε μεινει με τον κολλητο και το κοιτατε με δεος! Τρωνε 15 νοματαιοι με δαυτο. Και ετσι οπως το φωτογραφιζετε και χαιρεστε, το βλεμμα σου ξεγλυστραει στο ψωραλεο, δολιο πτωμα, του φιλου σου. Ε εισαι αρρωστος. Καλε, κοιτα το δικο σου το θρεφταρι, τι πιανει μπροστα στο μυγοχεσμα του κολλητου? Οχι. Ματαια. Εσυ θες αυτο! Αυτη τη ντροπη του βυθου, απλα επειδη το επιασε ο αλλος και πριν απο σενα. Ε λοιπον εισαι πολυ τιποτενιος και σε λυπαμαι.
Θα παρω εγω την ψαρουκλα που πιασατε μια που δεν τη θες, να παω να ταισω το συγγενολοι και μεινε εσυ με αυτη τη μυξα να κοιταζεστε και να χτενιζεις τις τριχες των ποδιων σου με τα ψαροκοκκαλα του σε λιγες μερες. Και φευγοντας θα παρω και τον κολλητο σου μαζι μου και να μεινεις μονος σου, ετσι γιατι μου την εσπασες.
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
Θα μετρησω μεχρι το 10 και θα χεις φυγει.
Οταν ξυπνησω ασχημα δεν υπαρχει ουτε γυρισμος, ουτε σωτηρια. Ξυπνησα ασχημα. Τελος. Το μονο που μπορει να γινει για να αποφευχθει το μοιραιο ειναι να εισαι συνεργασιμος. Θα σου δωσω καποια tips, οχι γιατι σε συμπαθω και θελω να σε σωσω, απλως δεν θελω να μπω στη "μπουζου" για παρτη σου.
1. ΜΗ φωναζεις οταν μου μιλας. Τα νευρα μου ειναι ηδη τεντωμενα αρκετα και το τελευταιο που θελω ειναι να σπασουν εντελως. Αυτα ειναι επικινδυνα παιχνιδια εξουσιας που πας να παιξεις και αν φωναξω εγω, θα σε κερδισω.
2. ΜΗ μου επισημαινεις την κατασταση στην οποια βρισκομαι. Ναι, εχω νευρα, το ξερω, δεν μου αρεσει καθολου που ειμαι ετσι, ασε με να ηρεμησω και μη με ζαλιζεις παιζοντας τον ψυχολογο. Δεν εισαι ψυχολογος και δεν θα γινεις τωρα. Πηγαινε να παιξεις πιο περα.
3. ΜΗ μασας τσιχλα διπλα μου. Ακουω να σκανε εσωτερικες φουσκες, την ακουω να κολλαει στα τσαουλια σου, την βλεπω να ξεπροβαλει αγκαλια με την γλωσσα σου και να παιρνει φορα για καινουργια φουσκα και μυρμηγκιαζει το κεφαλι μου απ τον εκνευρισμο! Η φτυστην, η καταπιε την, η φυγε.
4. ΜΗ μου κανεις χιουμορακι και καλα για να ξεχαστω. Δεν με απασχολει κατι. Με απασχολεις μονο εσυ που δεν ξερω τι να σε κανω για να σε ξεφορτωθω. Βλεπεις οτι με την πρωτη κρυαδα -ή μη, δεν ειμαι σε θεση να κρινω- δεν γελαω. Κι αν γελασω, ειναι ενα παγωμενο χαμογελο, με κλειστο το στομα που απλως ανασηκωνονται τα μαγουλα και ερμηνευεται ως "οκ την ειπες την βλακεια σου, ας μιλησει η σιωπη τωρα".
5. ΜΗ με παρεις αγκαλιτσες, μη μου τριψεις το κεφαλι, μη μου κανεις γλυκες γενικοτερα. Οι γλυκες ειναι για τους γλυκουληδες κι εγω τωρα, σιγουρα δεν ειμαι ενας απ αυτους. Φυγε.
6. ΜΗ μου μπεις σφηνα σε φαναρι ή σε λωρίδα στο δρομο. Μην πας με 20 στη μεσαια, μην πας με 30 στην αριστερη. Μη βαζεις αλαρμ και το μαρμαρωνεις στη μεση του δρομου. Εκτος κι αν ειχες φανταστει καπως ετσι να τερματιζει η ζωη σου.
7. ΜΗ μου λες οτι δεν ειμαι καλη παρεα. Το ηξερες απ την αρχη οτι εχω τις στριμαρες μου. Ας μην ερχοσουν. Ουτε εγω σε ηθελα.
8. ΜΗΝ προσπαθεις να μαντεψεις τι με οδηγησε στην παρανοια που βρισκομαι. Δεν ειναι ουτε αυτο, ουτε το αλλο, ουτε το παραλλο. Αν θες να το ονομασεις καπως, πες το ορμονες και βαλε καλα στο κεφαλι σου οτι δεν παιζουν με αυτες. Και η Μηδεια καπως ετσι εφαγε τα παιδια της. Αλλα εσυ μη φοβασαι δεν σε τρωω, γιατι εισαι αχωνευτος.
9. MH μου πιανεις την κουβεντα και αναλυεις και αναλυεις και πηδας απο θεμα σε θεμα και συνεχιζεις...! Μιλας μονος σου ΟΛΗ την ωρα και νιωθω πεταρισματα στην καρδια μου, το σαγονι μου να μουδιαζει και το κεφαλι μου να παιρνει φωτια. Σκασε γιατι θα σκασω!
10. ΜΗΝ κανεις περιεργους ηχους με το στομα σου. Μην τρως τα νυχια σου, μην φτυνεις τα νυχια που εφαγες. Μη ρουφας τις μυξες σου, αλλα ουτε να τις φυσας. Μην καταπινεις δυνατα. Μην αναπνεεις ισως? Καλυτερα ετσι.
Καταλαβες? Δεν παιζω. Κανε λιγο στην ακρη λοιπον να συνελθω. Ασε με να κανω το τσιγαρο μου, να πιω τη βαλεριανα μου και οταν φυγουν τα δαιμόνια που με χουν πιασει τα ξαναλεμε.
1. ΜΗ φωναζεις οταν μου μιλας. Τα νευρα μου ειναι ηδη τεντωμενα αρκετα και το τελευταιο που θελω ειναι να σπασουν εντελως. Αυτα ειναι επικινδυνα παιχνιδια εξουσιας που πας να παιξεις και αν φωναξω εγω, θα σε κερδισω.
2. ΜΗ μου επισημαινεις την κατασταση στην οποια βρισκομαι. Ναι, εχω νευρα, το ξερω, δεν μου αρεσει καθολου που ειμαι ετσι, ασε με να ηρεμησω και μη με ζαλιζεις παιζοντας τον ψυχολογο. Δεν εισαι ψυχολογος και δεν θα γινεις τωρα. Πηγαινε να παιξεις πιο περα.
3. ΜΗ μασας τσιχλα διπλα μου. Ακουω να σκανε εσωτερικες φουσκες, την ακουω να κολλαει στα τσαουλια σου, την βλεπω να ξεπροβαλει αγκαλια με την γλωσσα σου και να παιρνει φορα για καινουργια φουσκα και μυρμηγκιαζει το κεφαλι μου απ τον εκνευρισμο! Η φτυστην, η καταπιε την, η φυγε.
4. ΜΗ μου κανεις χιουμορακι και καλα για να ξεχαστω. Δεν με απασχολει κατι. Με απασχολεις μονο εσυ που δεν ξερω τι να σε κανω για να σε ξεφορτωθω. Βλεπεις οτι με την πρωτη κρυαδα -ή μη, δεν ειμαι σε θεση να κρινω- δεν γελαω. Κι αν γελασω, ειναι ενα παγωμενο χαμογελο, με κλειστο το στομα που απλως ανασηκωνονται τα μαγουλα και ερμηνευεται ως "οκ την ειπες την βλακεια σου, ας μιλησει η σιωπη τωρα".
5. ΜΗ με παρεις αγκαλιτσες, μη μου τριψεις το κεφαλι, μη μου κανεις γλυκες γενικοτερα. Οι γλυκες ειναι για τους γλυκουληδες κι εγω τωρα, σιγουρα δεν ειμαι ενας απ αυτους. Φυγε.
6. ΜΗ μου μπεις σφηνα σε φαναρι ή σε λωρίδα στο δρομο. Μην πας με 20 στη μεσαια, μην πας με 30 στην αριστερη. Μη βαζεις αλαρμ και το μαρμαρωνεις στη μεση του δρομου. Εκτος κι αν ειχες φανταστει καπως ετσι να τερματιζει η ζωη σου.
7. ΜΗ μου λες οτι δεν ειμαι καλη παρεα. Το ηξερες απ την αρχη οτι εχω τις στριμαρες μου. Ας μην ερχοσουν. Ουτε εγω σε ηθελα.
8. ΜΗΝ προσπαθεις να μαντεψεις τι με οδηγησε στην παρανοια που βρισκομαι. Δεν ειναι ουτε αυτο, ουτε το αλλο, ουτε το παραλλο. Αν θες να το ονομασεις καπως, πες το ορμονες και βαλε καλα στο κεφαλι σου οτι δεν παιζουν με αυτες. Και η Μηδεια καπως ετσι εφαγε τα παιδια της. Αλλα εσυ μη φοβασαι δεν σε τρωω, γιατι εισαι αχωνευτος.
9. MH μου πιανεις την κουβεντα και αναλυεις και αναλυεις και πηδας απο θεμα σε θεμα και συνεχιζεις...! Μιλας μονος σου ΟΛΗ την ωρα και νιωθω πεταρισματα στην καρδια μου, το σαγονι μου να μουδιαζει και το κεφαλι μου να παιρνει φωτια. Σκασε γιατι θα σκασω!
10. ΜΗΝ κανεις περιεργους ηχους με το στομα σου. Μην τρως τα νυχια σου, μην φτυνεις τα νυχια που εφαγες. Μη ρουφας τις μυξες σου, αλλα ουτε να τις φυσας. Μην καταπινεις δυνατα. Μην αναπνεεις ισως? Καλυτερα ετσι.
Καταλαβες? Δεν παιζω. Κανε λιγο στην ακρη λοιπον να συνελθω. Ασε με να κανω το τσιγαρο μου, να πιω τη βαλεριανα μου και οταν φυγουν τα δαιμόνια που με χουν πιασει τα ξαναλεμε.
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
Τα παιδια των καλαμποκιων!
Τα παιδακια τα σκεφτεσαι μικροσωμα, χαριτωμενα, αθωα, γλυκουλια και ολα αυτα τα συμπαθητικα που μπορει να εχει ενας εκκολαπτoμενος ενηλικας. Η πραγματικοτητα ομως μερικες φορες σου παιζει περιεργα παιχνιδια. Και φυσικα δεν κατηγορω τα ιδια τα παιδακια αλλα τους γονεις.
Περιπτωση 1η: Πας στην χασαποταβερνα "Ο Μοσχος" με την παρεα σου και παιρνετε μερικα μεζεκλικια να "τσιμπησετε". Το ματι σου τραβαει η οικογενεια στο διπλα τραπεζι. Μια πολλων κυβικων μανα και ενας αντιστοιχων κυβικων πατερας και δυο σφαιροειδη θρεφταρια που προφανως ειναι τα παιδια τους. Εχουν ξεκινησει με μια αθωα σαλατουλα η οποια σιγα σιγα τελευει και εχει αρχισει ο πολεμος της βουτας. Το καρβελι μεσιαζεται σε χρονο dt και το λαδι σταζει απ τα σαγονια τους σαν διαφημιση παγωμενου τσαγιου. Τα πρωτα πιατα φευγουν και τη θεση τους παιρνει ενα ολοκληρο μοσχαρι. Οι μικροι Γιαγκουλες της οικογενειας αρπαζουν πρωτοι τα παΐδια και αρχιζουν να τα καταβροχθιζουν και να σκιζουν τις σαρκες απ τα κοκκαλα του "ζωντανου". Οι γονεις κοιτανε ολο καμαρι τα "μωρα" τους που ξερουν απο καλο φαι. Τα τριγλυκεριδια τα νιωθεις ετοιμα να βγουν απ τα σωματα τους και να πηδηξουν στην παρεα σας. Ειναι τρομακτικο. Μικρα παιδια, με διπλες περισσοτερες απο shar pei και αναπνοη-ροχαλητο που δεν την εχει ουτε ο παππους σου. Μπραβο μανα και πατερα για τους "μερακλήδες" που διαμορφωσατε!
Περιπτωση 2η: Εισαι στο κομμωτηριο για να βαψεις τη ριζα σου που εχει φτασει στους κροταφους. Βαριεσαι απιστευτα για το 2ωρο που ακολουθει και χαζευεις τον κοσμο γυρω σου. Στο παραδιπλανο καθισμα κατι δεν σου παει καλα ομως. Η πελατισσα ή ειναι εργαστηριακο πειραμα υβριδιου που σταματησε να μεγαλωνει στα 10, ή ειναι οντως ενα δεκαχρονο πιτσιρικι. Η χρηση του αλουμινοχαρτου στα 10 μου ηταν μονο για περιτύλιγμα στα τοστ μου. Οχι για ανταυγειες! Η μανα φυσικα διπλα καμαρωνει που το μαυροτσουκαλο της τωρα θα μοιαζει με play mate με πλατινε μαλλι! Τραγικη καθυστερημενη μανα!
Περιπτωση 3: Τα συναντας παντου. Κακομαθημενα μικρομεγαλα, με ξυνισμενο υφος και τουπε. Σε κοιτουν απαξιωτικα και σου μιλανε σαν να εισαι το τελευταιο δουλικο! Δημιουργηματα του καθε καβαλημενου νεοπλουτου, που βγαζει τα απωθημενα του στο παιδι του. Δεν υπολογιζουν κανεναν, δεν σεβονται κανεναν, ουτε καν τους γονεις τους. Δυστυχισμενα απο την ηλικια που θα πρεπε να ειναι ξεγνοιαστα και να απολαμβανουν και το πιο απλο. Θερμα συγχαρητηρια αγαπητοι γονεις!
Δεν ειπα ποτε οτι η ανατροφη ενος παιδιου ειναι ευκολο πραγμα, ομως η σωστη διατροφη του και το να μην γινει ενα πιστο, αηδιαστικό αντιγραφο της Paris Hilton, θα πρεπε να ειναι προτεραιοτητα. Και αν με ρωτας, τα παιδια των καλαμποκιων του Stephen King, πιο ευκολα θα τα υιοθετουσα απ τα δικα σου.
Περιπτωση 1η: Πας στην χασαποταβερνα "Ο Μοσχος" με την παρεα σου και παιρνετε μερικα μεζεκλικια να "τσιμπησετε". Το ματι σου τραβαει η οικογενεια στο διπλα τραπεζι. Μια πολλων κυβικων μανα και ενας αντιστοιχων κυβικων πατερας και δυο σφαιροειδη θρεφταρια που προφανως ειναι τα παιδια τους. Εχουν ξεκινησει με μια αθωα σαλατουλα η οποια σιγα σιγα τελευει και εχει αρχισει ο πολεμος της βουτας. Το καρβελι μεσιαζεται σε χρονο dt και το λαδι σταζει απ τα σαγονια τους σαν διαφημιση παγωμενου τσαγιου. Τα πρωτα πιατα φευγουν και τη θεση τους παιρνει ενα ολοκληρο μοσχαρι. Οι μικροι Γιαγκουλες της οικογενειας αρπαζουν πρωτοι τα παΐδια και αρχιζουν να τα καταβροχθιζουν και να σκιζουν τις σαρκες απ τα κοκκαλα του "ζωντανου". Οι γονεις κοιτανε ολο καμαρι τα "μωρα" τους που ξερουν απο καλο φαι. Τα τριγλυκεριδια τα νιωθεις ετοιμα να βγουν απ τα σωματα τους και να πηδηξουν στην παρεα σας. Ειναι τρομακτικο. Μικρα παιδια, με διπλες περισσοτερες απο shar pei και αναπνοη-ροχαλητο που δεν την εχει ουτε ο παππους σου. Μπραβο μανα και πατερα για τους "μερακλήδες" που διαμορφωσατε!
Περιπτωση 2η: Εισαι στο κομμωτηριο για να βαψεις τη ριζα σου που εχει φτασει στους κροταφους. Βαριεσαι απιστευτα για το 2ωρο που ακολουθει και χαζευεις τον κοσμο γυρω σου. Στο παραδιπλανο καθισμα κατι δεν σου παει καλα ομως. Η πελατισσα ή ειναι εργαστηριακο πειραμα υβριδιου που σταματησε να μεγαλωνει στα 10, ή ειναι οντως ενα δεκαχρονο πιτσιρικι. Η χρηση του αλουμινοχαρτου στα 10 μου ηταν μονο για περιτύλιγμα στα τοστ μου. Οχι για ανταυγειες! Η μανα φυσικα διπλα καμαρωνει που το μαυροτσουκαλο της τωρα θα μοιαζει με play mate με πλατινε μαλλι! Τραγικη καθυστερημενη μανα!
Περιπτωση 3: Τα συναντας παντου. Κακομαθημενα μικρομεγαλα, με ξυνισμενο υφος και τουπε. Σε κοιτουν απαξιωτικα και σου μιλανε σαν να εισαι το τελευταιο δουλικο! Δημιουργηματα του καθε καβαλημενου νεοπλουτου, που βγαζει τα απωθημενα του στο παιδι του. Δεν υπολογιζουν κανεναν, δεν σεβονται κανεναν, ουτε καν τους γονεις τους. Δυστυχισμενα απο την ηλικια που θα πρεπε να ειναι ξεγνοιαστα και να απολαμβανουν και το πιο απλο. Θερμα συγχαρητηρια αγαπητοι γονεις!
Δεν ειπα ποτε οτι η ανατροφη ενος παιδιου ειναι ευκολο πραγμα, ομως η σωστη διατροφη του και το να μην γινει ενα πιστο, αηδιαστικό αντιγραφο της Paris Hilton, θα πρεπε να ειναι προτεραιοτητα. Και αν με ρωτας, τα παιδια των καλαμποκιων του Stephen King, πιο ευκολα θα τα υιοθετουσα απ τα δικα σου.
Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
Ψαχνω τον αυτοσεβασμο σου, μηπως τον ειδες?
Σε σενα μιλαω. Σε σενα που χωρισες και τα χεις βαψει οχι μαυρα, αλλα εχεις σκαψει και δεκα μετρα κατω απο το χωμα, εχεις μπει μεσα, και δεν εχεις αφησει καν μια τρυπα για να αναπνεεις. Πνιγεσαι. Σου ριχνουν οι ανθρωποι "επι της γης" σωληνακια, να παρεις καμια ανασα μην σκασεις και συ απλα τα βουλωνεις με τα δαχτυλα σου. Και μου λες οτι ειναι συνειδητη επιλογη σου. Θες να πονεσεις βρε παιδι μου, πως να το κανουμε. Εσυ δεν πονας. Εσυ εχεις βαλθει να πεθανεις. Γιατι? Επειδη σε χωρισε? Δεν ειμαστε στα καλα μας! Για συνελθε, γιατι κατι τυπους σαν εσενα δεν τους εχω σε μεγαλη υποληψη. Τι σου λεω τωρα για υποληψη. Δεν υπαρχουν πλεον αυτες οι λεξεις για σενα. Αυτοσεβασμος, εγωισμος, αυτοελεγχος, αυτοπεποιθηση. Ολες οι "μπαρες" σου εχουν πιασει πατο. Οι αμυνες σου σε εχουν αφησει και παιζουν μπιριμπα. Μη με κοιτας ετσι με αυτο το αδειο βλεμμα του αποβλακωμενου και χαπακωμενου συγχρονως κουταβιου. Θες να σε λυπηθω? Σιγα. Κι εγω εχω χωρισει, οχι μια ουτε δυο. Και? Μηπως ηταν ο ερωτας της ζωης σου? Ναι, ειχατε κανει και ονειρα μαζι. Τα ονειρα ειναι καλα, αλλα ειναι ονειρα. Μην τα δενεις κομπο. Και αυτο το "ερωτας της ζωης μου" ειναι τουλαχιστον ουτοπικο, αν οχι ηλιθιο. Καθε φορα που ερωτευομαι αυτο λεω. Και ειναι λογικο. Ερωτευμενος εισαι. Αποχαζευεις με τον ερωτα. Εκ του αποτελεσματος κρινεται ομως το "της ζωης μου". Εκτος κι αν σκοπευεις να δωσεις τελος στη ζωη σου τωρα, για να πιασει τοπο. Τοσο σου κοβει. Μην σε πιανει υστερια! Και προπαντος, μην γινεσαι stalker. Σταματα να τον παρακολουθεις, να γινεσαι η σκια του, να προσπαθεις να μαθαινεις τι κανει, ποτε το κανει, γιατι το κανει. Χειροτερα τα κανεις. Απλα θα αλλαξει αριθμο, σπιτι, χωρα, φιλους και γονεις για να γλιτωσει απο σενα μια και καλη. Μην παιρνεις τηλεφωνα να εξομολογεισαι την αγαπη σου που ηταν τοση κι αλλη τοση. Μην παιρνεις και κλαις. Μην παιρνεις και βριζεις. Μην παιρνεις και δεν μιλας (?) (αυτο ποτε δεν το καταλαβα). Εχεις πιασει πατο, το βλεπεις. Οσο καλα κι αν ειναι δυο ανθρωποι ενα δεδομενο διαστημα, μπορει τα συναισθηματα να αλλαξουν του ενος απ τους δυο. Δεν σημαινει οτι δεν υπηρχαν ποτε, απλα αλλαξαν. Δεν μπορει κανεις να υποχρεωσει κανεναν να βρισκεται για παντα διπλα μας. Και το να προσπαθεις να εκβιασεις καταστασεις με το να σε λυπηθει και να γυρισει, ειναι αξιολυπητο. Αν εσυ τοποθετεις τον εαυτο σου τοσο χαμηλα, πως περιμενεις να σε παρει ο αλλος στα σοβαρα? Φυσικο να πονεσεις, να κλαψεις, να χτυπηθεις, οχι να πιεις βιτριολι ή να αυτοπυρποληθεις ομως. Λενε οτι το τελος μιας σχεσης, ειναι ενα ειδος θανατου. Θρηνεις το τελος της, οπως θρηνεις τον θανοντα. Δεν πας να τον ξεθαψεις και να τον παρεις σπιτι να βλεπετε dvd ομως. Και να τον παρεις -αρρωστε- αυτος πεθαμενος θα μεινει. Απλα θα μυρισει και θα σου φερουν το υγειονομικο οι γειτονες. Ετσι ειναι και με την σχεση. Και να τον φερεις πισω, ΑΝ τα καταφερεις με τα μελοδραματα σου η με τον Χ, Ψ τροπο, τα συναισθηματα του θα παραμεινουν νεκρωμενα, εφοσον εχει παρει μια αποφαση για σας. Γυρνα σελιδα, αν σε βοηθαει να σκισεις την προηγουμενη καντο, και μετα απο καιρο την ξανακολλας, γιατι καποτε εγραψες πανω της, αυτο μην το ξεχασεις. Συνεχισε τη ζωη σου σαν ανθρωπος και οχι σαν γεωσκωληκας! Και τα καλυτερα ερχονται!
Τρίτη 22 Μαρτίου 2011
Εσενα σε φερανε για να μου σπασεις τα νευρα?
Μου μιλας και θες να τα πουμε σαν ανθρωποι? Ε φερσου και συ σαν ανθρωπος!
1) Πρωτα απ΄ολα δεν θελω σωματικες επαφες. Μην μου σκουντας το χερι οταν θες να μου τραβηξεις την προσοχη για κατι που λες! Αλλαξε τον τονο της φωνης σου αν θες, χρησιμοποιησε ωραιες λεξεις, πετα ενα επιφωνημα, μονο μην μου απλωνεις το δαχτυλο στον ωμο σαν να μου δειχνεις το μαντου που μου χτυπησαν στο δημοτικο!
2) "I said say it don't spray it!" Μην φτηνεις! Ξερω, εχεις πολλα να πεις, αλλα δεν σε βιαζει κανεις. Παρε τον χρονο σου και μιλα χωρις να με ψεκαζεις -δεν εχω πιασει ουτε δακο, ουτε μελιγκρα. Κι αν σου φυγει και καμια, -ανθρωπος εισαι- μην αρχιζεις να την σκουπιζεις απλωνοντας την ακομα πιο πολυ πανω στο ποδι μου! Αστην να εξατμιστει! Σιχαμα.
3) Μην παιζεις με αντικειμενα χτυπωντας τα στο τραπεζι, οπως αναπτηρας, φλιτζανάκια, κουταλακια, κερματα! Δεν υπαρχει λογος να εχεις τετοια νευρικοτητα, μαζι μου μιλας, οχι στην Α' εθνοσυνελευση! Απλως με εκνευριζεις περισσοτερο και δεν σου δινω καμια προσοχη!
4) Μασα το φαι σου και μετα συνεχισε αυτο που θες να μου πεις! Και δεν καταλαβαινω τι λες, και βλεπω το αλεσμα της τροφης αναμεσα στις γναθους σου να παιρνει σαρκα και οστα και δακρυζουν τα ματια μου απο την αηδια.
5) Κανε διαλογο. Μη με διακοπτεις καθε τρεις και λιγο για να πεταξεις την εξυπναδα σου. Αν θες να αποδειξεις το IQ σου λυσε Sudoku 5ου επιπεδου και ασε με να παω να τελειωσω κατι δουλειές που εχω αφησει στη μεση.
6) Μην πηδας απο το ενα θεμα στο αλλο απλα για να μην ξεχασεις αυτα που θες να μου πεις. Και για κανενα λογο μην μου ξαναπεις το ακρως εκνευριστικο "κρατα την κουβεντα σου"! Κρατα εσυ τον εαυτο σου και μην προτρεχεις! Σαλιαρη! (Στο φυλαγα απο πριν)
7) Αν δεν ακους τι σου λεω, μην βγαζεις συμπερασματα μονος σου. Οχι δεν ειπα "παρε ενα αλογο" ειπα "πιας' τον καταλογο". Ρωτα παλι. Και μην λες ασυναρτησιες. Κι αν θες σωνει και ντε να τα συνδυασεις καπως, τουλαχιστον προσπαθησε να βγαζουν καποιο νοημα! Κουφομαρία.
8) Μην κραζεις και φωναζεις! Μιλαμε οι δυο μας. Δεν υπαρχει λογος να σε ακουσει ολο το τετραγωνο. Και οχι μονο μιλας σε ντεσιμπελ που με πιανει πονοκεφαλος, γυρνας και ολος καμαρι να δεις πως αντεδρασαν οι γυρω με τις εξυπναδες σου. Κι εγω κρυβομαι, ρεζιλι!
9) Ασε το κινητο απ το χερι. Το ξερω εχεις κι εσυ "εξυπνο" τηλεφωνο και σου σκανε συνεχεια notifications και μηνυματα. Πρεπει ομως να τα δεις ολα μεσα στη μια ωρα που ειπαμε να βρεθουμε να πουμε τα νεα μας? Εισαι απλως εξαρτημενος και θες να το παιξεις ντιβα. Ντιβανοβλακα.
10) Και οχι δεν θα γραψω δεκατο, γιατι μου την σπας τοσο πολυ που θα το αφησω στο 9!Οσες οι φορες που αντεξα να συναναστραφω μαζι σου!
1) Πρωτα απ΄ολα δεν θελω σωματικες επαφες. Μην μου σκουντας το χερι οταν θες να μου τραβηξεις την προσοχη για κατι που λες! Αλλαξε τον τονο της φωνης σου αν θες, χρησιμοποιησε ωραιες λεξεις, πετα ενα επιφωνημα, μονο μην μου απλωνεις το δαχτυλο στον ωμο σαν να μου δειχνεις το μαντου που μου χτυπησαν στο δημοτικο!
2) "I said say it don't spray it!" Μην φτηνεις! Ξερω, εχεις πολλα να πεις, αλλα δεν σε βιαζει κανεις. Παρε τον χρονο σου και μιλα χωρις να με ψεκαζεις -δεν εχω πιασει ουτε δακο, ουτε μελιγκρα. Κι αν σου φυγει και καμια, -ανθρωπος εισαι- μην αρχιζεις να την σκουπιζεις απλωνοντας την ακομα πιο πολυ πανω στο ποδι μου! Αστην να εξατμιστει! Σιχαμα.
3) Μην παιζεις με αντικειμενα χτυπωντας τα στο τραπεζι, οπως αναπτηρας, φλιτζανάκια, κουταλακια, κερματα! Δεν υπαρχει λογος να εχεις τετοια νευρικοτητα, μαζι μου μιλας, οχι στην Α' εθνοσυνελευση! Απλως με εκνευριζεις περισσοτερο και δεν σου δινω καμια προσοχη!
4) Μασα το φαι σου και μετα συνεχισε αυτο που θες να μου πεις! Και δεν καταλαβαινω τι λες, και βλεπω το αλεσμα της τροφης αναμεσα στις γναθους σου να παιρνει σαρκα και οστα και δακρυζουν τα ματια μου απο την αηδια.
5) Κανε διαλογο. Μη με διακοπτεις καθε τρεις και λιγο για να πεταξεις την εξυπναδα σου. Αν θες να αποδειξεις το IQ σου λυσε Sudoku 5ου επιπεδου και ασε με να παω να τελειωσω κατι δουλειές που εχω αφησει στη μεση.
6) Μην πηδας απο το ενα θεμα στο αλλο απλα για να μην ξεχασεις αυτα που θες να μου πεις. Και για κανενα λογο μην μου ξαναπεις το ακρως εκνευριστικο "κρατα την κουβεντα σου"! Κρατα εσυ τον εαυτο σου και μην προτρεχεις! Σαλιαρη! (Στο φυλαγα απο πριν)
7) Αν δεν ακους τι σου λεω, μην βγαζεις συμπερασματα μονος σου. Οχι δεν ειπα "παρε ενα αλογο" ειπα "πιας' τον καταλογο". Ρωτα παλι. Και μην λες ασυναρτησιες. Κι αν θες σωνει και ντε να τα συνδυασεις καπως, τουλαχιστον προσπαθησε να βγαζουν καποιο νοημα! Κουφομαρία.
8) Μην κραζεις και φωναζεις! Μιλαμε οι δυο μας. Δεν υπαρχει λογος να σε ακουσει ολο το τετραγωνο. Και οχι μονο μιλας σε ντεσιμπελ που με πιανει πονοκεφαλος, γυρνας και ολος καμαρι να δεις πως αντεδρασαν οι γυρω με τις εξυπναδες σου. Κι εγω κρυβομαι, ρεζιλι!
9) Ασε το κινητο απ το χερι. Το ξερω εχεις κι εσυ "εξυπνο" τηλεφωνο και σου σκανε συνεχεια notifications και μηνυματα. Πρεπει ομως να τα δεις ολα μεσα στη μια ωρα που ειπαμε να βρεθουμε να πουμε τα νεα μας? Εισαι απλως εξαρτημενος και θες να το παιξεις ντιβα. Ντιβανοβλακα.
10) Και οχι δεν θα γραψω δεκατο, γιατι μου την σπας τοσο πολυ που θα το αφησω στο 9!Οσες οι φορες που αντεξα να συναναστραφω μαζι σου!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)