H for Horror!

Αγαπω τις ταινιες. Αγαπω τα θριλερ. Οσο τα τρεμω, αλλο τοσο τα αγαπω. Ειναι λιγο μαζοχιστικη η σχεση που εχω μαζι τους. Υποφερω οταν τα βλεπω, αλλα τα βλεπω. Δεν ξερω, καποια ανωμαλια θα ναι κι αυτη, αλλα δεν θα ασχοληθω με την παθολογια τους. Θα ασχοληθω με τις κλισεδουρες, που ειναι κοπι πειστ σε ολα, αλλα παντα σε ξαφνιαζουν και σου κοβουν τα ηπατα.

Οι κακοι περπατουν αργα. Παντα ομως. Δεν βιαζονται να τους σκοτωσουν. Τρεχουν ολοι σαν τους μουρλους, φωναζουν, αλαλαζουν και ο δολοφονος, αργα και σταθερα, σχεδον συγκαμενα. Και παρολο που τον βλεπεις ετσι χελωνατο, η καρδια σου παει ντουμπου ντουμπου αν θα προλαβουν να σωθουν. Τελικα, ισως σου βγαζει τη σιγουρια του επαγγελματια οπως παει. Χου νοουζ.

Τα θυματα πασχουν απο μερικη παραλυση. Ολοι σε σκοτεινα δωματια, αποθηκες, ακομα και στο δασος, εκει που περπατανε στις πουεντ να μην ακουστουν, κατι θα τους πεσει χαμε. Μα ο φακος, μα το μαχαιρι, μα το ιδιο τους το χερι, παντα κατι ριχνουν εκει που δεν πρεπει. Μπρε μαλακες, εγω αν ηταν να σωσω το τομαρι μου σαν το φιδι θα πηγαινα, δεν προσεχετε αμπαληδες, γι αυτο καλα κανουν και σας μετρανε τις συκωταριες σας.

Οι ασχημες πεθαινουν πρωτες. Παλια ισχυε αυτο για τους μαυρους, αλλα κατι αλλαξε στην πορεια, ισως καποια φυλετικο-ρατσιστικη επανασταση θα ξεσπασε και σταματησε αυτο το "μαυρο" χαλι. Την θεση τους λοιπον εχουν παρει οι ασχημες. Ειναι εντελως αναλωσιμες. Σου λεει ο κιλερ, ασε να την κρατησω την γκομενα λιγο ακομα, ποιος ξερει, μπορει να με συμπαθησει και να κανουμε οικογενεια. Ελεος.

Τα θυματα κρυβονται απο κατω. Καπου, που βλεπεις κι εσυ, κι αυτα, τα ποδια του κακου. Κατω απο κρεβατια, κατω απο αμαξια, κατω απο το πατωμα. Κατω γενικα. Και παντα σε πρωτη φαση ο ντολοφονος κοντοστεκεται και λες τωρα τους εφαγε. Αλλα φευγει. Και ξαναρχεται. Και τους πιανει. Ε και ξερεις, μετα τους σκοτωνει μωρε.

Μια μαχαιρια, μια σφαιρα ειναι αρκετη. ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ ομως, οταν καποιος καταφερει να στριμωξει τον κακο, του βαραει μια και φευγει. Και χτυπιεμαι και φωναζω εγω απο τον καναπε μου "κι αλλη, δωστου κι αλλη βρε μαλακα, θα σηκωθει!" αλλα ποτε δεν με ακουνε. Και μετα οντως σηκωνεται και την πατανε. Εμ, καλα να παθουν, εγω τους το πα.

Κοιτανε πισω. Τρεχουν, τρεχουν να γλιτωσουν και κοιτανε και πισω τους να δουν, ετρεξαν πολυ? Και εκει πεφτουν. Αλλοι κατω, αλλοι σε τρυπες, αλλοι σε λασπες, αλλοι σε σκατα. Πεφτουν παντως και εκει τους πιανει παλι το κακο.

Παθιασμενα φιλια με φοντο τον δολοφονο. Στα θριλερ, φιλοι γινονται ζευγαρια, εχθροι συμφιλιωνονται, ολοι αγαπιουνται καποια στιγμη και μαλιστα στο πιο κρισιμο σημειο που πρεπει να σωσουν το τομαρι τους. Σταματουν, κοιτιουνται και αρχιζουν και ριχνουν γλωσσοφιλα και ανταλλαζουν ορκους αιωνιας αγαπης. Παλι εγω φωναζω απο τον καναπε "αφηστε τα μελια τωρα και θα σας φαει λαχανο". Δεν με ακουν και παλι, αλλα εδω σωζονται. Γιατι η αγαπη ειναι πιο δυνατη απο το κακο. ΜΠΛΙΑΧ.

Ποσες σφαιρες μπορεις να φας? Παντα ολοι εχουν τραβηξει τα πανδεινα. Τους πυροβολανε, τους μαχαιρωνουν στην καρδια, στα πλευρα, στο κεφαλι και παντα σηκωνονται. Εγω πειπερκατ (κοψιμο με χαρτι) κανω και γλυφω το χερι μου κανα 10λεπτο να μου περασει ο πονος. Κι αυτοι με τετοιες αιμορραγιες πανε να σωσουν τους φιλους τους. Μωρε μπραβο! Σκυλια!

Αλτρουισμος. Καταφερνει και σωζεται ο ενας. Λες ουφ. Ας μην χυθει αλλο αιμα Παναγια μου. Πανω που βγαινει στο υπαιθρο και παει να ξεφυγει, θυμαται τον φιλο/φιλη που ειναι ακομα παγιδευμενος/η μεσα και ξαναμπαινει στο στομα του λυκου. Δεν φτανει δε που παει να βοηθησει, ο αλλος μεσα ειναι σχεδον σε αποσυνθεση! Πού το σερνεις να το πας το πτωμα πουλακι μου? Ραν φορ γιορ γκοντ νταμντ λαιφ. (Οι φιλοι μου που το διαβαζουν, ας με συγχωρησουν).

Ελεος πια! Ας βγει ενα θριλερ που τιποτα απο αυτα δεν θα συμβει, να με ξαφνιασει "ευχαριστα" κι ας τελειωσει στο δεκαλεπτο. Λιγη πρωτοτυπια μπρε!

Ξε - καθαρισματα

Τωρα θα σε παρω απ τα μουτρα, γιατι δεν καταλαβαινεις αλλιως. Λοιπον, ακου με προσοχη. Ειναι νομος. Τη σαβουρα την πετας. Αλλιως, δεν θα την ελεγαν σαβουρα, αλλα κατι αλλο. Ετσι απλα, συνδεσε τη σαβουρα στο μυαλο σου με ενα τεραστιο βελος, που σου δειχνει τα σκουπιδια.

Μαθε να καθαριζεις τη ζωη σου, οπως καθαριζεις το συρταρι σου. Και μη μου πεις οτι δεν το καθαριζεις, τοσα χρονια φωναζει η δολια μανα για τα συρταρια σου, κατι θα κρατησες! Κατα καιρους, βαζεις στο συρταρι σου διαφορες βλακειες. Οχι επειδη τις θες, αλλα επειδη βαριεσαι να τις πεταξεις ή θες να σκεφτεις αργοτερα τι θα κανεις με αυτες. Μετα απο λιγο καιρο ομως, εχεις φτασει στο σημειο να μην μπορεις καν να το ανοιξεις ή κι αν το ανοιξεις, να μην μπορεις με τιποτα να το κλεισεις. Εκει καπου, ειναι που παιρνεις την αποφαση να κανεις το ξεκαθαρισμα σου στο ρημαδοσυρταρο σου. Βγαζεις εξω και την Σαρα και τη Μαρα και γινεται το κακο συναπαντημα. Μελετας προσεκτικα το σκουπιδαριο σου αν σου κανει, και ή το φουνταρεις ή το φυλας. Το ξερω οτι σε εκπλησσει το τι μπορει να χεις καταχωνιασει εκει μεσα.

Ε, το ιδιο πρεπει να γινει και στη ζωη σου. Κι αυτο στο ελεγε η μαμα σου, ισως οχι με παραλληλισμο συρταριου, γιατι δεν ηθελε να φτασεις στο σημειο να μαζεψεις για να ξεφορτωθεις, οι μανες ειναι υπερ της προληψης βλεπεις. "Μη μαζευεις σαβουρες αγαπη μου, μονο ο,τι αξιζει να κρατας διπλα σου" και εννοουσε τους παντες, μην παει παλι το μυαλο σου στα γκομενικα, δεν κρατιεσαι με τιποτα ερωτυλε. Ανα τακτα χρονικα διαστηματα λοιπον, κανε τους απολογισμους σου. Μην φτασεις στο σημειο που δεν μπορεις να κλεισεις το συρταρι σου, καπου εκει ειναι που εχεις φτασει στο αμην. Και δεν ειναι κακο να φτανεις στο αμην, ισα - ισα καμια φορα σε σκουνταει για να παρεις με φορα την ανηφορα, απλως στην προκειμενη, μπορει απ τις φουργιες σου να ξεφορτωθεις, να στειλεις για ανταλλακτικα, κατι που αξιζει να το φυλαξεις παλι στο συρταρι σου. Μην μεταφερεις τη σαβουρα σε αλλο συρταρι απλως και μονο για να κρατησεις αυτο που βλεπω σενιο, σε βλεπω τι πας να κανεις. Πετα τα λεμε!

Μιλαω εγω, ο φρικουλας της καθαριοτητας και θελω να με ακουσεις. Οταν ολα γυρω σου και μεσα σου ειναι τακτοποιημενα και ηρεμα, ευχαριστιεσαι ζωη ρε παιδι μου, πως αλλιως να στο πω? Στην αρχη, ισως σε τσουξει που ξεσκαρταρεις, μονο και μονο γιατι θυμηθηκες το χ, ψ σκουπιδι σου, ομως στην πορεια θα καταλαβεις οτι δεν θα σου λειψει ποτε, γιατι ποτε δεν υπηρχε ουσιαστικα. Καλο ξεσκαρταρισμα λοιπον, κι αν θες βοηθεια φωναξε με να ερθω με τα καθαριστικα μου!

Αφου κανεις τον απολογισμο σου, παρε ενα καθαρο πανι, σκουπισε καλα το συρταρι σου, βαλε προσεκτικα μεσα ο,τι αξιζει να βρισκεται εκει. Δεν θελει πολυ βαρος, γιατι θα του χαλασουν οι μεντεσεδες και θα πιτσικαρει. Αυτα που πρεπει πραγματικα να ειναι εκει, δεν ειναι πολλα. Ειναι λιγα και καλα!

(Ευχαριστω -κυριολεκτικα- τον χαμο που γινεται στα συρταρια μου, που μου εδωσαν την αφορμη για να σου τα πω)

Shoot the flying creature that shoots you

Απασχολει πολλους το θεματακι αυτο του και καλα "φτερωτου Θεου". Ερχεται οποτε γουσταρει, στη βαραει κατα κεφαλα και σε αφηνει ξερο. Οπως ερχεται ξαφνικα ομως, φευγει κι ολας? Σου γυρναει το τσουπωτο κωλαρακι του, παιρνει το βελος που σου ειχε τοτε καρφωσει και την κανει με ελαφρα? Κι αν φυγει, σου αφηνει τιποτα εκτος απο την τρυπα που σου εκανε το βελος? Θα σου πω εγω τι πιστευω περι τουτου...

Το οτι ερχεται αυτος ο "διαολος" με τα φτερα οποτε γουσταρει, ακομα κι οταν εσυ δεν εχεις καμια ορεξη για επισκεψεις, νομιζω ειναι αδιαμφισβητητο. Μπαμ, στην ριχνει χωρις να σε ρωτησει. Αν ενστερνιστουμε την αποψη για το βελος του, τοτε μαλλον κατι βαζει μεσα σ΄αυτο. Κατι που εχει ημερομηνια ληξης. Οποτε γιατι τον λενε "Θεο", σε βασανιζει γκοντ νταμν ιτ! Και το θεμα ειναι, οτι τις περισσοτερες φορες, αφηνει τον εναν απ τους δυο και ο αλλος μενει ακομα ερωτευμενος, κοινως μαλακας.

Αλλες φορες, εκει που στην εχει χτυπησει στο δοξα πατρι, και ζεις εναν ερωτα ανευ προηγουμενου, ερχεται και στην ξαναριχνει. Τι σκατα? Εχει ξεκουτιανει εντελως? Γιατι απο ενα λαθος του στα κανει μανταρα? Και βρισκεσαι εσυ καρφωμενος εις διπλουν. Δεν το θελες, αυτος φταιει! Παλι ενας απο τους αλλους δυο κλαιει.

Αντε λοιπον και αποφασιζει με το ετσι θελω, να σου παρει πισω το βελος του, γιατι εχει μεινει αδεια η φαρετρα του. Το τι θα κανεις εσυ, πως θα το χειριστεις, ειναι καθαρα δικο σου θεμα. Δεν ευθυνεται. Αν εσυ γουσταρεις να εισαι μια ζωη ερωτευμενος, οκ. Δεσε με σπαγκο το ποδι του φτερωτου πλασματος, παρτο στο κατοπι, φορα και τον βελομαγνητη στο κεφαλι σου μεχρι να σε σουρωσει στις βελιες. Καποια στιγμη ομως, θαρρω πως θα κουραστεις. Εχεις στραγγιξει τον οργανισμο σου απο την ορμονη που σε κανει μαχιμο. Μπορεις απλως, να μετουσιωσεις τον ερωτα σε κατι αλλο. Κατι πιο μονιμο, που δεν μπορει κανεις να στο βγαλει σαν τσιρωτο.

Ο ερωτας τι ειναι? Ειναι ο ενθουσιασμος, το τρεμουλο οταν βλεπεις η σκεφτεσαι τον αλλο, η αποχη απο το φαι, η απωλεια μνημης και η αδυναμια συγκροτησης του μυαλου. Αν το καλοσκεφτεις, θα μπορουσες να περαστεις για τρελος η αλιεν. Λειτουργεις σε ταχυτητες κουλες, αλλα ποσο μπορει αυτο το ερημο σωμα να τα βγαλει περα σε τετοια κατασταση? Πρεπει καποτε να ρεγουλαρεις και να φας επιτελους, εχεις ρεψει.
Ετσι λοιπον, καποια στιγμη, ολες οι ορμονες που κοντευουν να καψουν φλατζα, ριχνουν τους παλμους. Ηρεμεις. Δεν ειναι κακο να ηρεμεις. Ετσι ησουν και πριν, ηρεμος. Γιατι σου ξυνιζει?

Δεν σημαινει οτι τωρα δεν θες τον αλλο. Τον αγαπας, τον νοιαζεσαι. Εισαι εκει γι αυτον και ειναι εκει για σενα. Αρκει μονο να συνειδητοποιησεις αυτο. Καμια φορα, η μεταβαση απο το ενα σταδιο στο αλλο, γινεται ή φαινεται αποτομη. Και μαζι της, πεφτεις σε καταθλιψη. Σου λειπουν ολα τα εντονα συναισθηματα που βιωνατε. Ομως αν κανεις υπομονη θα δεις οτι αυτα που ερχονται, ειναι πιο δυνατα απ τη μουρλα του ερωτα. Και αν δειχνεις καλη διαγωγη, ο εγωιστης και εγωκεντρικος Φτερωτατος, θα ρχεται να σας θυμιζει την υπαρξη του ανα διαστηματα!

Θα τα κανω ροϊδο!

Παντα οι παροιμιες μου προκαλουσαν ιδιαιτερο ενδιαφερον. Ε λοιπον, εγω θα σου πω μερικες απ τις αγαπημενες μου.

"Σαπουνιζοντας γουρουνι, χανεις χρονο και σαπουνι", "Τον αραπη κι αν τον πλενεις το σαπουνι σου χαλας". Βλεπουμε μια μανια του λαου να πλυνει. Το γουρουνι και τον αραπη τους ρωτησε κανεις? Και δεν καταλαβα, γιατι χανεις χρονο, και χαλας σαπουνι? Επειδη το μεν ζωντανο θα ξαναλερωθει και ο αραπης δεν θα ασπρισει? Αν ηταν ετσι, ουτε τα αποτετοια σου θα επλενες ποτε, μιας και μετα παλι θα τα λερωσεις. Για τον αραπη και το μελαμψο του χρωματος δεν θα το σχολιασω, ακρως ρατσιστικο.

"Διπλα στον βασιλικο, ποτιζεται κι η γλαστρα". Τον βασιλικο δεν τον εχετε σε γλαστρα δηλαδη? Ειναι χυμα? Και γιατι αν μπεις στη διαδικασια να ποτισεις τον βασιλικο να μην ποτισεις και τα διπλα? Θες να ξεραθουν? Βαριεσαι? Η κανεις οικονομια μετα τα χαρατσια?

"Ενας κουκος δεν φερνει την ανοιξη". Δυο κουκοι? Τρεις? Καλυτερα? Πες μου ποσοι!

"Βρηκε ο Φιλιππος το Ναθαναηλ". Ειχαν χαθει? Και μετα? Τι εγινε, που πηγαν? Γιατι μας κοβεις στο καλυτερο?

"Αλλου ο παππας, αλλου τα ρασα του". Και αυτο γιατι να μας ενοχλει? Μπορει να μπηκε για μπανιο, μπορει να τα χει στα απλυτα, μπορει να φοραει τις πυτζαμες του.

"Αν ακουγε ο Θεος τον κορακα, ολοι οι γαϊδαροι θα ψοφουσαν". Απο τι? Θα τους σκοτωνε ο Θεος? Μηπως ειναι επιθυμια του κορακα? Υπαρχει καποια κοντρα με γαιδαρους VS κορακους? Και μεις που το ξερουμε, μας το ειπε ο Θεος η ο κορακας? Η μηπως ο γαιδαρος?

"Αν εχεις νυχια ξυνεσαι". Αν δεν εχεις, εισαι μεγαλο σιχαμα.

"Η πουτανα κι η χαζη εχει την τυχη την καλη". Δυο επιλογες, διαλεξε και παρε. Αν εισαι και τα δυο δε... Δεν παιζεσαι!

"Θελει και το γουρουνι κουδουνι". Κουδουνι οπως τα προβατα? Γιατι ομως? Για να το ακους και να μην το πατας? Η μηπως κουδουνι πορτας? LIDL! LIDL! LIDL!

"Κανε με σοφο να σε κανω πλουσιο". DEAL!

"Σου χαριζουν γαϊδαρο και τον κοιτας στα δοντια". Αρχικα, ποιος χαριζει γαϊδαρους στις μερες μας, να παρω εναν κι εγω. Επειτα, γιατι τον κοιτας στα δοντια? Αν εχει τερηδονα δεν τον θες? Γιατι? Τι το θες το ζωντανο, για ανταλλακτικα? Ντροπη και αισχος.

"Λειπει η γατα, χορευουν τα ποντικια". Τι χορευουν? Σαμπα, μαμπα, λαμπαντα, καρσιλαμα, συρτο στα 3? Τι? Και τη γατα, γιατι δεν την θελουν να χορεψουν μαζι? Τα παταει στον χορο ή χανει τα βηματα και τους την σπαει?

"Ματια που δεν βλεπονται, γρηγορα λησμονιουνται". Τοτε σιγουρα ο δεξιος βολβος μου εχει ξεχασει τον αριστερο μου.

"Με πορδες, αυγα δεν βαφονται". Ωραιο και πασχαλινο. Αλλα ποιος ειπε το αντιθετο?

"Ο πνιγμενος απ τα μαλλια του πιανεται". Κι αν δεν εχει? Αυτα γιατι δεν μας τα μαθανε στο Μπεϊγουοτς?

"Σ' αγαπω κυρα που κλανεις, αλλα μην το παρακανεις". Το αγαπημενο μου, με το οποιο και θα κλεισω, γιατι το χεσα.-

ΣΣ. Για να προλαβω το κακο. Μην ερθει κανεις να μου πει τι σημαινουν στα αληθεια οι παροιμιες, φορ δε λαβ οφ γκοντ.
Τενκ γιου.