Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Γυναικεία υποθεση.

Μερικοι λογοι που "λατρευεις" να εισαι γυναικα...

Το βασανιστηριο του κεριου. Ζεστου η κρυου. Το ιδιο κανει. Ποναει το ιδιο απλως το ζεστο σε καιει κι ολας πριν σε πονεσει. Θελω να αποτριχωσω εγω η ιδια αυτες απο τις διαφημισεις που αποτριχωνονται και γελανε λες και τις χαιδευουν! Εμενα δηλαδη γιατι με ακουει ολη η οικουμενη? Γιατι σφιγγω τα δοντια και βριζω σαν λιμενεργατης απ τον πονο?

Τακουνια. Μεγαλο θεμα. Σου αρεσουν γιατι ειναι θηλυκά. Αλλα κρυβουν καποιες παγιδες. Σε πρωτη φαση, οκ, τα φορεσες. Τα περπατας ομως σαν γυναικα, η σαν συγκαμενος κουτσαβακης? Το να φορας τακουνια και να περπατας με τις πλατες σηκωμενες και τα ποδια στραβα σαν αλανταβο δεν λεει, πιστεψε με. Χιλιες φορες να σκασεις με σπορτεξ και σπασουαρ, παρα ετσι. Αντε λοιπον, και ξερεις να τα περπατας. Το ποδι μπαινει στο γοβακι νουμερο 38 και απο το πρηξιμο βγαινει 40! Οι κραμπες στα δαχτυλα και τις καμαρες δινουν και παιρνουν και νιωθεις τα τακουνια σου να σε χτυπανε στην καρδια και στον εγκεφαλο απ τον πονο. Για να μην σχολιασω το ατυχημα του καρφωμενου τακουνιου στις ενωσεις των ξυλων -ειδικα στα καλοκαιρινα μαγαζια. Που θες να συνεχισεις το βημα σου, αλλα το στιλετο σου εχει αποφασισει να κανει μερεμετια στο παρκε.

Περιοδος. Αλλο μεγαλο θεμα. Καθε 28 μερες η ιδια ιστορια. Πονος, νευρα, ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ. Πονας 3 μερες πριν και κατα τη διαρκεια. Τα νευρα δεν τα συζητω, μπορει να κρατησουν και βδομαδα αναλογα με την "προδιαθεση" που εχεις ως ανθρωπος. Οι ορμονες σου μπορουν να βγουν και να δειρουν πολυ κοσμο, μπορουν να φανε το Μanhattan, ανετα. Επισης σου ερχεται παντα στις διακοπες. Παντα. Λιγο απο δω, λιγο απο κει πατσι και ποστα στα φερνει για να χανεις μπανια το καλοκαιρι και να υποφερεις σε καθε σου εξορμηση.

Μαλλι κομμωτηριου. Τι? Να βγεις εξω αχτενιστη? Φριζαρισμενη? Οχι βεβαια. Θα γελασει και ο καθε πικραμενος. Πας στο κομμωτηριο και σου καινε το κρανιο για να ξεκατσαρωσει η τριχα, τοσο, που δακρυζουν τα ματια σου απ τον πονο. Και η βαφη? Ειδικα οι ξανθιες. Ριζα καθε 15 μερες. Και το μαλλι ερχεται και γινεται αχυρο. Μπαινεις στο αμαξι και ειναι σαν να μπαινει σιτοχρωμο τεριε που μαδαει σαν τον διαολο. Τα μικρα, καμένα, ψαλιδιασμενα σου τριχακια καρφωνονται παντου και δεν βγαινουν ποτε. Και το μαλλι σου φυσικα δεν μακραινει ποτε. Και βαζεις extensions που σου καταστρέφουν ακομα περισσοτερο το μαλλι και τσαντιζεσαι ακομα περισσοτερο, κι αν εχεις και περιοδο εισαι ικανη να τα ξυρισεις για να τα εκδικηθεις. Επισης η βαφη τσουζει!

Κορμι θανατηφορο σε θελω με εναν ορο. Να εισαι αψεγαδιαστο. Να χτυπιεσαι στο γυμναστηριο για να σβησεις τις βουλες απ τα καπουλια που λεγονται κυτταριτιδα, να μπασεις την κοιλια γιατι δεν μπορεις να την ρουφας συνεχεια, εχεις κουραστει. Βλεπεις τον δικο σου να χαζευει περιοδικα με τις "αψεγαδιαστες" και τραγουδας photoshop...photoshop... για να καταλαβει οτι δεν υπαρχει γυναικα χωρις ιχνος της περιβοητης βουλας κυτταριτιδας. Ειναι κατι σαν παρασημο, για να μας ξεχωριζουν απ τους αντρες. Μπορει να πρεπει να σφιχτεις για να εμφανιστει αλλα θα εμφανιστει, δεν υπαρχει περιπτωση.

Γεννα. Το πιο ομορφο πραγμα στη ζωη της γυναικας ειναι που φερνει το παιδι στον κοσμο. Οχι που το βγαζει απο κει που το βγαζει. Η στιγμη της γεννας γινεται μαγικη οταν βγει και το τελευταιο δαχτυλο του μωρου απο μεσα σου. Οχι οταν σπρωχνεις και φυσας, σπρωχνεις και φυσας, σπρωχνεις και φυσας. Και ξερεις? Δεν θα ηθελα τον αντρα μου μεσα να με δει να παλευω σαν να βγαζω το alien 1 απο τα σπλαχνα μου. Εδω εγω δεν θελω να με δω. Ακομα και τα σκυλια πανε καπου μονα τους να γεννησουν. Δεν στεκονται στη μεση της σαλονοτραπεζαριας να τα δει ολη η οικογενεια.

Λογω ολων των παραπανω εχω να παραθεσω, οτι ως αντιδραση, οταν ειμαι αρρωστη και κρυωμενη την καταβρισκω να μενω σπιτι και να κυκλοφορω σαν τον τελευταιο λετσουρα, με pjms χαχολικες, μπορει και 2 νουμερα μεγαλυτερες, με καλτσες, ουτε καν παντοφλες, και το μαλλι κιοφτε. Dont blame me, I need a break.