Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Βρωμικο πιονι, σε πουλημενο παιχνιδι.

Εισαι πιονι. Ναι, ενα πλαστικο, αψυχο, γλιτσερο πιονι,που σε βρηκανε στα γαριδακια. Μου προκαλεις αναγουλα και οργη. Εισαι ενα κενο ανθρωπακι. Ενα σιχαμα της κοινωνιας. Εχεις τον ιδιοκτητη σου, που σε παιζει οπως θελει και συ χαιρεσαι με αυτο. Σε κανει κωλοτουμπες και συ γελας, γιατι νομιζεις οτι μπορεις και κανεις κωλοτουμπες μονο σου. Υπονομευεις εναν ολοκληρο λαο, τον πετας στα ταρταρα και βαρας παλαμακια και μοιραζεις χαμογελα. Σου δινουν και δικα σου πιονια να παιζεις. Εσυ, ενα πιονι, με τα δικα σου πιονια! Γαμω! Τωρα τα δινεις ολα στο παιχνιδι! Τα στηνεις και σκατωνεις ακομα περισσοτερο την κατασταση. Πως ειναι δυνατον ενα πιονι, να ελεγξει πιονια με τη δικη του βουληση? Ποια βουληση? Εισαι ο Φρανκενσταιν των πιονιων. Δεν μας κοροιδευεις ομως, γιατι βλεπουμε τις ραφες στο λαιμο σου. Βλεπουμε και την ταμπελα στο σβερκο, αυτου που σε εφτιαξε ετσι συσκατο. Κουνα λιγο το κεφαλι σου και δες εξω απο το ταμπλο που παιζεις. Βγες απο το παιχνιδι σου και δες την αληθινη ζωη. Κοψε τις μαλακιες. The game,(for you) is over.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου