Απασχολει πολλους το θεματακι αυτο του και καλα "φτερωτου Θεου". Ερχεται οποτε γουσταρει, στη βαραει κατα κεφαλα και σε αφηνει ξερο. Οπως ερχεται ξαφνικα ομως, φευγει κι ολας? Σου γυρναει το τσουπωτο κωλαρακι του, παιρνει το βελος που σου ειχε τοτε καρφωσει και την κανει με ελαφρα? Κι αν φυγει, σου αφηνει τιποτα εκτος απο την τρυπα που σου εκανε το βελος? Θα σου πω εγω τι πιστευω περι τουτου...
Το οτι ερχεται αυτος ο "διαολος" με τα φτερα οποτε γουσταρει, ακομα κι οταν εσυ δεν εχεις καμια ορεξη για επισκεψεις, νομιζω ειναι αδιαμφισβητητο. Μπαμ, στην ριχνει χωρις να σε ρωτησει. Αν ενστερνιστουμε την αποψη για το βελος του, τοτε μαλλον κατι βαζει μεσα σ΄αυτο. Κατι που εχει ημερομηνια ληξης. Οποτε γιατι τον λενε "Θεο", σε βασανιζει γκοντ νταμν ιτ! Και το θεμα ειναι, οτι τις περισσοτερες φορες, αφηνει τον εναν απ τους δυο και ο αλλος μενει ακομα ερωτευμενος, κοινως μαλακας.
Αλλες φορες, εκει που στην εχει χτυπησει στο δοξα πατρι, και ζεις εναν ερωτα ανευ προηγουμενου, ερχεται και στην ξαναριχνει. Τι σκατα? Εχει ξεκουτιανει εντελως? Γιατι απο ενα λαθος του στα κανει μανταρα? Και βρισκεσαι εσυ καρφωμενος εις διπλουν. Δεν το θελες, αυτος φταιει! Παλι ενας απο τους αλλους δυο κλαιει.
Αντε λοιπον και αποφασιζει με το ετσι θελω, να σου παρει πισω το βελος του, γιατι εχει μεινει αδεια η φαρετρα του. Το τι θα κανεις εσυ, πως θα το χειριστεις, ειναι καθαρα δικο σου θεμα. Δεν ευθυνεται. Αν εσυ γουσταρεις να εισαι μια ζωη ερωτευμενος, οκ. Δεσε με σπαγκο το ποδι του φτερωτου πλασματος, παρτο στο κατοπι, φορα και τον βελομαγνητη στο κεφαλι σου μεχρι να σε σουρωσει στις βελιες. Καποια στιγμη ομως, θαρρω πως θα κουραστεις. Εχεις στραγγιξει τον οργανισμο σου απο την ορμονη που σε κανει μαχιμο. Μπορεις απλως, να μετουσιωσεις τον ερωτα σε κατι αλλο. Κατι πιο μονιμο, που δεν μπορει κανεις να στο βγαλει σαν τσιρωτο.
Ο ερωτας τι ειναι? Ειναι ο ενθουσιασμος, το τρεμουλο οταν βλεπεις η σκεφτεσαι τον αλλο, η αποχη απο το φαι, η απωλεια μνημης και η αδυναμια συγκροτησης του μυαλου. Αν το καλοσκεφτεις, θα μπορουσες να περαστεις για τρελος η αλιεν. Λειτουργεις σε ταχυτητες κουλες, αλλα ποσο μπορει αυτο το ερημο σωμα να τα βγαλει περα σε τετοια κατασταση? Πρεπει καποτε να ρεγουλαρεις και να φας επιτελους, εχεις ρεψει.
Ετσι λοιπον, καποια στιγμη, ολες οι ορμονες που κοντευουν να καψουν φλατζα, ριχνουν τους παλμους. Ηρεμεις. Δεν ειναι κακο να ηρεμεις. Ετσι ησουν και πριν, ηρεμος. Γιατι σου ξυνιζει?
Δεν σημαινει οτι τωρα δεν θες τον αλλο. Τον αγαπας, τον νοιαζεσαι. Εισαι εκει γι αυτον και ειναι εκει για σενα. Αρκει μονο να συνειδητοποιησεις αυτο. Καμια φορα, η μεταβαση απο το ενα σταδιο στο αλλο, γινεται ή φαινεται αποτομη. Και μαζι της, πεφτεις σε καταθλιψη. Σου λειπουν ολα τα εντονα συναισθηματα που βιωνατε. Ομως αν κανεις υπομονη θα δεις οτι αυτα που ερχονται, ειναι πιο δυνατα απ τη μουρλα του ερωτα. Και αν δειχνεις καλη διαγωγη, ο εγωιστης και εγωκεντρικος Φτερωτατος, θα ρχεται να σας θυμιζει την υπαρξη του ανα διαστηματα!
Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011
Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011
Θα τα κανω ροϊδο!
Παντα οι παροιμιες μου προκαλουσαν ιδιαιτερο ενδιαφερον. Ε λοιπον, εγω θα σου πω μερικες απ τις αγαπημενες μου.
"Σαπουνιζοντας γουρουνι, χανεις χρονο και σαπουνι", "Τον αραπη κι αν τον πλενεις το σαπουνι σου χαλας". Βλεπουμε μια μανια του λαου να πλυνει. Το γουρουνι και τον αραπη τους ρωτησε κανεις? Και δεν καταλαβα, γιατι χανεις χρονο, και χαλας σαπουνι? Επειδη το μεν ζωντανο θα ξαναλερωθει και ο αραπης δεν θα ασπρισει? Αν ηταν ετσι, ουτε τα αποτετοια σου θα επλενες ποτε, μιας και μετα παλι θα τα λερωσεις. Για τον αραπη και το μελαμψο του χρωματος δεν θα το σχολιασω, ακρως ρατσιστικο.
"Διπλα στον βασιλικο, ποτιζεται κι η γλαστρα". Τον βασιλικο δεν τον εχετε σε γλαστρα δηλαδη? Ειναι χυμα? Και γιατι αν μπεις στη διαδικασια να ποτισεις τον βασιλικο να μην ποτισεις και τα διπλα? Θες να ξεραθουν? Βαριεσαι? Η κανεις οικονομια μετα τα χαρατσια?
"Ενας κουκος δεν φερνει την ανοιξη". Δυο κουκοι? Τρεις? Καλυτερα? Πες μου ποσοι!
"Βρηκε ο Φιλιππος το Ναθαναηλ". Ειχαν χαθει? Και μετα? Τι εγινε, που πηγαν? Γιατι μας κοβεις στο καλυτερο?
"Αλλου ο παππας, αλλου τα ρασα του". Και αυτο γιατι να μας ενοχλει? Μπορει να μπηκε για μπανιο, μπορει να τα χει στα απλυτα, μπορει να φοραει τις πυτζαμες του.
"Αν ακουγε ο Θεος τον κορακα, ολοι οι γαϊδαροι θα ψοφουσαν". Απο τι? Θα τους σκοτωνε ο Θεος? Μηπως ειναι επιθυμια του κορακα? Υπαρχει καποια κοντρα με γαιδαρους VS κορακους? Και μεις που το ξερουμε, μας το ειπε ο Θεος η ο κορακας? Η μηπως ο γαιδαρος?
"Αν εχεις νυχια ξυνεσαι". Αν δεν εχεις, εισαι μεγαλο σιχαμα.
"Η πουτανα κι η χαζη εχει την τυχη την καλη". Δυο επιλογες, διαλεξε και παρε. Αν εισαι και τα δυο δε... Δεν παιζεσαι!
"Θελει και το γουρουνι κουδουνι". Κουδουνι οπως τα προβατα? Γιατι ομως? Για να το ακους και να μην το πατας? Η μηπως κουδουνι πορτας? LIDL! LIDL! LIDL!
"Κανε με σοφο να σε κανω πλουσιο". DEAL!
"Σου χαριζουν γαϊδαρο και τον κοιτας στα δοντια". Αρχικα, ποιος χαριζει γαϊδαρους στις μερες μας, να παρω εναν κι εγω. Επειτα, γιατι τον κοιτας στα δοντια? Αν εχει τερηδονα δεν τον θες? Γιατι? Τι το θες το ζωντανο, για ανταλλακτικα? Ντροπη και αισχος.
"Λειπει η γατα, χορευουν τα ποντικια". Τι χορευουν? Σαμπα, μαμπα, λαμπαντα, καρσιλαμα, συρτο στα 3? Τι? Και τη γατα, γιατι δεν την θελουν να χορεψουν μαζι? Τα παταει στον χορο ή χανει τα βηματα και τους την σπαει?
"Ματια που δεν βλεπονται, γρηγορα λησμονιουνται". Τοτε σιγουρα ο δεξιος βολβος μου εχει ξεχασει τον αριστερο μου.
"Με πορδες, αυγα δεν βαφονται". Ωραιο και πασχαλινο. Αλλα ποιος ειπε το αντιθετο?
"Ο πνιγμενος απ τα μαλλια του πιανεται". Κι αν δεν εχει? Αυτα γιατι δεν μας τα μαθανε στο Μπεϊγουοτς?
"Σ' αγαπω κυρα που κλανεις, αλλα μην το παρακανεις". Το αγαπημενο μου, με το οποιο και θα κλεισω, γιατι το χεσα.-
ΣΣ. Για να προλαβω το κακο. Μην ερθει κανεις να μου πει τι σημαινουν στα αληθεια οι παροιμιες, φορ δε λαβ οφ γκοντ.
Τενκ γιου.
"Σαπουνιζοντας γουρουνι, χανεις χρονο και σαπουνι", "Τον αραπη κι αν τον πλενεις το σαπουνι σου χαλας". Βλεπουμε μια μανια του λαου να πλυνει. Το γουρουνι και τον αραπη τους ρωτησε κανεις? Και δεν καταλαβα, γιατι χανεις χρονο, και χαλας σαπουνι? Επειδη το μεν ζωντανο θα ξαναλερωθει και ο αραπης δεν θα ασπρισει? Αν ηταν ετσι, ουτε τα αποτετοια σου θα επλενες ποτε, μιας και μετα παλι θα τα λερωσεις. Για τον αραπη και το μελαμψο του χρωματος δεν θα το σχολιασω, ακρως ρατσιστικο.
"Διπλα στον βασιλικο, ποτιζεται κι η γλαστρα". Τον βασιλικο δεν τον εχετε σε γλαστρα δηλαδη? Ειναι χυμα? Και γιατι αν μπεις στη διαδικασια να ποτισεις τον βασιλικο να μην ποτισεις και τα διπλα? Θες να ξεραθουν? Βαριεσαι? Η κανεις οικονομια μετα τα χαρατσια?
"Ενας κουκος δεν φερνει την ανοιξη". Δυο κουκοι? Τρεις? Καλυτερα? Πες μου ποσοι!
"Βρηκε ο Φιλιππος το Ναθαναηλ". Ειχαν χαθει? Και μετα? Τι εγινε, που πηγαν? Γιατι μας κοβεις στο καλυτερο?
"Αλλου ο παππας, αλλου τα ρασα του". Και αυτο γιατι να μας ενοχλει? Μπορει να μπηκε για μπανιο, μπορει να τα χει στα απλυτα, μπορει να φοραει τις πυτζαμες του.
"Αν ακουγε ο Θεος τον κορακα, ολοι οι γαϊδαροι θα ψοφουσαν". Απο τι? Θα τους σκοτωνε ο Θεος? Μηπως ειναι επιθυμια του κορακα? Υπαρχει καποια κοντρα με γαιδαρους VS κορακους? Και μεις που το ξερουμε, μας το ειπε ο Θεος η ο κορακας? Η μηπως ο γαιδαρος?
"Αν εχεις νυχια ξυνεσαι". Αν δεν εχεις, εισαι μεγαλο σιχαμα.
"Η πουτανα κι η χαζη εχει την τυχη την καλη". Δυο επιλογες, διαλεξε και παρε. Αν εισαι και τα δυο δε... Δεν παιζεσαι!
"Θελει και το γουρουνι κουδουνι". Κουδουνι οπως τα προβατα? Γιατι ομως? Για να το ακους και να μην το πατας? Η μηπως κουδουνι πορτας? LIDL! LIDL! LIDL!
"Κανε με σοφο να σε κανω πλουσιο". DEAL!
"Σου χαριζουν γαϊδαρο και τον κοιτας στα δοντια". Αρχικα, ποιος χαριζει γαϊδαρους στις μερες μας, να παρω εναν κι εγω. Επειτα, γιατι τον κοιτας στα δοντια? Αν εχει τερηδονα δεν τον θες? Γιατι? Τι το θες το ζωντανο, για ανταλλακτικα? Ντροπη και αισχος.
"Λειπει η γατα, χορευουν τα ποντικια". Τι χορευουν? Σαμπα, μαμπα, λαμπαντα, καρσιλαμα, συρτο στα 3? Τι? Και τη γατα, γιατι δεν την θελουν να χορεψουν μαζι? Τα παταει στον χορο ή χανει τα βηματα και τους την σπαει?
"Ματια που δεν βλεπονται, γρηγορα λησμονιουνται". Τοτε σιγουρα ο δεξιος βολβος μου εχει ξεχασει τον αριστερο μου.
"Με πορδες, αυγα δεν βαφονται". Ωραιο και πασχαλινο. Αλλα ποιος ειπε το αντιθετο?
"Ο πνιγμενος απ τα μαλλια του πιανεται". Κι αν δεν εχει? Αυτα γιατι δεν μας τα μαθανε στο Μπεϊγουοτς?
"Σ' αγαπω κυρα που κλανεις, αλλα μην το παρακανεις". Το αγαπημενο μου, με το οποιο και θα κλεισω, γιατι το χεσα.-
ΣΣ. Για να προλαβω το κακο. Μην ερθει κανεις να μου πει τι σημαινουν στα αληθεια οι παροιμιες, φορ δε λαβ οφ γκοντ.
Τενκ γιου.
Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011
Το μπζεμα πολλοι αγαπησαν, τον μπζευτη ουδεις.
Απο μικρα, ενα απο τα πολλα που μας ελεγαν και ξαναελεγαν οι ερημες μαναδες, ηταν να "μη λες ψεματα καρδουλα μου". Προσπαθουσαν με διαφορα ευστοχα, η αστοχα επιχειρηματα να μας πεισουν για πoιο λογο το ψεμα ειναι "τζιζ". Αυτος ο πουστης ο πινοκιο ειχε γινει εμμονη. Καθε φορα που ελεγες τη "μη-αληθεια" σου επιανες τη μυτη σου να δεις ποσο "πηρε". Καθε φορα, ειχες την εννoια, μην καρφωσεις το ματι της μανας σου με το ακρορουθουνο σου.
"Ο κλεφτης κι ο ψευτης τον πρωτο χρονο χαιρονται". Καλο και συντομο. Μ εναν σμπαρο, δυο τριγωνια. Στο ελεγαν οι γονεις οταν βιαζονταν και σου περνουσαν δυο μηνυματα, μην κλεβεις, μην λες ψεματα. Σχεδον τηλεγραφικα.
Θυμαμαι επισης ενα πολυ ευστοχο, παιδικο, γλυκο, και καθολου γκρανγκινιολικο με θρησκευτικο μηνυμα αποβρασμα του λαουτζικου που λεγαμε και ασπαζομασταν(?) ως παιδακια. "Οποιος λεει ψεματα πεφτει μες στα αιματα, κι οποιος λεει αληθεια εχει το Θεο βοηθεια". Μονο που το αναφερω, αναρροφαται το παστιτσιο που εφαγα το μεσημερι και θελει να γυρισει πισω στο πυρεξ. Αηδιες και ξερασματα. Τετοια λενε στα παιδακια (ποιοι τα λενε κι απο που το εχω ακουσει δεν ξερω, οι γονεις μου δεν μου ελεγαν τετοιες μαλακιες παντως) και τους γυρναει αναποδα με τις μπουρδες αυτες και λενε ψεματα επιτηδες, απο αντιδραση. Γι αυτο κι αυτο το κακο χαλι γυρω μας.
Δεν καθομαι να κραξω και να κουνησω το δαχτυλο στους ψευτες ολου του κοσμου, βαριεμαι να το κανω αλλωστε. Ολοι εχουμε πει, λεμε και θα λεμε μικροψεματα που μας βγαζουν απο μια αβολη ισως θεση. Μαλακωδως κι αυτο βεβαια, αλλα τελος παντωνε. Αλλου θελω να καταληξω.
Η πιο σωστη παρομοιωση που μου ερχεται για το ψεμα ειναι το "γλυκοφαε, πικροχεσε". Τουτεστιν, αντε και το λες το ψεμα σου και την βγαζεις καθαρη. Μετα, το πουστικο, εχει εναν μαγικο τροπο να σκαει στην επιφανεια, σαν πορδη που σε προδιδει. Τις περισσοτερες φορες, ξεχνιεσαι εσυ ο ιδιος και το ξεβραζεις εν τη ρυμη του λογου, ερημε ψευτη. Και μετα απ την κομπλα σου να το κουκουλωσεις, τα κανεις πιο μανταρα. Αυτο το μεθεορτιο του ψεματος, αυτη η ξεφτιλα ειναι η μεγαλυτερη προτροπη για αποτροπη. Φαινεσαι γελοιος. Εχω φανει κι εγω γελοια και ξερω το συναισθημα. Οπως δεν υπαρχει τελειος φονος, ετσι δεν υπαρχει και τελειο ψεμα. Καπως θα ξεκουκουλωθει βρε κακομοιρη.
Γι αυτο, μετριασε τα λιγο αθλιε, μικρε, καραγκιοζακο Μινχαουζεν, γιατι το "ψεμα εχει κοντα ποδαρια" και δεν θα σε βγαλει μακρια.
"Ο κλεφτης κι ο ψευτης τον πρωτο χρονο χαιρονται". Καλο και συντομο. Μ εναν σμπαρο, δυο τριγωνια. Στο ελεγαν οι γονεις οταν βιαζονταν και σου περνουσαν δυο μηνυματα, μην κλεβεις, μην λες ψεματα. Σχεδον τηλεγραφικα.
Θυμαμαι επισης ενα πολυ ευστοχο, παιδικο, γλυκο, και καθολου γκρανγκινιολικο με θρησκευτικο μηνυμα αποβρασμα του λαουτζικου που λεγαμε και ασπαζομασταν(?) ως παιδακια. "Οποιος λεει ψεματα πεφτει μες στα αιματα, κι οποιος λεει αληθεια εχει το Θεο βοηθεια". Μονο που το αναφερω, αναρροφαται το παστιτσιο που εφαγα το μεσημερι και θελει να γυρισει πισω στο πυρεξ. Αηδιες και ξερασματα. Τετοια λενε στα παιδακια (ποιοι τα λενε κι απο που το εχω ακουσει δεν ξερω, οι γονεις μου δεν μου ελεγαν τετοιες μαλακιες παντως) και τους γυρναει αναποδα με τις μπουρδες αυτες και λενε ψεματα επιτηδες, απο αντιδραση. Γι αυτο κι αυτο το κακο χαλι γυρω μας.
Δεν καθομαι να κραξω και να κουνησω το δαχτυλο στους ψευτες ολου του κοσμου, βαριεμαι να το κανω αλλωστε. Ολοι εχουμε πει, λεμε και θα λεμε μικροψεματα που μας βγαζουν απο μια αβολη ισως θεση. Μαλακωδως κι αυτο βεβαια, αλλα τελος παντωνε. Αλλου θελω να καταληξω.
Η πιο σωστη παρομοιωση που μου ερχεται για το ψεμα ειναι το "γλυκοφαε, πικροχεσε". Τουτεστιν, αντε και το λες το ψεμα σου και την βγαζεις καθαρη. Μετα, το πουστικο, εχει εναν μαγικο τροπο να σκαει στην επιφανεια, σαν πορδη που σε προδιδει. Τις περισσοτερες φορες, ξεχνιεσαι εσυ ο ιδιος και το ξεβραζεις εν τη ρυμη του λογου, ερημε ψευτη. Και μετα απ την κομπλα σου να το κουκουλωσεις, τα κανεις πιο μανταρα. Αυτο το μεθεορτιο του ψεματος, αυτη η ξεφτιλα ειναι η μεγαλυτερη προτροπη για αποτροπη. Φαινεσαι γελοιος. Εχω φανει κι εγω γελοια και ξερω το συναισθημα. Οπως δεν υπαρχει τελειος φονος, ετσι δεν υπαρχει και τελειο ψεμα. Καπως θα ξεκουκουλωθει βρε κακομοιρη.
Γι αυτο, μετριασε τα λιγο αθλιε, μικρε, καραγκιοζακο Μινχαουζεν, γιατι το "ψεμα εχει κοντα ποδαρια" και δεν θα σε βγαλει μακρια.
Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011
Εισαι σκετη αηδια.
Θα μπω κατευθειαν στο ψητο. Χωρις προλογους, φουμαρα κι αρωματα. Οσο ωμα και αηδιαστικα ειναι τα παρακατω.
1) Μοσχος μοσκαρι. Εφαγες τον αγλεουρα τον ιδιο. Τα γαστρικα υγρα δινουν μαχη για να χωνεψουν το ζωο που κατεβασες και για να κανουν χωρο, διωχνουν αερα μπας και γινει δουλεια. Οταν εισαι μπροστα μου ομως, φαε και το ρεψιμο που σου ρχεται, οπως εφαγες πριν και τα υπολοιπα καταβοθρα μου. Δεν μου αρεσει ουτε ο γαργαρος αηδιαστικος ηχος του ρεψιματος σου, ουτε η μποχα των σαπιων τροφων σου που μπαινει με φορα στη μυτη μου.
2) Πριτς και προυτς οι κουμπουριες. Δεν με νοιαζει αν τις βγαζεις "Αβραααμ" η "Ιωσηφφφφ". Το ιδιο κακο κανουν. Οι μεν ακουγονται, οι δε βρωμανε. "Την Κικη η την Κοκο, ποια να διαλεξω απ τις δυο?" ΚΑΜΙΑ.
3) Μπλακ σποτς. Προς Θεου, μην παιζεις το παιχνιδι των μαυρων στιγματων οσο ειμαι παρουσα. Καθαρισε τους πορους σου και το δωματιο σου οσο λειπω. Ξερεις οτι το παγιδευμενο σμιγμα εκτοξευεται αστραπιαια και οποιον παρει ο χαρος. Σιχαινομαι, δειξε ελεος.
4) Το παπουτσι σου βρωμαει, αλ λα ξε το. Αν μυριζουν τα ποδια σου, προτιμαω να μεινεις αβολευτος στον καναπε μου, παρα να μου κατσεις ανακουκουρδα και να ψοφησουν και τα χρυσοψαρα μου απ την μποχα. Αλλαξε παπουτσι, πλυνε τα ποδια σου, κοψε τα ποδια σου, η απλα φορα τα παπουτσια σου μεχρι να πεθανεις.
5) Joey doesn't share food. Neither do I. Αν λιγουρευεσαι αυτο που τρωω, να σου κοψω μια μπουκια να δοκιμασεις. ΜΗΝ παιρνεις πρωτοβουλιες, ΜΗΝ δαγκωνεις, ΜΗΝ γλυφεις, θα σου σπασω τα τσαουλια. ΣΙΧΑΜΑ του ελεους!
6) Σημαδευε στο κεντρο. Καθαρα αντρικια αηδια. Το τελαρο γυρω απ την λεκανη ειναι για να κανει το καθισμα πιο ανετο, οχι για να το κατουρας. Ποσο δυσκολο ειναι πια? Οταν κοιτας δεξια κι αριστερα, μην το παιρνεις μαζι σου, μπηκες για να κατουρησεις οχι να "ζωγραφισεις".
7) Οδοντογλυφιδα, γιου νοου? Αφου φας, μενουν υπολειμματα. Παρε τη ρημαδα την οδοντογλυφιδα και σκαλισε τη μασελα σου, η πηγαινε πλυνε τα δοντια σου. Μην αρχιζεις να σερνεις τα νυχια σου γυρω απο καθε δοντι για να βγαλεις τη μακα. Φορ δε λαβ οφ Γκοντ!
8) Λουσου με Ουλτρεξ. Αν εχεις πυτιριδα, λουσου με ειδικα σαμπουαν, τιναξε το σκαλπ σου πριν βγεις στον κοσμο, δεν ξερω τι θα κανεις. Μην αρχισεις μονο να τραβας τα ψοφια κομματια της κεφαλης σου, η να τα τιναζεις οσο βρισκομαι στο οπτικο σου πεδιο! Βρωμομπιχλουλα.
9) Ψαξε, ψαξε δεν θα το βρεις. Οι ανασκαφες μυτης, επρεπε να τιμωρουνται με απαγχονισμο. Καθεσαι και την σκαλιζεις παιρνοντας ενα απολυτα αποβλακωμενο υφος, μαλλον γιατι προσπαθεις να την "τσακωσεις", που με ωθει να σου σπρωξω το δαχτυλο στον εγκεφαλο. Σαν να μην εφτανε αυτο, βγαζεις την κολλωδη αυτη αηδια και της δινεις και καταλαβαινει μεχρι να γινει πιο στερεη και την πετας με φορα μακρια "και καλα την εδιωξα απο πανω μου", ενω σκαει ακριβως στα ποδια σου. Εμετικε, εμετικε και τρισαθλιε!
10) Φτερνες ειναι αυτες? Ρασπωσε τις φτερνες σου, να μην τις βλεπω σε αυτη την κατασταση. Εχουν γινει σαν γλυπτο του Μιχαηλ Αγγελου και μες στις ρωγμες τους εχουν δημιουργηθει αποικιες και ολοκληροι πολιτισμοι που θα σε εξοστρακισουν με δημοψηφισμα.
1) Μοσχος μοσκαρι. Εφαγες τον αγλεουρα τον ιδιο. Τα γαστρικα υγρα δινουν μαχη για να χωνεψουν το ζωο που κατεβασες και για να κανουν χωρο, διωχνουν αερα μπας και γινει δουλεια. Οταν εισαι μπροστα μου ομως, φαε και το ρεψιμο που σου ρχεται, οπως εφαγες πριν και τα υπολοιπα καταβοθρα μου. Δεν μου αρεσει ουτε ο γαργαρος αηδιαστικος ηχος του ρεψιματος σου, ουτε η μποχα των σαπιων τροφων σου που μπαινει με φορα στη μυτη μου.
2) Πριτς και προυτς οι κουμπουριες. Δεν με νοιαζει αν τις βγαζεις "Αβραααμ" η "Ιωσηφφφφ". Το ιδιο κακο κανουν. Οι μεν ακουγονται, οι δε βρωμανε. "Την Κικη η την Κοκο, ποια να διαλεξω απ τις δυο?" ΚΑΜΙΑ.
3) Μπλακ σποτς. Προς Θεου, μην παιζεις το παιχνιδι των μαυρων στιγματων οσο ειμαι παρουσα. Καθαρισε τους πορους σου και το δωματιο σου οσο λειπω. Ξερεις οτι το παγιδευμενο σμιγμα εκτοξευεται αστραπιαια και οποιον παρει ο χαρος. Σιχαινομαι, δειξε ελεος.
4) Το παπουτσι σου βρωμαει, αλ λα ξε το. Αν μυριζουν τα ποδια σου, προτιμαω να μεινεις αβολευτος στον καναπε μου, παρα να μου κατσεις ανακουκουρδα και να ψοφησουν και τα χρυσοψαρα μου απ την μποχα. Αλλαξε παπουτσι, πλυνε τα ποδια σου, κοψε τα ποδια σου, η απλα φορα τα παπουτσια σου μεχρι να πεθανεις.
5) Joey doesn't share food. Neither do I. Αν λιγουρευεσαι αυτο που τρωω, να σου κοψω μια μπουκια να δοκιμασεις. ΜΗΝ παιρνεις πρωτοβουλιες, ΜΗΝ δαγκωνεις, ΜΗΝ γλυφεις, θα σου σπασω τα τσαουλια. ΣΙΧΑΜΑ του ελεους!
6) Σημαδευε στο κεντρο. Καθαρα αντρικια αηδια. Το τελαρο γυρω απ την λεκανη ειναι για να κανει το καθισμα πιο ανετο, οχι για να το κατουρας. Ποσο δυσκολο ειναι πια? Οταν κοιτας δεξια κι αριστερα, μην το παιρνεις μαζι σου, μπηκες για να κατουρησεις οχι να "ζωγραφισεις".
7) Οδοντογλυφιδα, γιου νοου? Αφου φας, μενουν υπολειμματα. Παρε τη ρημαδα την οδοντογλυφιδα και σκαλισε τη μασελα σου, η πηγαινε πλυνε τα δοντια σου. Μην αρχιζεις να σερνεις τα νυχια σου γυρω απο καθε δοντι για να βγαλεις τη μακα. Φορ δε λαβ οφ Γκοντ!
8) Λουσου με Ουλτρεξ. Αν εχεις πυτιριδα, λουσου με ειδικα σαμπουαν, τιναξε το σκαλπ σου πριν βγεις στον κοσμο, δεν ξερω τι θα κανεις. Μην αρχισεις μονο να τραβας τα ψοφια κομματια της κεφαλης σου, η να τα τιναζεις οσο βρισκομαι στο οπτικο σου πεδιο! Βρωμομπιχλουλα.
9) Ψαξε, ψαξε δεν θα το βρεις. Οι ανασκαφες μυτης, επρεπε να τιμωρουνται με απαγχονισμο. Καθεσαι και την σκαλιζεις παιρνοντας ενα απολυτα αποβλακωμενο υφος, μαλλον γιατι προσπαθεις να την "τσακωσεις", που με ωθει να σου σπρωξω το δαχτυλο στον εγκεφαλο. Σαν να μην εφτανε αυτο, βγαζεις την κολλωδη αυτη αηδια και της δινεις και καταλαβαινει μεχρι να γινει πιο στερεη και την πετας με φορα μακρια "και καλα την εδιωξα απο πανω μου", ενω σκαει ακριβως στα ποδια σου. Εμετικε, εμετικε και τρισαθλιε!
10) Φτερνες ειναι αυτες? Ρασπωσε τις φτερνες σου, να μην τις βλεπω σε αυτη την κατασταση. Εχουν γινει σαν γλυπτο του Μιχαηλ Αγγελου και μες στις ρωγμες τους εχουν δημιουργηθει αποικιες και ολοκληροι πολιτισμοι που θα σε εξοστρακισουν με δημοψηφισμα.
Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011
Επιμενεις ακομα οτι δεν εισαι εμμονικος?
Ακου το τι ωραιο που ακουγεται αγγλιστι.. Ομπσεσιβ- κομπαλσιβ ντιζορντερ (Obsessive–compulsive disorder). Σαρεσε ε? Ε, το χεις. Αλλα μην το παρεις και πανω σου, ντιζορντερ ειπαμε οχι ορντερ. Πραγματικα, πρεπει να βασανιζεσαι με δαυτο το εμμονικο που σε εχει καταλαβει. Νταξ, δεν θα φανω κακια -για πρωτη ισως φορα- και θα σου πω οτι δεν με ενοχλεις. Καμια φορα ισως λιγο, οταν για καποια νανοσεκοντς, σκεφτομαι να σου κοψω το δαχτυλο που ακουμπαει το πομολο του ασανσερ 10 συνεχομενες φορες, ετσι γιατι σε χει πιασει. Ας μην προτρεχω ομως και προδιδω τα συστατικα, που δενουν το γλυκο των "γλυκων" εμμονων σου.
Σε ειπαμε εμμονικο λοιπον. Και για να σε ειπαμε, εισαι. Καλε μου φιλε λοιπον, οταν σου κολλησει κατι στο μυαλουδακι σου, ο κοσμος να χαλασει, τα πανω κατω να ερθουν, θα το κανεις. Υπαρχουν ομως διαφορες μορφες που διοχετευεται αυτη η εμμονη που βραζει μεσα σου. Θα αναφερθω, εντελως ερασιτεχνικα, σε καποιες που εχω βιωσει απο σας γυρω μου. Νοου οφενς χα? Στο ψητο τωρα.
Ο bacteria-buster. Εισαι ο τυπος που θα μου αρεσε να μου μαγειρευεις και να τα τρωω ακομα κι απ το πατωμα σου. Κι αυτο γιατι το παρκε σου εχει λιγοτερα μικροβια κι απο χειρουργικο κρεβατι της εντατικης. Εσενα εκει στην εχει βαρεσει. Να εξοντωνεις μικροβια. Εισαι εξοπλισμενος με ολα τα συνεργα του εμποριου που σκοτωνουν το 99% των μικροβιων. Εκτιμας την ειλικρινεια των κατασκευαστων, αλλα αυτο το 1% που συνεχιζει να διασκεδαζει και να κανει σπα στο ντετολ σου, σε προβληματιζει και σου την σπαει απειρως. Γι αυτο λοιπον και αποφασιζεις να ανοιγεις πορτες, συρταρια, ψυγεια, τα ματια σου, με χαρτομαντηλα η με πλαστικα γαντια -με τα μανικια τα ανοιγουν οι αρχαριοι, εδω μιλαμε για προ. (Τα χερια σου σημειωτεον, κομματια απο το ταλκ των γαντιωνε)
Ο "ειμαι η Μαιρη Παναγιωταρα". Ξερεις με ακριβεια χιλιοστου που βρισκεται τι στο σπιτι σου, στο αμαξι σου, στην τσαντα σου, ακομα και στην τσαντα μου και θες να βρισκονται για παντα ετσι, γιατι αλλιως θολωνει το ματι σου. Αντε και κατι σκουντιεται παραδιπλα. Και? Τι εγινε? Για σενα, μεγαλο πατιρντι! Γουρλωνεις τα ματια, ιδρωνεις και τρεχεις να το τακτοποιησεις! Ταξη. Ταξη παντου. Τα ρουχα σου στη ντουλαπα, ειναι στοιβαγμενα ανα ειδος, εποχη, χρωμα, μηκος και υφασμα. Μπαινω σπιτι σου και θελω να συρρικνωθω σε μια γωνια μη και κουνησω τιποτα και σε φερω σε υστερια. Με λιγα λογια δεν ερχομαι σπιτι σου. Σταματα να με κυνηγας σκυμμενος και να μαζευεις τις τριχες και τα νεκρα κυτταρα που αφηνω πισω μου. Μαζευτα αφου ξεκουμπιστω.
Ο αλτσχαϊμερ. Ποτε δεν θυμασαι αν κλειδωσες, αν εκλεισες τα παραθυρα, το ματι της κουζινας, το φως του μπανιου. Αφου απομακρυνθεις, αρχιζεις να ρωτας τους γυρω σου, ηταν δεν ηταν παροντες. "Κλειδωσα την πορτα? Να δεις δεν την κλειδωσα. Παω να δω". Γυρνας. "Οκ την κλειδωσα. Το ματι το κλεισα ομως η δεν το κλεισα? Θα παρουμε και φωτια, οχι τιποτα αλλο. Παω να δω". Ξαναρχεσαι. Και φυσικα τα χες κλεισει ολα, μεχρι και τα κεντρικα της πολυκατοικιας. Θα σου ξεφευγε εσενα τιποτα? Νοου φακιν γουει! Weirdo!
Ο "αγγιζω και την βρισκω". Εισαι ικανος να πιασεις και σκατα αν σου καρφωθει, διχως φοβο, με παθος. Ειναι μη σου μπει στο μυαλο να αγγιξεις κατι. Περνας απ την πορτα, αγγιζεις το πομολο. Σε εχω παρατηρησει, δεν το πιανεις μονο, το χτυπας και 3 φορες. Θα μαγειρευω και θα κοιτας? Θα σου κεντρισει την προσοχη το ματι της κουζινας. Θα το αγγιξεις κι αυτο αλλες 3 φορες. Με τις 2 δεν περνας στον επομενο γυρο, γουατ δε φακ? Αλλη φορα σου μιλαω, απλωνεις το χερι και μου τραβας μια τουφα 2 φορες -ειδες, οταν φοβασαι την σφαλιαρα μειωνεις το προσδοκιμο. Γενικα απλωνεις πολυ χερι αδερφε μου. Μεγιστος ψυχακιας. Αν μου ξανακουμπησεις τον αστραγαλο θα την φας.
Ψυχωτικοι, εμμονικοι, ψυχαναγκαστικοι ολου του κοσμου ενωθειτε να τους τρελανετε ολους! Σας αγαπω. ω. ω. ω. (..γιατι το χω και γω το βλαψιμο μου)
Σε ειπαμε εμμονικο λοιπον. Και για να σε ειπαμε, εισαι. Καλε μου φιλε λοιπον, οταν σου κολλησει κατι στο μυαλουδακι σου, ο κοσμος να χαλασει, τα πανω κατω να ερθουν, θα το κανεις. Υπαρχουν ομως διαφορες μορφες που διοχετευεται αυτη η εμμονη που βραζει μεσα σου. Θα αναφερθω, εντελως ερασιτεχνικα, σε καποιες που εχω βιωσει απο σας γυρω μου. Νοου οφενς χα? Στο ψητο τωρα.
Ο bacteria-buster. Εισαι ο τυπος που θα μου αρεσε να μου μαγειρευεις και να τα τρωω ακομα κι απ το πατωμα σου. Κι αυτο γιατι το παρκε σου εχει λιγοτερα μικροβια κι απο χειρουργικο κρεβατι της εντατικης. Εσενα εκει στην εχει βαρεσει. Να εξοντωνεις μικροβια. Εισαι εξοπλισμενος με ολα τα συνεργα του εμποριου που σκοτωνουν το 99% των μικροβιων. Εκτιμας την ειλικρινεια των κατασκευαστων, αλλα αυτο το 1% που συνεχιζει να διασκεδαζει και να κανει σπα στο ντετολ σου, σε προβληματιζει και σου την σπαει απειρως. Γι αυτο λοιπον και αποφασιζεις να ανοιγεις πορτες, συρταρια, ψυγεια, τα ματια σου, με χαρτομαντηλα η με πλαστικα γαντια -με τα μανικια τα ανοιγουν οι αρχαριοι, εδω μιλαμε για προ. (Τα χερια σου σημειωτεον, κομματια απο το ταλκ των γαντιωνε)
Ο "ειμαι η Μαιρη Παναγιωταρα". Ξερεις με ακριβεια χιλιοστου που βρισκεται τι στο σπιτι σου, στο αμαξι σου, στην τσαντα σου, ακομα και στην τσαντα μου και θες να βρισκονται για παντα ετσι, γιατι αλλιως θολωνει το ματι σου. Αντε και κατι σκουντιεται παραδιπλα. Και? Τι εγινε? Για σενα, μεγαλο πατιρντι! Γουρλωνεις τα ματια, ιδρωνεις και τρεχεις να το τακτοποιησεις! Ταξη. Ταξη παντου. Τα ρουχα σου στη ντουλαπα, ειναι στοιβαγμενα ανα ειδος, εποχη, χρωμα, μηκος και υφασμα. Μπαινω σπιτι σου και θελω να συρρικνωθω σε μια γωνια μη και κουνησω τιποτα και σε φερω σε υστερια. Με λιγα λογια δεν ερχομαι σπιτι σου. Σταματα να με κυνηγας σκυμμενος και να μαζευεις τις τριχες και τα νεκρα κυτταρα που αφηνω πισω μου. Μαζευτα αφου ξεκουμπιστω.
Ο αλτσχαϊμερ. Ποτε δεν θυμασαι αν κλειδωσες, αν εκλεισες τα παραθυρα, το ματι της κουζινας, το φως του μπανιου. Αφου απομακρυνθεις, αρχιζεις να ρωτας τους γυρω σου, ηταν δεν ηταν παροντες. "Κλειδωσα την πορτα? Να δεις δεν την κλειδωσα. Παω να δω". Γυρνας. "Οκ την κλειδωσα. Το ματι το κλεισα ομως η δεν το κλεισα? Θα παρουμε και φωτια, οχι τιποτα αλλο. Παω να δω". Ξαναρχεσαι. Και φυσικα τα χες κλεισει ολα, μεχρι και τα κεντρικα της πολυκατοικιας. Θα σου ξεφευγε εσενα τιποτα? Νοου φακιν γουει! Weirdo!
Ο "αγγιζω και την βρισκω". Εισαι ικανος να πιασεις και σκατα αν σου καρφωθει, διχως φοβο, με παθος. Ειναι μη σου μπει στο μυαλο να αγγιξεις κατι. Περνας απ την πορτα, αγγιζεις το πομολο. Σε εχω παρατηρησει, δεν το πιανεις μονο, το χτυπας και 3 φορες. Θα μαγειρευω και θα κοιτας? Θα σου κεντρισει την προσοχη το ματι της κουζινας. Θα το αγγιξεις κι αυτο αλλες 3 φορες. Με τις 2 δεν περνας στον επομενο γυρο, γουατ δε φακ? Αλλη φορα σου μιλαω, απλωνεις το χερι και μου τραβας μια τουφα 2 φορες -ειδες, οταν φοβασαι την σφαλιαρα μειωνεις το προσδοκιμο. Γενικα απλωνεις πολυ χερι αδερφε μου. Μεγιστος ψυχακιας. Αν μου ξανακουμπησεις τον αστραγαλο θα την φας.
Ψυχωτικοι, εμμονικοι, ψυχαναγκαστικοι ολου του κοσμου ενωθειτε να τους τρελανετε ολους! Σας αγαπω. ω. ω. ω. (..γιατι το χω και γω το βλαψιμο μου)
Κυριακή 28 Αυγούστου 2011
Δεν... Πεφτ΄τ΄αστερι!
Ναι, μπορει να σας φανει ακαιρο, μπορει να μην θυμαστε καν πριν ποσο καιρο ειχε (?) πεφταστερια, ομως επειδη εμενα τωρα μου τη βαρεσε να γραψω για την ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ εμπειρια μου, θα κανετε ενα ωραιοτατο φλας μπακ μαζι μου...
Ακους στις ειδησεις, διαβαζεις στο ιντερνετ οτι σημερα εχει πεφταστερια απο ταδε μεχρι ταδε ωρα. Καθεσαι λοιπον κι εσυ, ετοιμαζεις βεραντα, στηνεις καρεκλες, τραβας τραπεζακια, νερωνεις τασακια -μην γινεις κι απ την σταχτη τζαμαϊκανος- παιρνεις τον καλο σου και στρωνεστε να απολαυσετε τη βροχη αστεριων.
Στο πρωτο δεκαλεπτο, δεν λετε κουβεντα, παρα γυριζετε στερεοσκοπικα τα κεφαλια σας για να δειτε το ρημαδι το πεφταστερι! Βολευεσαι λιγο καλυτερα στην καρεκλα, τυπου "αχ τι ωραια που περναμε", ενω εχεις αρχισει ηδη να βγαζεις κηλες στους σπονδυλους του αυχενα. Περιμενετε... Βαριανασαινεις. "Δεν πεφτει καρφιτσα" σου λεει. Δεν χανεις ευκαιρια "Ναι ρε γαμωτο, ισως πεσουν ολα μαζι αργοτερα!".
Εκει που λες να αναψεις κανα τσιγαρο και αληθωριζεις κοιτωντας την καφτρα, ΝΑΤΟ! "Το ειδες, το ειδες?? Επεσε!" Επεσε και το χασες θεργιακλη! Τσαντιζεσαι, αλλα θα πεσει κι αλλο σκεφτεσαι. Περιμενετε, περιμενετε, τιποτα! "Μωρε και δεν ξαπλωνουμε χαμε?" Ο σβερκος θελει ναρθηκα για να ερθει στα συγκαλα του. Τραβας πετσετες και ξαπλαρετε. "Α μαλιστα, τωρα καλυτερα! Τωρα θα δουμε τη βροχη!"
Αφου εχεις μετρησει καμια δεκαρια αεροπλανα προς εντος και εκτος σεγκεν χωρες, αρχιζουν τα ματια σου και βλεπουν στα κουτουρου αστερια να πεφτουν! Οχι. Δεν πεφτουν. Το οπτικο σου νευρο σου παιζει παιχνιδια μπας και μπειτε μεσα, γιατι τοση ωρα κοντευει να βγαλει γλαυκωμα!
Το παιρνετε κι εσεις αποφαση και μπαινετε μεσα λοιπον, με μια ντουζινα τσιμπηματα και οι δυο για να θυμαστε την υπεροχη, ρομαντικη βραδια...
Ακους στις ειδησεις, διαβαζεις στο ιντερνετ οτι σημερα εχει πεφταστερια απο ταδε μεχρι ταδε ωρα. Καθεσαι λοιπον κι εσυ, ετοιμαζεις βεραντα, στηνεις καρεκλες, τραβας τραπεζακια, νερωνεις τασακια -μην γινεις κι απ την σταχτη τζαμαϊκανος- παιρνεις τον καλο σου και στρωνεστε να απολαυσετε τη βροχη αστεριων.
Στο πρωτο δεκαλεπτο, δεν λετε κουβεντα, παρα γυριζετε στερεοσκοπικα τα κεφαλια σας για να δειτε το ρημαδι το πεφταστερι! Βολευεσαι λιγο καλυτερα στην καρεκλα, τυπου "αχ τι ωραια που περναμε", ενω εχεις αρχισει ηδη να βγαζεις κηλες στους σπονδυλους του αυχενα. Περιμενετε... Βαριανασαινεις. "Δεν πεφτει καρφιτσα" σου λεει. Δεν χανεις ευκαιρια "Ναι ρε γαμωτο, ισως πεσουν ολα μαζι αργοτερα!".
Εκει που λες να αναψεις κανα τσιγαρο και αληθωριζεις κοιτωντας την καφτρα, ΝΑΤΟ! "Το ειδες, το ειδες?? Επεσε!" Επεσε και το χασες θεργιακλη! Τσαντιζεσαι, αλλα θα πεσει κι αλλο σκεφτεσαι. Περιμενετε, περιμενετε, τιποτα! "Μωρε και δεν ξαπλωνουμε χαμε?" Ο σβερκος θελει ναρθηκα για να ερθει στα συγκαλα του. Τραβας πετσετες και ξαπλαρετε. "Α μαλιστα, τωρα καλυτερα! Τωρα θα δουμε τη βροχη!"
Αφου εχεις μετρησει καμια δεκαρια αεροπλανα προς εντος και εκτος σεγκεν χωρες, αρχιζουν τα ματια σου και βλεπουν στα κουτουρου αστερια να πεφτουν! Οχι. Δεν πεφτουν. Το οπτικο σου νευρο σου παιζει παιχνιδια μπας και μπειτε μεσα, γιατι τοση ωρα κοντευει να βγαλει γλαυκωμα!
Το παιρνετε κι εσεις αποφαση και μπαινετε μεσα λοιπον, με μια ντουζινα τσιμπηματα και οι δυο για να θυμαστε την υπεροχη, ρομαντικη βραδια...
Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011
7 + 1 Θανασιμοι Τυποι.
Δεν ξερω αν μεγαλωνοντας μειωνονται οι ανοχες μου προς τους αλλους, ωριμαζω, η γινομαι γεροπαραξενη,αλλα εχω στην μπουκα πολυ ασχημα τους παρακατω αναγουλιαρηδες τυπους.
Ο Κομπλεξικουρας. Εισαι εμετικος. Εισαι τοσο κομπλεξικος με τα παντα πανω σου, με το ολο σου το ειναι. Δεν ξερεις κι εσυ ο ιδιος τι σου φταιει και ξεσπας στους αλλους. Κανεις επιθεσεις χωρις λογο κι οποιον παρει ο χαρος. Δεν εχεις καν επιχειρηματα στις επιθεσεις που επιχειρεις κι αυτο ειναι που σε κανει απαλευτο. Συμπλεγματικε χλιμιτζουρα, παιξε πιο κατω, εδω απαγορευεται η εισοδος για σε.
Ο Κακος. Μιλαμε για το απολυτο κακο. Pure evil (πιουρ ιβολ). Εισαι ο κακος. Αυτος που λεει μονο κακιες και κανει κακιες. Δεν χρωστας καλο σε κανεναν. Εισαι ο κακος των παραμυθιων, ο κακος των ταινιων, ο κακος χαμος. Ο κακος ρε παιδι μου. Κακος ανθρωπος που λενε. Δεν ξερω πως αλλιως να σε περιγραψω. Με τρομαζεις. Δεν ξερω απο που πηγαζει ολο αυτο. Η εισαι κι εσυ κομπλεξικος και σου βγαινει ετσι, η εισαι ο σατανας επι της γης. (Σκορδα και παλουκια, σκορδα και παλουκια, σκορδα και παλουκια)
Ο Καχυποπτος. Αλλος μαπας κι εσυ. Μιλαμε οτι εχεις μεγαλο προβλημα. Ολοι γυρω σου ειναι υποπτοι. Ολοι γυρω σου θελουν το κακο σου. Ολοι γυρω σου οργανωνουν ενα υπουλο σχεδιο για την καταστροφη σου. Η γελοιοτητα σου εχει φτασει σε τετοιο επιπεδο που σε λιγο θα περπατησει και θα πει τις πρωτες της λεξεις. Ξεκολλα λιγο απ την παραφροσυνη που σε δερνει πρωι, μεσημερι, βραδυ και δες καναν ψυχιατρο γιατι παιζει να εισαι και σχιζοφρενης.
Ο Ξερολας. Εισαι μεγαλο σιχαμα. Το παιζεις οτι ξερεις τα παντα, εχεις αποψη για τα παντα και σε ακουμε τοσες ωρες να λες μαλακιες. Μιλας συνεχεια. Συνεχεια ομως. Χωνεσαι παντου, απο θεματα μαγειρικης, ξεσκονισματος, μεχρι αστροφυσικης. Μιλαμε για αρρωστια. Κανεις τα παντα για να βαλουν τη μοσχαροκεφαλη σου σε dart wall και να σου πετανε βελακια στη γλωσσα.
Ο Γλυφτης. Σε περιβαλλει ενα παχυ στρωμα γλιτσας. Εισαι ο αβουλος σιχαμενος παρατρεχαμενος των "ισχυρων". Πας οπου παει το ρευμα και θελω να φυσηξει τοσο δυνατα να σε κολλησει στον τοιχο με τους αποτυχημενους. Νομιζεις οτι κερδιζεις την ευνοια των αλλων με τα σιχαμερα λογια αγαπης και θαυμασμου που κολλανε στο σαγονι σου οπως τα βγαζεις. Αν η γλιτσα σου απαισιε ειναι ευφλεκτη, φωναξε με να σου βαλω φωτια.
Ο Κακομοιρογλου. Οσο καλα κι αν τα πας, οσο κι αν ολα σου πανε κατ ευχην, ακομα κι ολα τα καλα του κοσμου να σου στειλει ο καλος Θεουλης, εσυ ΠΑΝΤΑ θα γκρινιαζεις και θα το παιζεις το κλωτσοσκουφι. Η αξιοπρεπεια σου κυμαινεται σε βαθμους Σιβηριας. Νομιζεις οτι με το να γκρινιαζεις και να μεμψιμοιρεις επι μονιμου βασεως, θα σε λυπουνται και θα ασχολουνται ολοι μαζι σου. Δεν βλεπεις βρε εξαθλιωμα οτι δεν σε θελει ουτε κουνουπι διπλα του? Εκτος οτι μας τα πρηζεις χωρις λογο, με τετοια κατηφεια που σε χει φαει, εισαι το γκαντεμοσκυλο της γειτονιας. Φτου σκορδα.
Ο Αρχιψευταρος. Απο βρεφος ακομα, σου εχουν συμβει ολα τα αλλοκοτα. Σε κυνηγουσαν μαγισσες, σε γυροφερναν δηλητηριωδη ανακοντα, που στο τελος σκοτωσες, δρακοι περνουσαν εξω απ το παραθυρο σου και πολλα αλλα κουλα. Καθεσαι και μας λες, μας λες ιστοριες και μεις σε κοιταμε και κοιταζομαστε. Εσυ φυσικα νομιζεις οτι μας εχουν συνεπαρει οι παπαντζες που μας ξερνας. Καταλαβες? Υποτιμας και την νοημοσυνη μας. Σε λυπαμαι ομως. Ποιος ξερει τι τραυματα εχεις κι εσυ. Ελπιζω η νεραιδα που εχεις παντα μαζι σου να σε χει παντα καλα.
Ο Ηλιθιος. Εισαι ο πιο απαλευτος απ ολους. Ολοι οι παραπανω ωχριουν μπροστα σου. Τους βαζεις κατω και τους χτυπας σαν χταποδια. Αγνη, παρθενα ηλιθιοτητα. Δεν σε χτυπαει τιποτα και κανεις. Εισαι σαν το καλο παλιο κρασι. Οσο περναει ο καιρος και ωριμαζει η μαζα βλακειας μεσα σου, τοσο πιο ακατανικητος και ακαταμαχητος γινεσαι. Αποκτας δυναμεις υπερηρωα και δεν σου κουνιεται κανενας. Δεν μπορει κανεις να σε κανει καλα. Αυτο ηταν. Δεν περιγραφω αλλο.......
Ο Κομπλεξικουρας. Εισαι εμετικος. Εισαι τοσο κομπλεξικος με τα παντα πανω σου, με το ολο σου το ειναι. Δεν ξερεις κι εσυ ο ιδιος τι σου φταιει και ξεσπας στους αλλους. Κανεις επιθεσεις χωρις λογο κι οποιον παρει ο χαρος. Δεν εχεις καν επιχειρηματα στις επιθεσεις που επιχειρεις κι αυτο ειναι που σε κανει απαλευτο. Συμπλεγματικε χλιμιτζουρα, παιξε πιο κατω, εδω απαγορευεται η εισοδος για σε.
Ο Κακος. Μιλαμε για το απολυτο κακο. Pure evil (πιουρ ιβολ). Εισαι ο κακος. Αυτος που λεει μονο κακιες και κανει κακιες. Δεν χρωστας καλο σε κανεναν. Εισαι ο κακος των παραμυθιων, ο κακος των ταινιων, ο κακος χαμος. Ο κακος ρε παιδι μου. Κακος ανθρωπος που λενε. Δεν ξερω πως αλλιως να σε περιγραψω. Με τρομαζεις. Δεν ξερω απο που πηγαζει ολο αυτο. Η εισαι κι εσυ κομπλεξικος και σου βγαινει ετσι, η εισαι ο σατανας επι της γης. (Σκορδα και παλουκια, σκορδα και παλουκια, σκορδα και παλουκια)
Ο Καχυποπτος. Αλλος μαπας κι εσυ. Μιλαμε οτι εχεις μεγαλο προβλημα. Ολοι γυρω σου ειναι υποπτοι. Ολοι γυρω σου θελουν το κακο σου. Ολοι γυρω σου οργανωνουν ενα υπουλο σχεδιο για την καταστροφη σου. Η γελοιοτητα σου εχει φτασει σε τετοιο επιπεδο που σε λιγο θα περπατησει και θα πει τις πρωτες της λεξεις. Ξεκολλα λιγο απ την παραφροσυνη που σε δερνει πρωι, μεσημερι, βραδυ και δες καναν ψυχιατρο γιατι παιζει να εισαι και σχιζοφρενης.
Ο Ξερολας. Εισαι μεγαλο σιχαμα. Το παιζεις οτι ξερεις τα παντα, εχεις αποψη για τα παντα και σε ακουμε τοσες ωρες να λες μαλακιες. Μιλας συνεχεια. Συνεχεια ομως. Χωνεσαι παντου, απο θεματα μαγειρικης, ξεσκονισματος, μεχρι αστροφυσικης. Μιλαμε για αρρωστια. Κανεις τα παντα για να βαλουν τη μοσχαροκεφαλη σου σε dart wall και να σου πετανε βελακια στη γλωσσα.
Ο Γλυφτης. Σε περιβαλλει ενα παχυ στρωμα γλιτσας. Εισαι ο αβουλος σιχαμενος παρατρεχαμενος των "ισχυρων". Πας οπου παει το ρευμα και θελω να φυσηξει τοσο δυνατα να σε κολλησει στον τοιχο με τους αποτυχημενους. Νομιζεις οτι κερδιζεις την ευνοια των αλλων με τα σιχαμερα λογια αγαπης και θαυμασμου που κολλανε στο σαγονι σου οπως τα βγαζεις. Αν η γλιτσα σου απαισιε ειναι ευφλεκτη, φωναξε με να σου βαλω φωτια.
Ο Κακομοιρογλου. Οσο καλα κι αν τα πας, οσο κι αν ολα σου πανε κατ ευχην, ακομα κι ολα τα καλα του κοσμου να σου στειλει ο καλος Θεουλης, εσυ ΠΑΝΤΑ θα γκρινιαζεις και θα το παιζεις το κλωτσοσκουφι. Η αξιοπρεπεια σου κυμαινεται σε βαθμους Σιβηριας. Νομιζεις οτι με το να γκρινιαζεις και να μεμψιμοιρεις επι μονιμου βασεως, θα σε λυπουνται και θα ασχολουνται ολοι μαζι σου. Δεν βλεπεις βρε εξαθλιωμα οτι δεν σε θελει ουτε κουνουπι διπλα του? Εκτος οτι μας τα πρηζεις χωρις λογο, με τετοια κατηφεια που σε χει φαει, εισαι το γκαντεμοσκυλο της γειτονιας. Φτου σκορδα.
Ο Αρχιψευταρος. Απο βρεφος ακομα, σου εχουν συμβει ολα τα αλλοκοτα. Σε κυνηγουσαν μαγισσες, σε γυροφερναν δηλητηριωδη ανακοντα, που στο τελος σκοτωσες, δρακοι περνουσαν εξω απ το παραθυρο σου και πολλα αλλα κουλα. Καθεσαι και μας λες, μας λες ιστοριες και μεις σε κοιταμε και κοιταζομαστε. Εσυ φυσικα νομιζεις οτι μας εχουν συνεπαρει οι παπαντζες που μας ξερνας. Καταλαβες? Υποτιμας και την νοημοσυνη μας. Σε λυπαμαι ομως. Ποιος ξερει τι τραυματα εχεις κι εσυ. Ελπιζω η νεραιδα που εχεις παντα μαζι σου να σε χει παντα καλα.
Ο Ηλιθιος. Εισαι ο πιο απαλευτος απ ολους. Ολοι οι παραπανω ωχριουν μπροστα σου. Τους βαζεις κατω και τους χτυπας σαν χταποδια. Αγνη, παρθενα ηλιθιοτητα. Δεν σε χτυπαει τιποτα και κανεις. Εισαι σαν το καλο παλιο κρασι. Οσο περναει ο καιρος και ωριμαζει η μαζα βλακειας μεσα σου, τοσο πιο ακατανικητος και ακαταμαχητος γινεσαι. Αποκτας δυναμεις υπερηρωα και δεν σου κουνιεται κανενας. Δεν μπορει κανεις να σε κανει καλα. Αυτο ηταν. Δεν περιγραφω αλλο.......
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)