Το σπιθουρι

-Τι εβγαλα εδω?

-Πού?

-Εδω.

-Α τιποτα.

-Τι τιποτα? Αφου κατι με τρωει.

-Ναι, το σπιθουρι.

-Αρα δηλαδη, κατι εχω.

-Ναι, ενα σπιθουρι.

-Και γιατι δεν μου το πες απ την αρχη?

-Για το σπιθουρι? Να, στο λεω τωρα. Εχεις ενα σπιθουρι.

-Κοροϊδευεις?

-Οχι, εσυ?

-Οχι.

-Το σπιθουρι σου?

-Οχι.

-Ε ωραια, αν δεν εχεις κατι συναρπαστικο, τοτε φυγε και μη με ενοχλεις.

-Δηλαδη δεν μπορει ενα σπιθουρι να ειναι κατι υποπτο, μου λες.

-Οχι, αφου δεν κοροιδευει ή εστω μιλαει, δεν το λες ουτε υποπτο, ουτε συναρπαστικο. Ειναι ενα απλο σπιθουρι.

-Εγω αγχωνομαι για την υγεια μου κι εσυ αντι να με ηρεμησεις απ την αρχη, καθεσαι και πουλας πνευμα και κοροϊδευεις.

-Εχεις δικιο. Με συγχωρεις. Δεν πηρα στα σοβαρα το σπιθουρι σου και σε πληγωσα. Λαθος μου. Ελα, φερε τη φωτογραφικη.

-Τι να την κανεις?

-Να το βγαλω φωτογραφια και να το στειλω στον Ripley, να το βαλει στη συλλογη του με τα περιεργα, διπλα στο κατσικι με τα δυο κεφαλια και τα 5 ποδια στην πλατη.

- .