Στις δυσκολες αυτες μερες που διανυουμε, επικρατει μεγαλη συγχυση. Ακομα πιο δυσκολη κανετε την κατασταση εσεις οι απιστοι Θωμαδες, οι δυσπιστοι που με τοσο σθενος υποστηριζετε οτι η προηγουμενη κυβερνηση δεν διαπραγματευτηκε τιποτα, λες και ησασταν εκει και ξερετε τι εκαναν.
Ερχομαι λοιπον εγω να σας πω, οτι διαπραγματευτηκε και παραδιαπραγματευτηκε. Παρα παρα πολυ εγκυρες πηγες που βρισκοντουσαν στο τοτε Γιουρογκρουπ, αναφερουν οτι εγιναν πολυ σκληρες διαπραγματευσεις απο τη μερια της Ελλαδας. Το μοτο τους ηταν το "Με σαλιο και υπομονη ο κ... γινεται μ..." (το ξερεις ολοκληρο ας μη γινω χυδαια). Οι ανθρωποι ειχαν θεσεις, ειχαν γνωσεις. Ειχαν τα κακαλα να μας υπερασπιστουν. Το ειχαν μελετησει το θεμα. Οταν αιμορραγεις, ψαχνεις τις καλυτερες εναλλακτικες. Ε, αν δεν ειναι ο κωλος η καλυτερη, τοτε ποια ειναι ε?? Οι Ευρωπαιοι συμφωνησαν με τη λαμπρη αυτη ιδεα των αρχηγοπουλων μας. Απλως, λογω της βιαιης, βαρβαρης φυσης τους και παρελθοντος τους, ειχαν σοβαρη ενσταση στο "με σαλιο". Νάιν σαλιο. Τους αρεσει το ωμο, το ζωωδες. Πετανε λοιπον στο τραπεζι το "ασαλιωτα". Ετσι δεχομαστε την προταση σας. Σουσουρο και αναστατωση ξεσπασε στο ελληνικο μετωπο. Ασαλιωτα? Κι αν ποναει? Κι αν δεν μπορουμε ουτε να κατσουμε? Μηπως με λιγο σαλιο? Δικο μας, οχι δικο σας, δεν θελουμε να στεγνωσετε εσεις για να μην πονεσουμε εμεις, προς Θεου. Ειμαστε Ελληνες εμεις, ειμαστε δικαιοι, εχουμε αξιοπρεπεια.
48 ολοκληρες ωρες χωρις υπνο, φαι και τουαλετα, τα παιδια εχυναν αιμα, δακρυα κι ιδρωτα, για να πεισουν τους εταιρους. Ερεψαν για το καλο της Ελλαδας. Και στο τελος, τα καταφεραν. Βεβαιως και τα καταφεραν! Και τη στιγμη που οι εταιροι μας πηγαν να υπογραψουν τη δικη μας προταση -με σαλιο-, μπαινει μεσα στην αιθουσα ενα γιγαντιαιο περιστερι -ισα με δυο μετρα-, που αρχιζει να φτερουγιζει μανιασμενα. Τα χαρτια πεταχτηκαν στον αερα, αναστατωση και πανικος στην αιθουσα. Το περιστερι ειναι εκτος ελεγχου. Παει και καθεται πανω στον τοτε ελληνα υπουργο και του κοβει την δεξια ρογα. Χαμος παντου. Οι δικοι μας εχουν πεσει στα τεσερα και ψαχνουν τα χαρτια. Ο ηρωας με τη μια ρογα καταφερνει και αψηφωντας τον πονο βαζει πανω στο τραπεζι τη συμβαση προς υπογραφη. Ε και εβαλε τη λαθος. Ομως απο λαθος. Πονουσε ο ανθρωπος, ηθελες και να κατσει να διαβασει αν επιασε το σωστο χαρτι? Δεν λες παλι καλα που βρηκε κατι να δωσει. Ετσι εγιναν λοιπον. Απλως ποτε δεν μαθευτηκε, γιατι κανεις δεν θα πιστευε την ιστορια με το περιστερι τερας. Και προς τιμην τους δεχθηκαν να κουβαλησουν το βαρος μιας επερχομενης αποτυχιας εκ προθεσεως.
ΥΓ. Οσοι ερθετε να διαφωνησετε ή να αντιδρασετε ή δεν ξερω κι εγω τι αλλο, θα διαγραφειτε δημοκρατικα και θα σας γραψω ακομα πιο δημοκρατικα εκει που μελανι δεν πιανει, γιατι ετσι με μαθανε καποιοι να κανω. Και στο κατω κατω "οταν -τον- τρωμε δεν μιλαμε".
Ερχομαι λοιπον εγω να σας πω, οτι διαπραγματευτηκε και παραδιαπραγματευτηκε. Παρα παρα πολυ εγκυρες πηγες που βρισκοντουσαν στο τοτε Γιουρογκρουπ, αναφερουν οτι εγιναν πολυ σκληρες διαπραγματευσεις απο τη μερια της Ελλαδας. Το μοτο τους ηταν το "Με σαλιο και υπομονη ο κ... γινεται μ..." (το ξερεις ολοκληρο ας μη γινω χυδαια). Οι ανθρωποι ειχαν θεσεις, ειχαν γνωσεις. Ειχαν τα κακαλα να μας υπερασπιστουν. Το ειχαν μελετησει το θεμα. Οταν αιμορραγεις, ψαχνεις τις καλυτερες εναλλακτικες. Ε, αν δεν ειναι ο κωλος η καλυτερη, τοτε ποια ειναι ε?? Οι Ευρωπαιοι συμφωνησαν με τη λαμπρη αυτη ιδεα των αρχηγοπουλων μας. Απλως, λογω της βιαιης, βαρβαρης φυσης τους και παρελθοντος τους, ειχαν σοβαρη ενσταση στο "με σαλιο". Νάιν σαλιο. Τους αρεσει το ωμο, το ζωωδες. Πετανε λοιπον στο τραπεζι το "ασαλιωτα". Ετσι δεχομαστε την προταση σας. Σουσουρο και αναστατωση ξεσπασε στο ελληνικο μετωπο. Ασαλιωτα? Κι αν ποναει? Κι αν δεν μπορουμε ουτε να κατσουμε? Μηπως με λιγο σαλιο? Δικο μας, οχι δικο σας, δεν θελουμε να στεγνωσετε εσεις για να μην πονεσουμε εμεις, προς Θεου. Ειμαστε Ελληνες εμεις, ειμαστε δικαιοι, εχουμε αξιοπρεπεια.
48 ολοκληρες ωρες χωρις υπνο, φαι και τουαλετα, τα παιδια εχυναν αιμα, δακρυα κι ιδρωτα, για να πεισουν τους εταιρους. Ερεψαν για το καλο της Ελλαδας. Και στο τελος, τα καταφεραν. Βεβαιως και τα καταφεραν! Και τη στιγμη που οι εταιροι μας πηγαν να υπογραψουν τη δικη μας προταση -με σαλιο-, μπαινει μεσα στην αιθουσα ενα γιγαντιαιο περιστερι -ισα με δυο μετρα-, που αρχιζει να φτερουγιζει μανιασμενα. Τα χαρτια πεταχτηκαν στον αερα, αναστατωση και πανικος στην αιθουσα. Το περιστερι ειναι εκτος ελεγχου. Παει και καθεται πανω στον τοτε ελληνα υπουργο και του κοβει την δεξια ρογα. Χαμος παντου. Οι δικοι μας εχουν πεσει στα τεσερα και ψαχνουν τα χαρτια. Ο ηρωας με τη μια ρογα καταφερνει και αψηφωντας τον πονο βαζει πανω στο τραπεζι τη συμβαση προς υπογραφη. Ε και εβαλε τη λαθος. Ομως απο λαθος. Πονουσε ο ανθρωπος, ηθελες και να κατσει να διαβασει αν επιασε το σωστο χαρτι? Δεν λες παλι καλα που βρηκε κατι να δωσει. Ετσι εγιναν λοιπον. Απλως ποτε δεν μαθευτηκε, γιατι κανεις δεν θα πιστευε την ιστορια με το περιστερι τερας. Και προς τιμην τους δεχθηκαν να κουβαλησουν το βαρος μιας επερχομενης αποτυχιας εκ προθεσεως.
ΥΓ. Οσοι ερθετε να διαφωνησετε ή να αντιδρασετε ή δεν ξερω κι εγω τι αλλο, θα διαγραφειτε δημοκρατικα και θα σας γραψω ακομα πιο δημοκρατικα εκει που μελανι δεν πιανει, γιατι ετσι με μαθανε καποιοι να κανω. Και στο κατω κατω "οταν -τον- τρωμε δεν μιλαμε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου