Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Θα αυτοπυρποληθω, αφου αυτομαστιγωθω και φαω σιδερα. #Για_σενα

Αν ακουσεις λιγο παραπανω καλο ελληνικο ραδιοφωνο, μετα εισαι για ψυχοφαρμακα. Δεν πολυτρελαινομαι γενικα για τα λαϊκοκαψουροανφυγειςθαπεθανωτραγουδα μας. Η αληθεια να λεγεται. Δεν κακολογω σαφως κι αυτους που τα ακουνε -γουστα ειναι αυτα αλλωστε- απλως εγω δεν θα αραξω με δαυτα.

Τωρα που γυρναγα σπιτι, ακουσα στο ραδιοφωνο καποια τετοια καπακωτα και διαπιστωσα το εξης. ΠΟΛΥΣ πονος και οδυρμος ρε παιδια. Πολλη αυτοκαταστροφη. Μηδενικη ανοχη σε εναν χωρισμο ή ακομα χειροτερα σε μια απλη χυλοπιτα.

Αυτοι ειμαστε δηλαδη? Κι αν δεν ειμαστε, ακουγοντας τα, πιστευουμε οτι μπορουμε να γινουμε τοσο μαλθακοι και τιποτενιοι? Πιστευουμε οτι ετσι πρεπει να ειμαστε? Δηλαδη εμενα περασαν διαφορες σκεψεις απ΄το μυαλο μου του τυπου "εισαι πολυ σκληρη και γαϊδουρα τελικα που δεν σκιζεις με τα νυχια σου την ιδια σου τη σαρκα για αυτους που αφησες και γι αυτους που σε αφησαν".  Ακουγοντας για "θα χαθω-χαθηκα, θα πεθανω-πεθανα, χτυπα με, σπασμενα γυαλια, γκρεμους, κομματια, πιωματα και αυτομαστιγωματα", μα την Παναγια το μονο που μου ρχεται στο μυαλο ειναι "πατε καλα??". Τοσο αντεχουμε δηλαδη?

Και οκ ας παρουμε το σεναριο "χωρισες". Εχεις τη στεναχωρια σου, τον πονο σου, αν ακουσεις και αυτα θα πας να πιεις χλωρινη και να μασησεις καρβουνα. Αυτα σε αποτρελαινουν ρε παιδακι μου. Η μουσικη κατ εμε, ειναι κατι που σιγουρα σε διασκεδαζει, συμβαδιζει με την ψυχολογια σου, αλλα εχει τη δυνατοτητα να σε παει και μπροστα, να σε ταξιδεψει, να σε ηρεμησει, να σε κανει να σκεφτεις αλλιως τα πραγματα ενδεχομενως. Και πανω σε αυτο, σιγουρα τετοιου ειδους σπαραγμοι και κακοχρονιασματα δεν βοηθανε.

Δεν προσπαθω να το παιξω εξυπνη και κουλτουριαρα και σιγουρα ο,τι εκφραζει τον καθενα ειναι δεκτο. Απλως ειναι λιγο κριμα να ταυτιζομαστε -αν οντως ταυτιζομαστε- και να χτυπιομαστε στα τραπεζια και στα πατωματα τοσο ευκολα και τοσο μαζικα.

2 σχόλια:

  1. Αχά!!! Πολύ χαίρομαι που και κάποιος άλλος συμφωνεί με τη γνώμη μου... Και εγώ τα ίδια πιστεύω... Έτυχε ένα βράδυ να έχω δουλειά και ξενύχτησα παρέα με το ραδιόφωνο. Ρε το τι άκουσα, χωρισμούς, βομβαρδισμούς, αλαλαγμούς, καψούρα δε λέγεται.. Κόντεψα να ζουρλαθώ. Τελικά έβαλα τα γέλια με την τόση καψούρα... Έχεις τα ντέρτια σου, να ακούς και αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή