Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Η φουσκωτη πισινα


Καλοκαιρινο σκηνικο, πολλη πολλη πολλη ζεστη και ο καθε χριστιανος επινοει ο,τι του φανει, προκειμενου να δροσιστει. Ε, οι απεναντι μου, ενα νεαρο ζευγαρι, εβγαλαν μια φουσκωτη πισινα στη βεραντα.

Εκει που καθομουν χαλαρα και διαβαζα το βιβλιο μου στο μπαλκονι μου, με τον καφε μου, ακουγα ενα ΣΒΟΥΤ ΣΒΟΥΤ ΣΒΟΥΤ, χωρις σταματημο. Γυρισα να δω τι στα κομματια κανει αυτον τον ανατριχιαστικο ηχο και ειδα εναν τυπο να φουσκωνει μια βαθυ-μπλε πισινα. Αυτος φουσκωνε και του χε βγει η ψυχη στα γονατα και η αλλη ηταν απο πανω του με το μαγιω και τα χερια στη μεση και περιμενε να φουσκωσει, για να αρχισει τα μακροβουτια (!).

Με τα πολλα την φουσκωσαν και ομολογω οτι ειναι μια μεγαλη για τα στανταρντ της φουσκωτη πισινα. Εφαγαν καμια ωρα να τη φουσκωσουν, εφαγαν αλλη μια ωρα να την γεμισουν και εφαγαν και κανα κατοσταρι στην ΕΥΔΑΠ. Αυτη εξακολουθουσε και την κοιτουσε σαν το αρπακτικο, για να βουτηξει. Και ετσι εγινε. Μπηκε μεσα και αρχισε τις απλωτες(!). Τωρα εδω, ή η πισινα ειναι πολυ πιο μεγαλη απ΄ οτι φαινεται ή αυτη ειναι ενα μετρο. Παντως φαινεται να το διασκεδαζει. Μετα, μπηκε και ο καημενος, ιδρωμενος απ΄ τη χαμαλοδουλεια και εκατσε να δροσιστει επιτελους, σαν το ιγκουανα, ακινητος. Αυτον τον ψιλοζηλεψα, αυτην, δεν την καταλαβαινω. Σημειωτεον, οτι ο τυπος πρεπει να μπηκε τιγκα στη βρωμα μεσα στη φουσκωτη του γουρνα.

Οι μερες περνανε και τα μπανακια συνεχιζονται. Αυτη εξακολουθει τα προσθια,τις πεταλουδες και τα ανασκελα (!), αυτος συνεχιζει να μενει ακινητος σε μια μερια και εγω εχω αρχισει να αναρωτιεμαι για την καθαροτητα του νερου της πισινουλας. Παει μια βδομαδα και το νερο τους πρεπει να χει αρχισει να γινεται βουρκος. Μιλαμε για βουρκο ομως.

Πανε δυο βδομαδες τωρα και το νερο εχει αρχισει να φαινεται απο μακρια γκρι. Δυο βδομαδες ιδρωτα, σκονης, νεκρων ζουζουνιων και καποιων χιλιαδων νεκρων κυτταρων. Εχω αρχισει και ανησυχω για το ελος των απεναντι. Βγαινω στο μπαλκονι με φιδακια και σιτρονελες, γιατι σιγουρα στην πισινα - εργαστηριο μεγαλωνουν με γεωμετρικη προοδο τρελα υβριδια κουνουπιων. Εχω αρχισει και πιστευω οτι το κουνουπι τιγρης και δρακος δημιουργηθηκε στον "Γαγγη" των απεναντι.

Τωρα πια, εχει σταματησει να ειναι το φαν οι δυο ηλιθιοι, που κανουν μπανιο σαν τρελοι στον μικρο Ατλαντικο τους και περιμενω να δω ποτε θα αρχισουν να αφηνουν κομματια απ τη βρωμα και τη δυσωδια που βαφτιζονται καθημερινα. Θελω να δω τη μαχη ανθρωπου VS κολοβακτηριδιων. Τι σταδιαλα? Δεν εχουν ψοφησει απ το ξυσιμο? Εδω, σε μια υγρη πετσετα αν κατσεις λιγο παραπανω, τον τσιμπας τον μυκητα. Αυτοι που πλεον κανουν μπανιο μεσα σε μυκητες με λιγο νερο, δεν εχουν φαγουρα ακομα? Δεν εχουν ξεφλουδισει απ το κατουρο μεσα στο οποιο κυλιουνται σαν τα γουρουνια? Τι να πω ρε πουστη... Θαυμα!

Η φουσκωτη πισινα τους, ειναι πραγματικα ενα εργαστηριο, ειναι πραγματικα ενα πειραμα, μια μυηση του ανθρωπινου σωματος σε SAS συνθηκες, χωρις εγχειριδιο επιβιωσης. Ποιος θα κερδισει τελικα..?

5 σχόλια:

  1. ιιιιουυυ κ οι απεναντι μας εκαναν κατι παρομοιο.
    αηδια :P
    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλημέρα και από μένα το ίδιο ακριβώς σκεφτόμουνα και εγώ όταν την είδα σ ένα κατάστημα... ήθελα να ξέρα μας έχουν χαζέψει.. καλά μυαλό κανείς... όταν δεις κανένα βακτηρίδιο εκεί απέναντι με πτερύγιο καρχαρία πέτα τους και ένα ψαροντουφεκο... καλή μέρα να έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ειστε άσχετοι. Κι γω ειχα λυωμενη πισινα κι έβαζα χλώριο κι ήλεγχα κι το πεχα κι τα άλγη. Τωρα εχω απο μπετόν κι γίνεται γούρνα χωρίς χλώριο. Που ζείτε ; τόση ζήλια κι άγνοια;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή