Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

Γουατ δε φακ Νο3





Μετα την αναγεννηση, που οσο πιο μπαμπατσικη ησανε τοσο το καλυτερο -γιατι ετσι ηταν τα μοντελα της εποχης σου λεει, με πολλα πιασιματα και καπουλια και καπουλετα-, το γυρισανε στο στεγνο.

Οσο πιο χτικιαρα, τοσο το καλυτερο. Μεχρι που τους πεφτανε κατω σαν τα κοτοπουλα απ την αδυναμια.

Τοτε ηρθε η Λοπεζ και εφερε μαζι και το πισθοβαρο φορτιο της. Η χαρα της κωλαρους και της αχλαδως ξαναχτυπα. Απο κει που το εκρυβε με ριχτα σαν τον Ντεμη Ρουσσο, τα πεταει εξω και τα μοστραρει με περισσεια αυτοπεποιθηση. "Αφου τα πεταξε η Τζενουλα, σιγα μην τα κρυβω εγω!" ειπε η Μαρια της γειτονιας. Μεχρι εδω, ολα καλα. Ολα κατανοητα.

Πώς ομως απο εναν μεγαλο, αλλα φυσιολογικα μεγαλο κωλο, φτασαμε στην κωλαθρα της Κιμ, δεν θα το καταλαβω ποτε.

Να με συμπαθας Κιμ, αλλα αυτο το εκτρωμα, ειναι πολυ εκτρωμα. Ειναι ενας κωλος με μια Κιμ πανω. Ενας κωλος με δικη του προσωπικοτητα, υπαρξη και εκλογικο δικαιωμα. Ακου εδω Κιμ κουκλιτσα μου, δεν θα μας κοροιδευεις εσυ οτι αυτο το πτυσσομενο σαμπρέλι που κουβαλας ειναι δικο σου. Ή μαλλον, δικο σου ειναι, δεν αμφιβαλλει κανεις, λιπος σου ειναι δεν το αμφισβητω, αλλα πριν δεν ηταν εκει. Ηταν εκει και παραδιπλα και παρακατω και παραπλαι και απλως πηγες και το μαζεψες σε μια μερια. Και τζαμπα τοση μετακομιση και φασαρια, αν με ρωτας.

Το αστειο ομως εδω, ειναι αλλου. Οτι αυτον τον κωλο-φαρσα τον ζηλεψαν πολλες και πηγαν και τον αντεγραψαν. Κυριελεησον.

# Ααααι λαικ μπικ μπατς εντ αι κενατ λααααι, γιου αδερ μπραδερζ κεντ ντινααααι, δατ γουεν ε γκερλ γουοξ ιν γουιθ εν ιτι μπιτι γουειστ εντ ε ραουντ θινγκ ιν γιορ φεις!#




1 σχόλιο: